ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.