< ایّوب 13 >

«اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است. ۱ 1
Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم. ۲ 2
Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم. ۳ 3
Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید. ۴ 4
Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود. ۵ 5
Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید. ۶ 6
Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟ ۷ 7
Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟ ۸ 8
Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید. ۹ 9
Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید. ۱۰ 10
Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟ ۱۱ 11
Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است. ۱۲ 12
Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
«از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود. ۱۳ 13
Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟ ۱۴ 14
Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت. ۱۵ 15
Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود. ۱۶ 16
Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد. ۱۷ 17
Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد. ۱۸ 18
Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد. ۱۹ 19
Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت. ۲۰ 20
Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد. ۲۱ 21
Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده. ۲۲ 22
Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان. ۲۳ 23
Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟ ۲۴ 24
Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟ ۲۵ 25
Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی. ۲۶ 26
Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛ ۲۷ 27
Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم. ۲۸ 28

< ایّوب 13 >