ایّوب 11
| و صوفر نعماتی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Y respondió Zofar naamatita, y dijo:
| «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟ | ۲ 2 |
¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
| آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟ | ۳ 3 |
¿Tus mentiras harán callar a los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
| و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم. | ۴ 4 |
Tú dices: Mi manera de vivir es pura, y yo soy limpio delante de tus ojos.
| و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، | ۵ 5 |
Mas ¡oh, quién diera que Dios hablara, y abriera sus labios contigo,
| و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است. | ۶ 6 |
y que te declarara los secretos de la sabiduría! Porque mereces dos tantos según la ley; y sabe que Dios te ha olvidado por tu iniquidad.
| آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟ | ۷ 7 |
¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú a la perfección del Todopoderoso?
| مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585) | ۸ 8 |
Es más alto que los cielos; ¿qué harás? Es más profundo que el infierno; ¿cómo lo conocerás? (Sheol h7585)
| پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است. | ۹ 9 |
Su dimensión es más larga que la tierra, y más ancha que el mar.
| اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟ | ۱۰ 10 |
Si cortare, o encerrare, o juntare, ¿quién le responderá?
| زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند. | ۱۱ 11 |
Porque él conoce a los hombres vanos; y ve la iniquidad, ¿y no entenderá?
| ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود. | ۱۲ 12 |
El hombre vano se hará entendido, aunque nazca como el pollino del asno montés.
| اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی، | ۱۳ 13 |
Si tú preparares tu corazón, y extendieres a él tus manos;
| اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود. | ۱۴ 14 |
si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
| پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید. | ۱۵ 15 |
entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, y serás fuerte y no temerás;
| زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، | ۱۶ 16 |
y olvidarás tu trabajo, y te acordarás de él como de aguas que pasaron;
| و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. | ۱۷ 17 |
y en mitad de la siesta se levantará bonanza; resplandecerás, y serás como la misma mañana;
| و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. | ۱۸ 18 |
y confiarás, que habrá esperanza; y cavarás, y dormirás seguro;
| و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود. | ۱۹ 19 |
y te acostarás, y no habrá quien te espante; y muchos te rogarán.
| لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.» | ۲۰ 20 |
Mas los ojos de los malos se consumirán, y no tendrán refugio; y su esperanza será agonía del alma.
