ایّوب 11
| و صوفر نعماتی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
| «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟ | ۲ 2 |
Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus iustificabitur?
| آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟ | ۳ 3 |
Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?
| و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم. | ۴ 4 |
Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.
| و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، | ۵ 5 |
Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,
| و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است. | ۶ 6 |
Ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex eius, et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo, quam meretur iniquitas tua.
| آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟ | ۷ 7 |
Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?
| مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585) | ۸ 8 |
Excelsior cælo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? (Sheol h7585)
| پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است. | ۹ 9 |
Longior terra mensura eius, et latior mari.
| اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟ | ۱۰ 10 |
Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?
| زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند. | ۱۱ 11 |
Ipse enim novit hominum vanitatem, et videns iniquitatem, nonne considerat?
| ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود. | ۱۲ 12 |
Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
| اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی، | ۱۳ 13 |
Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
| اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود. | ۱۴ 14 |
Si iniquitatem, quæ est in manu tua, abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia:
| پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید. | ۱۵ 15 |
Tunc levare poteris faciem tuam absque macula, et eris stabilis, et non timebis.
| زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، | ۱۶ 16 |
Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
| و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. | ۱۷ 17 |
Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam: et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
| و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. | ۱۸ 18 |
Et habebis fiduciam, proposita tibi spe, et defossus securus dormies.
| و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود. | ۱۹ 19 |
Requiesces, et non erit qui te exterreat: et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
| لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.» | ۲۰ 20 |
Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis, et spes illorum abominatio animæ.
