ارمیا 45

۱ 1 کلامی که ارمیا نبی به باروک بن نیریاخطاب کرده، گفت، هنگامی که این سخنان را از دهان ارمیا در سال چهارم یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا در طومار نوشت:

Слово, еже глагола Иеремиа пророк к Варуху сыну Нириеву, егда вписа словеса сия в книгу от уст Иеремииных, в четвертое лето Иоакима, сына Иосиина, царя Иудина, глаголя:

۲ 2 «ای باروک یهوه خدای اسرائیل به تو چنین می فرماید:

тако глаголет Господь Вседержитель о тебе, Варуше:

۳ 3 تو گفته‌ای وای بر من زیرا خداوند بردرد من غم افزوده است. از ناله کشیدن خسته شده‌ام و استراحت نمی یابم.

яко рекл еси: о, люте мне! О, люте мне! Яко приложи Господь труд к болезни моей, успох с стенанием, покоя не обретох.

۴ 4 او را چنین بگو، خداوند چنین می‌فرماید: آنچه بنا کرده‌ام، منهدم خواهم ساخت و آنچه غرس نموده‌ام یعنی تمامی این زمین را، از ریشه خواهم کند.

Рцы ему, сице глаголет Господь: се, яже Аз соградих, Аз разорю: и яже насадих Аз, исторгну, и всю землю Мою.

۵ 5 و آیا توچیزهای بزرگ برای خویشتن می‌طلبی؟ آنها راطلب منما زیرا خداوند می‌گوید: اینک من برتمامی بشر بلا خواهم رسانید. اما در هر جایی که بروی جانت را به تو به غنیمت خواهم بخشید.»

И Ты ли взыщеши себе великих? Не ищи: яко се, Аз наведу злая на всяку плоть, глаголет Господь, и дам душу твою в корысть во всяцем месте, аможе аще пойдеши.