اشعیا 2

۱ 1 کلامی که اشعیا ابن آموص درباره یهودا واورشلیم دید.

The word that Isaiah the son of Amoz saw concerning Judah and Jerusalem.

۲ 2 و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند برقله کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلهابرافراشته خواهد گردید و جمیع امت‌ها بسوی آن روان خواهند شد.

And it shall come to pass in the latter days, that the mountain of the LORD’S house shall be established in the top of the mountains, and shall be exalted above the hills; and all nations shall flow unto it.

۳ 3 و قوم های بسیار عزیمت کرده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریق های خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نماییم.» زیرا که شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد.

And many peoples shall go and say, come ye, and let us go up to the mountain of the LORD, to the house of the God of Jacob; and he will teach us of his ways, and we will walk in his paths: for out of Zion shall go forth the law, and the word of the LORD from Jerusalem.

۴ 4 و اوامت‌ها را داوری خواهد نمود و قوم های بسیاری را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود رابرای گاوآهن و نیزه های خویش را برای اره هاخواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهدکشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.

And he shall judge between the nations, and shall reprove many peoples: and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruninghooks: nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war any more.

۵ 5 ‌ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند سلوک نماییم.

O house of Jacob, come ye, and let us walk in the light of the LORD.

۶ 6 زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کرده‌ای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانندفلسطینیان فالگیر شده‌اند و با پسران غربا دست زده‌اند،

For thou hast forsaken thy people the house of Jacob, because they be filled [with customs] from the east, and [are] soothsayers like the Philistines, and they strike hands with the children of strangers.

۷ 7 و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده وخزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان ازاسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛

Their land also is full of silver and gold, neither is there any end of their treasures; their land also is full of horses, neither is there any end of their chariots.

۸ 8 و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساخته‌اند سجده می‌نمایند.

Their land also is full of idols; they worship the work of their own hands, that which their own fingers have made.

۹ 9 و مردم خم شده و مردان پست می‌شوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید.

And the mean man is bowed down, and the great man is brought low; therefore forgive them not.

۱۰ 10 از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن.

Enter into the rock, and hide thee in the dust, from before the terror of the LORD, and from the glory of his majesty.

۱۱ 11 چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود.

The lofty looks of man shall be brought low, and the haughtiness of men shall be bowed down, and the LORD alone shall be exalted in that day.

۱۲ 12 زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و برهرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛

For there shall be a day of the LORD of hosts upon all that is proud and haughty, and upon all that is lifted up; and it shall be brought low:

۱۳ 13 و برهمه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛

and upon all the cedars of Lebanon, that are high and lifted up, and upon all the oaks of Bashan;

۱۴ 14 و بر همه کوههای عالی و برجمیع تلهای بلند؛

and upon all the high mountains, and upon all the hills that are lifted up;

۱۵ 15 و بر هربرج مرتفع و بر هرحصار منیع؛

and upon every lofty tower, and upon every fenced wall;

۱۶ 16 و برهمه کشتیهای ترشیش وبرهمه مصنوعات مرغوب؛

and upon all the ships of Tarshish; and upon all pleasant imagery.

۱۷ 17 و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود،

And the loftiness of man shall be bowed down, and the haughtiness of men shall be brought low: and the LORD alone shall be exalted in that day.

۱۸ 18 وبتها بالکل تلف خواهند شد.

And the idols shall utterly pass away.

۱۹ 19 و ایشان به مغاره های صخره‌ها و حفره های خاک داخل خواهند شد، به‌سبب ترس خداوند وکبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.

And men shall go into the caves of the rocks, and into the holes of the earth, from before the terror of the LORD, and from the glory of his majesty, when he ariseth to shake mightily the earth.

۲۰ 20 در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساخته‌اند، نزد موش کوران و خفاشها خواهندانداخت،

In that day a man shall cast away his idols of silver, and his idols of gold, which they made for him to worship, to the moles and to the bats;

۲۱ 21 تا به مغاره های صخره‌ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به‌سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.

to go into the caverns of the rocks, and into the clefts of the ragged rocks, from before the terror of the LORD, and from the glory of his majesty, when he ariseth to shake mightily the earth.

۲۲ 22 شما از انسانی که نفس او دربینی‌اش می‌باشد دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب می‌شود؟

Cease ye from man, whose breath is in his nostrils: for wherein is he to be accounted of?