عبرانیان 9

۱ 1 خلاصه آن عهد اول را نیز فرایض خدمت و قدس دنیوی بود.

It is true that even the first covenant had its regulations for divine worship, and its sanctuary – though only a material one.

۲ 2 زیرا خیمه اول نصب شد که در آن بود چراغدان و میز و نان تقدمه، و آن به قدس مسمی گردید.

For a tent was constructed, with an outer part which contained the stand for the lamps, and the table, and the consecrated bread. This is called the sanctuary.

۳ 3 و در پشت پرده دوم بودآن خیمه‌ای که به قدس‌الاقداس مسمی است،

The part of the tent behind the second curtain is called the inner sanctuary.

۴ 4 که در آن بود مجمره زرین و تابوت شهادت که همه اطرافش به طلا آراسته بود؛ و در آن بود حقه طلا که پر از من بود و عصای هارون که شکوفه آورده بود و دو لوح عهد.

In it is the gold incense-altar, and the ark containing the covenant, completely covered with gold. In the ark is a gold casket containing the manna, Aaron’s rod that budded, and the tablets on which the covenant was written;

۵ 5 و بر زبر آن کروبیان جلال که بر تخت رحمت سایه‌گستر می‌بودند والان جای تفصیل آنها نیست.

while above it, and overshadowing the cover on which atonement was made, are the cherubim of the presence. Now is not the time to discuss these things in detail.

۶ 6 پس چون این چیزها بدینطور آراسته شد، کهنه بجهت ادای لوازم خدمت، پیوسته به خیمه اول درمی آیند.

Such, then, was the arrangement of the tent. Into the outer part priests are constantly going, in the discharge of their sacred duties;

۷ 7 لکن در دوم سالی یک مرتبه رئیس کهنه‌تنها داخل می‌شود؛ و آن هم نه بدون خونی که برای خود و برای جهالات قوم می‌گذراند.

but into the inner only the high priest goes, and that but once a year, and never without taking the blood of a victim, which he offers on his own behalf, and on behalf of the errors of the people.

۸ 8 که به این همه روح‌القدس اشاره می‌نماید بر اینکه مادامی که خیمه اول برپاست، راه مکان اقدس ظاهر نمی شود.

By this the Holy Spirit is teaching that the way into the sanctuary was hidden, as long as the outer part of the tent still remained.

۹ 9 و این مثلی است برای زمان حاضر که بحسب آن هدایا وقربانی‌ها را می‌گذرانند که قوت ندارد که عبادت‌کننده را از جهت ضمیر کامل گرداند،

For that was only a type, to continue down to the present time; and, in keeping with it, both gifts and sacrifices are offered, though incapable of satisfying the conscience of the worshiper;

۱۰ 10 چونکه اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه، فقط فرایض جسدی است که تا زمان اصلاح مقرر شده است.

the whole system being concerned only with food and drink and various ablutions – external ceremonials imposed until the coming of the new order.

۱۱ 11 لیکن مسیح چون ظاهر شد تا رئیس کهنه نعمتهای آینده باشد، به خیمه بزرگتر و کاملتر وناساخته شده به‌دست یعنی که از این خلقت نیست،

But, when Christ came, he appeared as high priest of that better system which was established; and he entered through that nobler and more perfect tent, not made by human hands – that is to say, not a part of this present creation.

۱۲ 12 و نه به خون بزها و گوساله‌ها، بلکه به خون خود، یک مرتبه فقط به مکان اقدس داخل شد و فدیه ابدی را یافت. (aiōnios g166)

Nor was it with the blood of goats and calves, but with his own blood, that he entered, once and for all, into the sanctuary, and obtained our eternal deliverance. (aiōnios g166)

۱۳ 13 زیرا هر گاه خون بزها و گاوان و خاکستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده می‌شود، تا به طهارت جسمی مقدس می‌سازد،

For, if the blood of goats and bulls, and the sprinkling of the ashes of a heifer, purify those who have been defiled (as far as ceremonial purification goes),

۱۴ 14 پس آیا چند مرتبه زیاده، خون مسیح که به روح ازلی خویشتن را بی‌عیب به خداگذرانید، ضمیر شما را از اعمال مرده طاهرنخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟ (aiōnios g166)

how much more will the blood of the Christ, who, through his eternal Spirit, offered himself up to God, as a victim without blemish, purify our consciences from a lifeless formality, and fit us for the service of the living God! (aiōnios g166)

۱۵ 15 و از این جهت او متوسط عهد تازه‌ای است تا چون موت برای کفاره تقصیرات عهد اول بوقوع آمد، خوانده‌شدگان وعده میراث ابدی رابیابند. (aiōnios g166)

And that is why he is the intermediary of a new covenant; in order that, as a death has taken place to effect a deliverance from the offences committed under the first covenant, those who have received the call may obtain the eternal inheritance promised to them. (aiōnios g166)

۱۶ 16 زیرا در هر جایی که وصیتی است، لابداست که موت وصیت‌کننده را تصور کنند،

Whenever such a covenant as a will is in question, the death of the testator must of necessity be alleged.

۱۷ 17 زیرا که وصیت بعد از موت ثابت می‌شود؛ زیرامادامی که وصیت‌کننده زنده است، استحکامی ندارد.

For such a covenant takes effect only on death, it does not come into force as long as the testator is alive.

۱۸ 18 و از اینرو، آن اول نیز بدون خون برقرارنشد.

This explains why even the first covenant was not ratified without the shedding of blood.

۱۹ 19 زیرا که چون موسی تمامی احکام رابحسب شریعت، به سمع قوم رسانید، خون گوساله‌ها و بزها را با آب و پشم قرمز و زوفاگرفته، آن را بر خود کتاب و تمامی قوم پاشید؛

For, when every command had been announced to all the people by Moses in accordance with the Law, he took the blood of the calves and of the goats, with water, scarlet wool, and a bunch of hyssop, and sprinkled even the book of the Law, as well as all the people,

۲۰ 20 و گفت: «این است خون آن عهدی که خداباشما قرار داد.»

saying, as he did so – ‘This is the blood that renders valid the covenant which God has commanded to be made with you.’

۲۱ 21 و همچنین خیمه و جمیع آلات خدمت را نیز به خون بیالود.

And in the same way he also sprinkled with the blood the tent and all the things that were used in public worship.

۲۲ 22 و بحسب شریعت، تقریب همه‌چیز به خون طاهر می‌شود وبدون ریختن خون، آمرزش نیست.

Indeed, under the Law, almost everything is purified with blood; and, unless blood is shed, no forgiveness is to be obtained.

۲۳ 23 پس لازم بود که مثل های چیزهای سماوی به اینها طاهر شود، لکن خود سماویات به قربانی های نیکوتر از اینها.

While, then, it was necessary for the copies of the heavenly realities to be purified by such means as these, the heavenly realities themselves required better sacrifices.

۲۴ 24 زیرا مسیح به قدس ساخته شده به‌دست داخل نشد که مثال مکان حقیقی است؛ بلکه به خود آسمان تا آنکه الان درحضور خدا بجهت ما ظاهر شود.

For it was not into a sanctuary made by human hands, which merely foreshadowed the true one, that Christ entered, but into heaven itself, so that he might now appear in the presence of God on our behalf.

۲۵ 25 و نه آنکه جان خود را بارها قربانی کند، مانند آن رئیس کهنه که هر سال با خون دیگری به مکان اقدس داخل می‌شود؛

Nor yet was it to offer himself may times, as year after year the high priest entered the sanctuary with an offering of blood – but not his own blood;

۲۶ 26 زیرا در این صورت می‌بایست که او از بنیاد عالم بارها زحمت کشیده باشد. لکن الان یک مرتبه در اواخر عالم ظاهر شد تا به قربانی خود، گناه را محو سازد. (aiōn g165)

for then Christ would have had to undergo death many times since the creation of the world. But now, once and for all, at the close of the age, he has appeared, in order to abolish sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)

۲۷ 27 و چنانکه مردم را یک بار مردن و بعد از آن جزا یافتن مقرر است،

And, as it is ordained for people to die but once (death being followed by judgment),

۲۸ 28 همچنین مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تاگناهان بسیاری را رفع نماید، بار دیگر بدون گناه، برای کسانی که منتظر او می‌باشند، ظاهر خواهدشد بجهت نجات.

so it is with the Christ. He was offered up once and for all, to bear away the sins of many; and the second time he will appear – but without any burden of sin – to those who are waiting for him, to bring salvation.