پیدایش 50

۱ 1 و یوسف بر روی پدر خود افتاده، بروی گریست و او را بوسید.

And Ioseph fell apon his fathers face and wepte apon him and kyssed him.

۲ 2 و یوسف طبیبانی را که از بندگان او بودند، امر فرمود تا پدراو را حنوط کنند. و طبیبان، اسرائیل را حنوطکردند.

And Ioseph commaunded his seruauntes that were Phisicions to embawme his father and the Phisicios ebawmed Israel

۳ 3 و چهل روز در کار وی سپری شد، زیراکه این قدر روزها در حنوط کردن صرف می‌شد، و اهل مصر هفتاد روز برای وی ماتم گرفتند.

.xl. dayes loge for so loge doth ye embawminge last and the Egiptians bewepte him. lxx. dayes.

۴ 4 وچون ایام ماتم وی تمام شد، یوسف اهل خانه فرعون را خطاب کرده، گفت: «اگر الان در نظرشما التفات یافته‌ام، در گوش فرعون عرض کرده، بگویید:

And when the dayes of wepynge were ended Ioseph spake vnto ye house of Pharao saynge: Yf I haue founde fauoure in youre eyes speake vnto Pharao and tell him how that

۵ 5 “پدرم مرا سوگند داده، گفت: اینک من می‌میرم؛ در قبری که برای خویشتن در زمین کنعان کنده‌ام، آنجا مرا دفن کن.” اکنون بروم و پدرخود را دفن کرده، مراجعت نمایم.»

my father made me swere and sayde: loo Ioye se that thou burye me in my graue which I haue made me in the lande of Canaan. Now therfore let me goo and burye my father ad tha will I come agayne.

۶ 6 فرعون گفت: «برو و چنانکه پدرت به تو سوگند داده است، او را دفن کن.»

And Pharao sayde goo and burye thy father acordynge as he made the swere.

۷ 7 پس یوسف روانه شد تا پدرخود را دفن کند، و همه نوکران فرعون که مشایخ خانه وی بودند، و جمیع مشایخ زمین مصر با او رفتند.

And Ioseph went vp to burie his father and with him went all the seruauntes of Pharao that were the elders of his house ad all ye elders of Egipte

۸ 8 و همه اهل خانه یوسف و برادرانش واهل خانه پدرش، جز اینکه اطفال و گله‌ها ورمه های خود را در زمین جوشن واگذاشتند.

and all the house of Ioseph ad his brethern and his fathers house: only their childern and their shepe and their catell lefte they behinde them in the lande of Gosan.

۹ 9 وارابه‌ها نیز و سواران، همراهش رفتند؛ و انبوهی بسیار کثیر بودند.

And there went with him also Charettes and horsemen: so that they were an exceadynge great companye.

۱۰ 10 پس به خرمنگاه اطاد که آنطرف اردن است رسیدند، و در آنجا ماتمی عظیم و بسیار سخت گرفتند، و برای پدر خودهفت روز نوحه گری نمود.

And when they came to ye feld of Atad beyonde Iordane there they made great and exceadinge sore lamentacio. And he morned for his father. vij. dayes.

۱۱ 11 و چون کنعانیان ساکن آن زمین، این ماتم را در خرمنگاه اطاددیدند، گفتند: «این برای مصریان ماتم سخت است.» از این‌رو آن موضع را آبل مصرایم نامیدند، که بدان طرف اردن واقع است.

When the enhabiters of the lande the Cananytes sawe the moornynge in ye felde of Atad they saide: this is a greate moornynge which the Egiptians make. Wherfore ye name of the place is called Abel mizraim which place lyeth beyonde Iordane.

۱۲ 12 همچنان پسران او بدان طوریکه امر فرموده بود، کردند.

And his sonnes dyd vnto him acordynge as he had commaunded them.

۱۳ 13 و پسرانش، او را به زمین کنعان بردند. و او را در مغاره صحرای مکفیله، که ابراهیم با آن صحرا از عفرون حتی برای ملکیت مقبره خریده بود، در مقابل ممری دفن کردند.

And his sonnes caried him in to the land of Canaan and buryed him in the double caue which Abraha had boughte with the felde to be a place to burye in of Ephron the Hethite before Mamre.

۱۴ 14 و یوسف بعد از دفن پدر خود، با برادران خویش و همه کسانی که برای دفن پدرش با وی رفته بودند، به مصر برگشتند.

And Ioseph returned to Egipte agayne and his brethern and all that went vp with him to burye his father assone as he had buryed him.

۱۵ 15 و چون برادران یوسف دیدند که پدر ایشان مرده است، گفتند: «اگر یوسف الان از ما کینه دارد، هر آینه مکافات همه بدی را که به وی کرده‌ایم به ما خواهد رسانید.»

Whe Iosephs brethern sawe that their father was deade they sayde: Ioseph myghte fortune to hate us and rewarde us agayne all the euell which we dyd vnto him.

۱۶ 16 پس نزد یوسف فرستاده، گفتند: «پدر تو قبل از مردنش امرفرموده، گفت:

They dyd therfore a commaundment vnto Ioseph saynge: thy father charged before his deth saynge.

۱۷ 17 به یوسف چنین بگویید: التماس دارم که گناه و خطای برادران خود را عفوفرمایی، زیرا که به تو بدی کرده‌اند، پس اکنون گناه بندگان خدای پدر خود را عفو فرما.» و چون به وی سخن‌گفتند، یوسف بگریست.

This wise say vnto Ioseph forgeue I praye the the trespace of thy brethern and their synne for they rewarded the euell. Now therfore we praye the forgeue the trespace of the servuantes of thy fathers God. And Ioseph wepte when they spake vnto him.

۱۸ 18 وبرادرانش نیز آمده، به حضور وی افتادند، وگفتند: «اینک غلامان تو هستیم.»

And his brethern came ad fell before him and sayde: beholde we be thy servauntes.

۱۹ 19 یوسف ایشان را گفت: «مترسید زیرا که آیا من در جای خدا هستم؟

And Ioseph sayde vnto them: feare not for am not I vnder god?

۲۰ 20 شما درباره من بد اندیشیدید، لیکن خدا از آن قصد نیکی کرد، تا کاری کند که قوم کثیری را احیا نماید، چنانکه امروز شده است.

Ye thoughte euell vnto me: but God turned it vnto good to bringe to passe as it is this daye euen to saue moch people a lyue

۲۱ 21 و الان ترسان مباشید. من، شما را واطفال شما را می‌پرورانم.» پس ایشان را تسلی دادو سخنان دل آویز بدیشان گفت.

feare not therfore for I will care for you and for youre childern and he spake kyndly vnto them.

۲۲ 22 و یوسف در مصر ساکن ماند، او و اهل خانه پدرش. و یوسف صد و ده سال زندگانی کرد.

Ioseph dwelt in Egipte and his fathers house also ad lyved an hundred and. x. yere.

۲۳ 23 ویوسف پسران پشت سوم افرایم را دید. و پسران ماکیر، پسر منسی نیز بر زانوهای یوسف تولدیافتند.

And Ioseph sawe Ephraims childern eue vnto the thyrde generation. And vnto Machir the sonne of Manasses were childern borne and satt on Iosephs knees.

۲۴ 24 و یوسف، برادران خود را گفت: «من می‌میرم، و یقین خدا از شما تفقد خواهد نمود، وشما را از این زمین به زمینی که برای ابراهیم واسحاق و یعقوب قسم خورده است، خواهدبرد.»

And Ioseph sayde vnto his brethern: I die And God will suerlie vysett you and bringe you out of this lande vnto the lande which he sware vnto Abraham Isaac and Iacob.

۲۵ 25 و یوسف به بنی‌اسرائیل سوگند داده، گفت: «هر آینه خدا از شما تفقد خواهد نمود، واستخوانهای مرا از اینجا خواهید برداشت.»

And Ioseph toke an ooth of the childern of Israel ad sayde: God will not fayle but vysett you se therfore that ye carye my boones hence.

۲۶ 26 ویوسف مرد در حینی که صد و ده ساله بود. و اورا حنوط کرده، در زمین مصر در تابوت گذاشتند.

And so Ioseph dyed when he was an hundred and. x. yere olde. And they enbawmed him and put him in a chest in Egipte.