پیدایش 49

۱ 1 و یعقوب، پسران خود را خوانده، گفت: «جمع شوید تا شما را از آنچه درایام آخر به شما واقع خواهد شد، خبر دهم.

ויקרא יעקב אל בניו ויאמר האספו ואגידה לכם את אשר יקרא אתכם באחרית הימים׃

۲ 2 ‌ای پسران یعقوب جمع شوید و بشنوید! و به پدرخود، اسرائیل، گوش گیرید.

הקבצו ושמעו בני יעקב ושמעו אל ישראל אביכם׃

۳ 3 «ای روبین! تو نخست زاده منی، توانایی من وابتدای قوتم، فضیلت رفعت و فضیلت قدرت.

ראובן בכרי אתה כחי וראשית אוני יתר שאת ויתר עז׃

۴ 4 جوشان مثل آب، برتری نخواهی یافت، زیرا که بر بستر پدر خود برآمدی. آنگاه آن را بی‌حرمت ساختی، به بستر من برآمد.

פחז כמים אל תותר כי עלית משכבי אביך אז חללת יצועי עלה׃

۵ 5 «شمعون و لاوی برادرند. آلات ظلم، شمشیرهای ایشان است.

שמעון ולוי אחים כלי חמס מכרתיהם׃

۶ 6 ‌ای نفس من به مشورت ایشان داخل مشو، و‌ای جلال من به محفل ایشان متحد مباش زیرا در غضب خودمردم را کشتند. و در خودرایی خویش گاوان راپی کردند.

בסדם אל תבא נפשי בקהלם אל תחד כבדי כי באפם הרגו איש וברצנם עקרו שור׃

۷ 7 ملعون باد خشم ایشان، که سخت بود، و غضب ایشان زیرا که تند بود! ایشان را دریعقوب متفرق سازم و در اسرائیل پراکنده کنم.

ארור אפם כי עז ועברתם כי קשתה אחלקם ביעקב ואפיצם בישראל׃

۸ 8 «ای یهودا تو را برادرانت خواهند ستود. دستت بر گردن دشمنانت خواهد بود، و پسران پدرت، تو را تعظیم خواهند کرد.

יהודה אתה יודוך אחיך ידך בערף איביך ישתחוו לך בני אביך׃

۹ 9 یهوداشیربچه‌ای است، ای پسرم از شکار برآمدی. مثل شیر خویشتن را جمع کرده، در کمین می‌خوابد وچون شیرماده‌ای است. کیست او را برانگیزاند؟

גור אריה יהודה מטרף בני עלית כרע רבץ כאריה וכלביא מי יקימנו׃

۱۰ 10 عصا از یهودا دور نخواهد شد. و نه فرمان فرمایی از میان پایهای وی تا شیلو بیاید. ومر او را اطاعت امتها خواهد بود.

לא יסור שבט מיהודה ומחקק מבין רגליו עד כי יבא שילה ולו יקהת עמים׃

۱۱ 11 کره خود رابه تاک و کره الاغ خویش را به مو بسته. جامه خودرا به شراب، و رخت خویش را به عصیر انگورمی شوید.

אסרי לגפן עירה ולשרקה בני אתנו כבס ביין לבשו ובדם ענבים סותה׃

۱۲ 12 چشمانش به شراب سرخ و دندانش به شیر سفید است.

חכלילי עינים מיין ולבן שנים מחלב׃

۱۳ 13 «زبولون، بر کنار دریا ساکن شود، و نزدبندر کشتیها. و حدود او تا به صیدون خواهدرسید.

זבולן לחוף ימים ישכן והוא לחוף אניות וירכתו על צידן׃

۱۴ 14 یساکار حمار قوی است در میان آغلهاخوابیده.

יששכר חמר גרם רבץ בין המשפתים׃

۱۵ 15 چون محل آرمیدن را دید که پسندیده است، و زمین را دلگشا یافت، پس گردن خویش را برای بار خم کرد، و بنده خراج گردید.

וירא מנחה כי טוב ואת הארץ כי נעמה ויט שכמו לסבל ויהי למס עבד׃

۱۶ 16 «دان، قوم خود را داوری خواهد کرد، چون یکی از اسباط اسرائیل.

דן ידין עמו כאחד שבטי ישראל׃

۱۷ 17 دان، ماری خواهد بود به‌سر راه، و افعی بر کنار طریق که پاشنه اسب رابگزد تا سوارش از عقب افتد.

יהי דן נחש עלי דרך שפיפן עלי ארח הנשך עקבי סוס ויפל רכבו אחור׃

۱۸ 18 ‌ای یهوه منتظرنجات تو می‌باشم.

לישועתך קויתי יהוה׃

۱۹ 19 «جاد، گروهی بر وی هجوم خواهند‌آورد، و او به عقب ایشان هجوم خواهد آورد.

גד גדוד יגודנו והוא יגד עקב׃

۲۰ 20 اشیر، نان او چرب خواهد بود، و لذات ملوکانه خواهدداد.

מאשר שמנה לחמו והוא יתן מעדני מלך׃

۲۱ 21 نفتالی، غزال آزادی است، که سخنان حسنه خواهد داد.

נפתלי אילה שלחה הנתן אמרי שפר׃

۲۲ 22 «یوسف، شاخه باروری است. شاخه باروربر سر چشمه‌ای که شاخه هایش از دیوار برآید.

בן פרת יוסף בן פרת עלי עין בנות צעדה עלי שור׃

۲۳ 23 تیراندازان او را رنجانیدند، و تیر انداختند واذیت رسانیدند.

וימררהו ורבו וישטמהו בעלי חצים׃

۲۴ 24 لیکن کمان وی در قوت قایم ماند. و بازوهای دستش به‌دست قدیر یعقوب مقوی گردید که از آنجاست شبان و صخره اسرائیل.

ותשב באיתן קשתו ויפזו זרעי ידיו מידי אביר יעקב משם רעה אבן ישראל׃

۲۵ 25 از خدای پدرت که تو را اعانت می‌کند، و از قادرمطلق که تو را برکت می‌دهد، به برکات آسمانی از اعلی و برکات لجه‌ای که دراسفل واقع است، و برکات پستانها و رحم.

מאל אביך ויעזרך ואת שדי ויברכך ברכת שמים מעל ברכת תהום רבצת תחת ברכת שדים ורחם׃

۲۶ 26 برکات پدرت بر برکات جبال ازلی فایق آمد، وبر حدود کوههای ابدی و بر سر یوسف خواهدبود، و بر فرق او که از برادرانش برگزیده شد.

ברכת אביך גברו על ברכת הורי עד תאות גבעת עולם תהיין לראש יוסף ולקדקד נזיר אחיו׃

۲۷ 27 «بنیامین، گرگی است که می‌درد. صبحگاهان شکار را خواهد خورد، و شامگاهان غارت را تقسیم خواهد کرد.»

בנימין זאב יטרף בבקר יאכל עד ולערב יחלק שלל׃

۲۸ 28 همه اینان دوازده سبط اسرائیلند، و این است آنچه پدرایشان، بدیشان گفت و ایشان را برکت داد، و هریک را موافق برکت وی برکت داد.

כל אלה שבטי ישראל שנים עשר וזאת אשר דבר להם אביהם ויברך אותם איש אשר כברכתו ברך אתם׃

۲۹ 29 پس ایشان را وصیت فرموده، گفت: «من به قوم خود ملحق می‌شوم، مرا با پدرانم در مغاره‌ای که در صحرای عفرون حتی است، دفن کنید.

ויצו אותם ויאמר אלהם אני נאסף אל עמי קברו אתי אל אבתי אל המערה אשר בשדה עפרון החתי׃

۳۰ 30 در مغاره‌ای که در صحرای مکفیله است، که درمقابل ممری در زمین کنعان واقع است، که ابراهیم آن را با آن صحرا از عفرون حتی برای ملکیت مقبره خرید.

במערה אשר בשדה המכפלה אשר על פני ממרא בארץ כנען אשר קנה אברהם את השדה מאת עפרן החתי לאחזת קבר׃

۳۱ 31 آنجا ابراهیم و زوجه‌اش، ساره رادفن کردند؛ آنجا اسحاق و زوجه او رفقه را دفن کردند؛ و آنجا لیه را دفن نمودم.

שמה קברו את אברהם ואת שרה אשתו שמה קברו את יצחק ואת רבקה אשתו ושמה קברתי את לאה׃

۳۲ 32 خرید آن صحرا و مغاره‌ای که در آن است از بنی حت بود.»

מקנה השדה והמערה אשר בו מאת בני חת׃

۳۳ 33 و چون یعقوب وصیت را با پسران خود به پایان برد، پایهای خود را به بستر کشیده، جان بداد و به قوم خویش ملحق گردید.

ויכל יעקב לצות את בניו ויאסף רגליו אל המטה ויגוע ויאסף אל עמיו׃