پیدایش 15

۱ 1 بعد از این وقایع، کلام خداوند دررویا، به ابرام رسیده، گفت: «ای ابرام مترس، من سپر تو هستم، و اجر بسیار عظیم تو.»

his itaque transactis factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens noli timere Abram ego protector tuus sum et merces tua magna nimis

۲ 2 ابرام گفت: «ای خداوند یهوه، مرا چه خواهی داد، و من بی‌اولاد می‌روم، و مختارخانه‌ام، این العاذار دمشقی است؟»

dixitque Abram Domine Deus quid dabis mihi ego vadam absque liberis et filius procuratoris domus meae iste Damascus Eliezer

۳ 3 و ابرام گفت: «اینک مرا نسلی ندادی، و خانه زادم وارث من است.»

addiditque Abram mihi autem non dedisti semen et ecce vernaculus meus heres meus erit

۴ 4 در ساعت، کلام خداوند به وی دررسیده، گفت: «این وارث تو نخواهد بود، بلکه کسی‌که از صلب تو درآید، وارث تو خواهدبود.»

statimque sermo Domini factus est ad eum dicens non erit hic heres tuus sed qui egredietur de utero tuo ipsum habebis heredem

۵ 5 و او را بیرون آورده، گفت: «اکنون بسوی آسمان بنگر و ستارگان را بشمار، هرگاه آنها راتوانی شمرد.» پس به وی گفت: «ذریت تو چنین خواهد بود.»

eduxitque eum foras et ait illi suspice caelum et numera stellas si potes et dixit ei sic erit semen tuum

۶ 6 و به خداوند ایمان آورد، و او، این را برای وی عدالت محسوب کرد.

credidit Domino et reputatum est ei ad iustitiam

۷ 7 پس وی راگفت: «من هستم یهوه که تو را از اور کلدانیان بیرون آوردم، تا این زمین را به ارثیت، به تو بخشم.»

dixitque ad eum ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldeorum ut darem tibi terram istam et possideres eam

۸ 8 گفت: «ای خداوند یهوه، به چه نشان بدانم که وارث آن خواهم بود؟»

at ille ait Domine Deus unde scire possum quod possessurus sim eam

۹ 9 به وی گفت: «گوساله ماده سه ساله و بز ماده سه ساله و قوچی سه ساله و قمری و کبوتری برای من بگیر.»

respondens Dominus sume inquit mihi vaccam triennem et capram trimam et arietem annorum trium turturem quoque et columbam

۱۰ 10 پس این همه را بگرفت، و آنها را از میان، دوپاره کرد، و هر پاره‌ای را مقابل جفتش گذاشت، لکن مرغان را پاره نکرد.

qui tollens universa haec divisit per medium et utrasque partes contra se altrinsecus posuit aves autem non divisit

۱۱ 11 و چون لاشخورها برلاشه‌ها فرود آمدند، ابرام آنها را راند.

descenderuntque volucres super cadavera et abigebat eas Abram

۱۲ 12 و چون آفتاب غروب می‌کرد، خوابی گران بر ابرام مستولی شد، و اینک تاریکی ترسناک سخت، اورا فرو گرفت.

cumque sol occumberet sopor inruit super Abram et horror magnus et tenebrosus invasit eum

۱۳ 13 پس به ابرام گفت: «یقین بدان که ذریت تو در زمینی که از آن ایشان نباشد، غریب خواهند بود، و آنها را بندگی خواهند کرد، و آنهاچهارصد سال ایشان را مظلوم خواهند داشت.

dictumque est ad eum scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua et subicient eos servituti et adfligent quadringentis annis

۱۴ 14 و بر آن امتی که ایشان بندگان آنها خواهند بود، من داوری خواهم کرد. و بعد از آن با اموال بسیاربیرون خواهند آمد.

verumtamen gentem cui servituri sunt ego iudicabo et post haec egredientur cum magna substantia

۱۵ 15 و تو نزد پدران خود به سلامتی خواهی رفت، و در‌پیری نیکو مدفون خواهی شد.

tu autem ibis ad patres tuos in pace sepultus in senectute bona

۱۶ 16 و در پشت چهارم بدینجاخواهند برگشت، زیرا گناه اموریان هنوز تمام نشده است.»

generatione autem quarta revertentur huc necdum enim conpletae sunt iniquitates Amorreorum usque ad praesens tempus

۱۷ 17 و واقع شد که چون آفتاب غروب کرده بودو تاریک شد، تنوری پر دود و چراغی مشتعل ازمیان آن پاره‌ها گذر نمود.

cum ergo occubuisset sol facta est caligo tenebrosa et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas

۱۸ 18 در آن روز، خداوندبا ابرام عهد بست و گفت: «این زمین را از نهر مصرتا به نهر عظیم، یعنی نهر فرات، به نسل توبخشیده‌ام،

in die illo pepigit Dominus cum Abram foedus dicens semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad fluvium magnum flumen Eufraten

۱۹ 19 یعنی قینیان و قنزیان و قدمونیان وحتیان و فرزیان و رفائیان،

Cineos et Cenezeos et Cedmoneos

۲۰ 20 و اموریان و کنعانیان و جرجاشیان و یبوسیان را.»

et Hettheos et Ferezeos Rafaim quoque

۲۱ 21

et Amorreos et Chananeos et Gergeseos et Iebuseos