پیدایش 11
| و تمام جهان را یک زبان و یک لغت بود. | ۱ 1 |
Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
| و واقع شد که چون از مشرق کوچ می‌کردند، همواری‌ای در زمین شنعار یافتند و درآنجا سکنی گرفتند. | ۲ 2 |
Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
| و به یکدیگر گفتند: «بیایید، خشتها بسازیم و آنها را خوب بپزیم.» و ایشان راآجر به‌جای سنگ بود، و قیر به‌جای گچ. | ۳ 3 |
Dixitque alter ad proximum suum: Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento:
| وگفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم، و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.» | ۴ 4 |
et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
| و خداوند نزول نمود تا شهر وبرجی را که بنی آدم بنا می‌کردند، ملاحظه نماید. | ۵ 5 |
Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
| و خداوند گفت: «همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کرده‌اند، والان هیچ کاری که قصد آن بکنند، از ایشان ممتنع نخواهد شد. | ۶ 6 |
et dixit: Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus: cœperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
| اکنون نازل شویم و زبان ایشان رادر آنجا مشوش سازیم تا سخن یکدیگر رانفهمند.» | ۷ 7 |
Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
| پس خداوند ایشان را از آنجا بر روی تمام زمین پراکنده ساخت و از بنای شهر بازماندند. | ۸ 8 |
Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
| از آن سبب آنجا را بابل نامیدند، زیرا که در آنجا خداوند لغت تمامی اهل جهان رامشوش ساخت. و خداوند ایشان را از آنجا برروی تمام زمین پراکنده نمود. | ۹ 9 |
Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ: et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
| این است پیدایش سام. چون سام صد ساله بود، ارفکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد. | ۱۰ 10 |
Hæ sunt generationes Sem: Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
| وسام بعد از آوردن ارفکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۱ 11 |
Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis: et genuit filios et filias.
| و ارفکشاد سی وپنج سال بزیست و شالح را آورد. | ۱۲ 12 |
Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
| و ارفکشادبعد از آوردن شالح، چهار صد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۳ 13 |
Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis: et genuit filios et filias.
| و شالح سی سال بزیست، و عابر را آورد. | ۱۴ 14 |
Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
| و شالح بعد از آوردن عابر، چهارصد و سه سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۵ 15 |
Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis: et genuit filios et filias.
| و عابر سی و چهار سال بزیست و فالج را آورد. | ۱۶ 16 |
Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
| و عابر بعد از آوردن فالج، چهار صد و سی سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد. | ۱۷ 17 |
Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis: et genuit filios et filias.
| و فالج سی سال بزیست، و رعورا آورد. | ۱۸ 18 |
Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
| و فالج بعد از آوردن رعو، دویست ونه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۱۹ 19 |
Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis: et genuit filios et filias.
| ورعو سی و دو سال بزیست، و سروج را آورد. | ۲۰ 20 |
Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
| ورعو بعد از آوردن سروج، دویست و هفت سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد. | ۲۱ 21 |
Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis: et genuit filios et filias.
| وسروج سی سال بزیست، و ناحور را آورد. | ۲۲ 22 |
Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
| وسروج بعد از آوردن ناحور، دویست سال بزیست و پسران و دختران آورد. | ۲۳ 23 |
Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
| و ناحور بیست و نه سال بزیست، و تارح را آورد. | ۲۴ 24 |
Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
| و ناحور بعد ازآوردن تارح، صد و نوزده سال زندگانی کرد وپسران و دختران آورد. | ۲۵ 25 |
Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
| و تارح هفتاد سال بزیست، و ابرام و ناحور و هاران را آورد. | ۲۶ 26 |
Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
| و این است پیدایش تارح که تارح، ابرام وناحور و هاران را آورد، و هاران، لوط را آورد. | ۲۷ 27 |
Hæ sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
| وهاران پیش پدر خود، تارح در زادبوم خویش دراور کلدانیان بمرد. | ۲۸ 28 |
Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
| و ابرام و ناحور زنان برای خود گرفتند. زن ابرام را سارای نام بود. و زن ناحور را ملکه نام بود، دختر هاران، پدر ملکه وپدر یسکه. | ۲۹ 29 |
Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
| اما سارای نازاد مانده، ولدی نیاورد. | ۳۰ 30 |
Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
| پس تارح پسر خود ابرام، و نواده خودلوط، پسر هاران، و عروس خود سارای، زوجه پسرش ابرام را برداشته، با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به ارض کنعان بروند، و به حران رسیده، در آنجا توقف نمودند. | ۳۱ 31 |
Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan: veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
| و مدت زندگانی تارح، دویست و پنج سال بود، و تارح درحران مرد. | ۳۲ 32 |
Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.
