خروج 1

۱ 1 و این است نامهای پسران اسرائیل که به مصر آمدند، هر کس با اهل خانه‌اش همراه یعقوب آمدند:

And these [are] the names of the sons of Israel who are coming into Egypt with Jacob; a man and his household have they come;

۲ 2 روبین و شمعون و لاوی ویهودا،

Reuben, Simeon, Levi, and Judah,

۳ 3 یساکار و زبولون و بنیامین،

Issachar, Zebulun, and Benjamin,

۴ 4 و دان ونفتالی، و جاد و اشیر.

Dan, and Naphtali, Gad, and Asher.

۵ 5 و همه نفوسی که از صلب یعقوب پدید آمدند هفتاد نفر بودند. و یوسف درمصر بود.

And all the persons coming out of the thigh of Jacob are seventy persons; as to Joseph, he was in Egypt.

۶ 6 و یوسف و همه برادرانش، و تمامی آن طبقه مردند.

And Joseph dieth, and all his brethren, and all that generation;

۷ 7 و بنی‌اسرائیل بارور و منتشر شدند، وکثیر و بی‌نهایت زورآور گردیدند. و زمین ازایشان پر گشت.

and the sons of Israel have been fruitful, and they teem, and multiply, and are very very mighty, and the land is filled with them.

۸ 8 اما پادشاهی دیگر بر مصربرخاست که یوسف را نشناخت.

And there riseth a new king over Egypt, who hath not known Joseph,

۹ 9 و به قوم خودگفت: «همانا قوم بنی‌اسرائیل از ما زیاده وزورآورترند.

and he saith unto his people, 'Lo, the people of the sons of Israel [is] more numerous and mighty than we;

۱۰ 10 بیایید با ایشان به حکمت رفتارکنیم، مبادا که زیاد شوند. و واقع شود که چون جنگ پدید آید، ایشان نیز با دشمنان ماهمداستان شوند، و با ما جنگ کرده، از زمین بیرون روند.»

give help! let us act wisely concerning it, lest it multiply, and it hath come to pass, when war happeneth, that it hath been joined, even it, unto those hating us, and hath fought against us, and hath gone out up of the land.'

۱۱ 11 پس سرکاران بر ایشان گماشتند، تا ایشان را به‌کارهای دشوار ذلیل سازند، و برای فرعون شهرهای خزینه، یعنی فیتوم و رعمسیس را بناکردند.

And they set over it princes of tribute, so as to afflict it with their burdens, and it buildeth store-cities for Pharaoh, Pithom and Raamses;

۱۲ 12 لیکن چندانکه بیشتر ایشان را ذلیل ساختند، زیادتر متزاید و منتشر گردیدند، و ازبنی‌اسرائیل احتراز می‌نمودند.

and as they afflict it, so it multiplieth, and so it breaketh forth, and they are vexed because of the sons of Israel;

۱۳ 13 و مصریان ازبنی‌اسرائیل به ظلم خدمت گرفتند.

and the Egyptians cause the sons of Israel to serve with rigour,

۱۴ 14 و جانهای ایشان را به بندگی سخت، به گل کاری وخشت سازی و هر گونه عمل صحرایی، تلخ ساختندی. و هر خدمتی که بر ایشان نهادندی به ظلم می‌بود.

and make their lives bitter in hard service, in clay, and in brick, and in every [kind] of service in the field; all their service in which they have served [is] with rigour.

۱۵ 15 و پادشاه مصر به قابله های عبرانی که یکی را شفره و دیگری را فوعه نام بود، امرکرده،

And the king of Egypt speaketh to the midwives, the Hebrewesses, (of whom the name of the one [is] Shiphrah, and the name of the second Puah),

۱۶ 16 گفت: «چون قابله گری برای زنان عبرانی بکنید، و بر سنگها نگاه کنید، اگر پسر باشد او رابکشید، و اگر دختر بود زنده بماند.»

and saith, 'When ye cause the Hebrew women to bear, and have looked on the children; if it [is] a son — then ye have put him to death; and if it [is] a daughter — then she hath lived.'

۱۷ 17 لکن قابله‌ها از خدا ترسیدند، و آنچه پادشاه مصربدیشان فرموده بود نکردند، بلکه پسران را زنده گذاردند.

And the midwives fear God, and have not done as the king of Egypt hath spoken unto them, and keep the lads alive;

۱۸ 18 پس پادشاه مصر قابله‌ها را طلبیده، بدیشان گفت: «چرا این کار را کردید، و پسران را زنده گذاردید؟»

and the king of Egypt calleth for the midwives, and saith to them, 'Wherefore have ye done this thing, and keep the lads alive?'

۱۹ 19 قابله‌ها به فرعون گفتند: «از این سبب که زنان عبرانی چون زنان مصری نیستند، بلکه زورآورند، و قبل از رسیدن قابله می‌زایند.»

And the midwives say unto Pharaoh, 'Because the Hebrew women [are] not as the Egyptian women, for they [are] lively; before the midwife cometh in unto them — they have borne!'

۲۰ 20 و خدا با قابله‌ها احسان نمود، و قوم کثیرشدند، و بسیار توانا گردیدند.

And God doth good to the midwives, and the people multiply, and are very mighty;

۲۱ 21 و واقع شدچونکه قابله‌ها از خدا ترسیدند، خانه‌ها برای ایشان بساخت.

and it cometh to pass, because the midwives have feared God, that He maketh for them households;

۲۲ 22 و فرعون قوم خود را امر کرده، گفت: «هر پسری که زاییده شود به نهر اندازید، وهر دختری را زنده نگاه دارید.

and Pharaoh layeth a charge on all his people, saying, 'Every son who is born — into the River ye do cast him, and every daughter ye do keep alive.'