خروج 31

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

And the Lord spoke unto Moses, saying,

۲ 2 «آگاه باش بصلئیل بن اوری بن حور را از سبط یهودا به نام خوانده‌ام.

See, I have called by name Bezalel the son of Uri, the son of Chur, of the tribe of Judah:

۳ 3 و او را به روح خدا پر ساخته‌ام، و به حکمت و فهم ومعرفت و هر هنری،

And I have filled him with the spirit of God, in wisdom, and in understanding, and in knowledge, and in all manner of workmanship,

۴ 4 برای اختراع مخترعات، تادر طلا و نقره و برنج کار کند.

To devise works of art, to work in gold, and in silver, and in copper,

۵ 5 و برای تراشیدن سنگ و ترصیع آن و درودگری چوب، تا در هرصنعتی اشتغال نماید.

And in the cutting of stones, to set them, and in the carving of wood, to work in all manner of workmanship.

۶ 6 و اینک من، اهولیاب بن اخیسامک را از سبط دان، انباز او ساخته‌ام، و دردل همه دانادلان حکمت بخشیده‌ام، تا آنچه را به تو امر فرموده‌ام، بسازند.

And behold, I have also given with him Aholiab, the son of Achissamach, of the tribe of Dan, and in the heart of all that are wise-hearted have l put wisdom; and they shall make all that I have commanded thee;

۷ 7 خیمه اجتماع و تابوت شهادت و کرسی رحمت که بر آن است، و تمامی اسباب خیمه،

The tabernacle of the congregation, and the ark of the testimony, and the cover that is thereupon, and all the vessels of the tabernacle;

۸ 8 و خوان و اسبابش و چراغدان طاهر و همه اسبابش و مذبح بخور،

And the table and its vessels, and the pure candlestick with all its vessels, and the altar of incense;

۹ 9 و مذبح قربانی سوختنی و همه اسبابش، و حوض وپایه‌اش،

And the altar of burnt-offering with all its vessels, and the laver and its foot;

۱۰ 10 و لباس خدمت و لباس مقدس برای هارون کاهن، و لباس پسرانش بجهت کهانت،

And the cloths of service, and the holy garments for Aaron the priest, and the garments of his sons, to minister therein;

۱۱ 11 و روغن و مسح و بخور معطر بجهت قدس، موافق آنچه به تو امر فرموده‌ام، بسازند.»

And the anointing oil, and the incense of spices for the holy place: all as I have commanded thee shall they do.

۱۲ 12 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

And the Lord said unto Moses as followeth,

۱۳ 13 «و تو بنی‌اسرائیل را مخاطب ساخته، بگو: البته سبت های مرا نگاه دارید. زیرا که این در میان من وشما در نسلهای شما آیتی خواهد بود تا بدانید که من یهوه هستم که شما را تقدیس می‌کنم.

And thou shalt speak unto the children of Israel, saying, Above all, my sabbaths shall ye keep; for a sign it is between me and you throughout your generations; that ye may know that I am the Lord who doth sanctify you.

۱۴ 14 پس سبت را نگاه دارید، زیرا که برای شما مقدس است، هر‌که آن را بی‌حرمت کند، هرآینه کشته شود، و هر‌که در آن کار کند، آن شخص از میان قوم خود منقطع شود.

And ye shall keep the sabbath, for it is holy unto you; every one that defileth it shall surely be put to death; for whosoever doeth any work thereon, that soul shall be cut off from among his people.

۱۵ 15 شش روز کار کرده شود، و در روز هفتم سبت آرام و مقدس خداونداست. هر‌که در روز سبت کار کند، هرآینه کشته شود.

Six days may work be done; but on the seventh is the sabbath of rest, holy to the Lord: whosoever doeth any work on the sabbath-day, shall surely be put to death.

۱۶ 16 پس بنی‌اسرائیل سبت را نگاه بدارند، نسلا بعد نسل سبت را به عهد ابدی مرعی دارند.

And the children of Israel shall keep the sabbath, to observe the sabbath throughout their generations, for a perpetual covenant.

۱۷ 17 این در میان من و بنی‌اسرائیل آیتی ابدی است، زیرا که در شش روز، خداوند آسمان و زمین راساخت و در روز هفتمین آرام فرموده، استراحت یافت.»

Between me and the children of Israel it shall be a sign for ever; for in six days the Lord made the heavens and the earth, and on the seventh day he rested, and was refreshed:

۱۸ 18 و چون گفتگو را با موسی در کوه سینابپایان برد، دو لوح شهادت، یعنی دو لوح سنگ مرقوم به انگشت خدا را به وی داد.

And he gave unto Moses, when he had finished speaking with him upon mount Sinai, the two tables of the testimony, tables of stone, inscribed with the finger of God.