جامعه 9

۱ 1 زیرا که جمیع این مطالب را در دل خود نهادم و این همه را غور نمودم که عادلان وحکیمان و اعمال ایشان در دست خداست. خواه محبت و خواه نفرت، انسان آن را نمی فهمد. همه‌چیز پیش روی ایشان است.

我留心考察這一切，終於看出：義人、智者和他們的行為，都在天主手裏；是愛是恨，人不知道；二者都能來到他們身上。

۲ 2 همه‌چیز برای همه کس مساوی است. برای عادلان و شریران یک واقعه است؛ برای خوبان و طاهران و نجسان؛ برای آنکه ذبح می‌کند و برای آنکه ذبح نمی کندواقعه یکی است. چنانکه نیکانند همچنان گناهکارانند؛ و آنکه قسم می‌خورد و آنکه از قسم خوردن می‌ترسد مساوی‌اند.

無論是義人，是惡人，是好人，是壞人，是潔淨的人，是不潔淨的人，是獻祭的人，是不獻祭的人，都有同樣的命運；好人與罪人一樣，妄發誓的與怕發誓的也一樣。

۳ 3 در تمامی اعمالی که زیر آفتاب کرده می‌شود، از همه بدتر این است که یک واقعه برهمه می‌شود و اینکه دل بنی آدم از شرارت پراست و مادامی که زنده هستند، دیوانگی در دل ایشان است و بعد از آن به مردگان می‌پیوندند.

太陽之下所發生的一切事中，最不幸的是眾人都有同樣的命運；更有甚者，世人的心都充滿邪惡，有生之日，心懷狂妄，以後與死者相聚。

۴ 4 زیرا برای آنکه با تمامی زندگان می‌پیوندد، امیدهست چونکه سگ زنده از شیر مرده بهتر است.

的確，誰尚與活人有聯繫，還懷有希望，因為一隻活狗勝過一隻死獅。

۵ 5 زانرو که زندگان می‌دانند که باید بمیرند، امامردگان هیچ نمی دانند و برای ایشان دیگر اجرت نیست چونکه ذکر ایشان فراموش می‌شود.

活著的人至少自知必死，而死了的人卻一無所知；他們再得不到報酬，因為連他們的記念也被人遺忘了。

۶ 6 هم محبت و هم نفرت و حسد ایشان، حال نابود شده است و دیگر تا به ابد برای ایشان از هر‌آنچه زیرآفتاب کرده می‌شود، نصیبی نخواهد بود.

他們的愛好，他們的憎恨，他們的熱誠，皆已消失；在太陽下所發生的一切事，永遠再沒有他們的分。

۷ 7 پس رفته، نان خود را به شادی بخور وشراب خود را به خوشدلی بنوش چونکه خدااعمال تو را قبل از این قبول فرموده است.

你倒不如去快樂地吃你的飯，開懷暢飲你的酒，因為天主早已嘉納你所作的工作。

۸ 8 لباس تو همیشه سفید باشد و بر سر تو روغن کم نشود.

你的衣服常要潔白，你頭上不要缺少香液。

۹ 9 جمیع روزهای عمر باطل خود را که او تو را درزیر آفتاب بدهد با زنی که دوست می‌داری درجمیع روزهای بطالت خود خوش بگذران. زیراکه از حیات خود و از زحمتی که زیر آفتاب می‌کشی نصیب تو همین است.

在天主賜你在太陽下的一生虛幻歲月中，同你的愛妻共享人生之樂：這原是你在太陽下，一生從勞苦中所應得的一分。

۱۰ 10 هر‌چه دستت به جهت عمل نمودن بیابد، همان را با توانایی خود به عمل آور چونکه در عالم اموات که به آن می‌روی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است. (Sheol h7585)

你手能做什麼，就努力去做，因為在你所要去的陰府內，沒有工作，沒有計劃，沒有學問，沒有智慧。 (Sheol h7585)

۱۱ 11 برگشتم و زیر آفتاب دیدم که مسابقت برای تیزروان و جنگ برای شجاعان و نان نیز برای حکیمان و دولت برای فهیمان و نعمت برای عالمان نیست، زیرا که برای جمیع ایشان وقتی واتفاقی واقع می‌شود.

我又在太陽下看見：善跑的不得競賽，勇將不得參戰，智者得不到食物，明白人得不到財富，博學者得不到寵幸，因為他們都遭遇了不幸的時運。

۱۲ 12 و چونکه انسان نیز وقت خود را نمی داند، پس مثل ماهیانی که در تورسخت گرفتار و گنجشکانی که در دام گرفته می‌شوند، همچنان بنی آدم به وقت نامساعد هرگاه آن بر ایشان ناگهان بیفتد گرفتار می‌گردند.

因為人不知道自己的時期，當凶險猝然而至的時候，人子為不幸的時運所獲，就像魚被網捕住，又像鳥被圈套套住。

۱۳ 13 و نیز این حکم را در زیر آفتاب دیدم و آن نزد من عظیم بود:

在太陽下我又得了一個智慧的經驗，依我看來，大有意義：

۱۴ 14 شهری کوچک بود که مردان در آن قلیل العدد بودند و پادشاهی بزرگ بر آن آمده، آن را محاصره نمود و سنگرهای عظیم برپاکرد.

有座小城，裏面居民不多；有位大王來攻打此城，把城圍住，周圍築了高壘。

۱۵ 15 و در آن شهر مردی فقیر حکیم یافت شد، که شهر را به حکمت خود رهانید، اما کسی آن مرد فقیر را بیاد نیاورد.

那時，城中有個貧賤卻具有智慧的人，他用自己的智慧，救了本城：可是人們卻忘了這貧賤的人。

۱۶ 16 آنگاه من گفتم حکمت از شجاعت بهتر است، هر‌چند حکمت این فقیررا خوار شمردند و سخنانش را نشنیدند.

於是我說：智慧遠勝過武力；然而貧賤人的智慧卻被人輕忽，他的話卻沒有人聽。

۱۷ 17 سخنان حکیمان که به آرامی گفته شود، ازفریاد حاکمی که در میان احمقان باشد زیاده مسموع می‌گردد.

智者溫和的言語，比王者在愚人中的吶喊，更受歡迎。

۱۸ 18 حکمت از اسلحه جنگ بهتر است. اما یک خطاکار نیکویی بسیار را فاسدتواند نمود.

智慧勝於武器；一個錯誤能破壞許多好事。