تثنیه 6

۱ 1 و این است اوامر و فرایض و احکامی که یهوه، خدای شما، امر فرمود که به شماتعلیم داده شود، تا آنها را در زمینی که شما بسوی آن برای تصرفش عبور می‌کنید، بجا آورید.

Now these [are] the commandments, the statutes, and the judgments which the LORD your God commanded to teach you, that ye may do [them] in the land whither ye go to possess it:

۲ 2 و تااز یهوه خدای خود ترسان شده، جمیع فرایض واوامر او را که من به شما امر می‌فرمایم نگاه داری، تو و پسرت و پسر پسرت، در تمامی ایام عمرت و تا عمر تو دراز شود.

That thou mayst fear the LORD thy God, to keep all his statutes and his commandments which I command thee, thou, and thy son, and thy son's son, all the days of thy life: and that thy days may be prolonged.

۳ 3 پس‌ای اسرائیل بشنو، و به عمل نمودن آن متوجه باش، تا برای تو نیکوباشد، و بسیار افزوده شوی در زمینی که به شیر وشهد جاری است، چنانکه یهوه خدای پدرانت تورا وعده داده است.

Hear therefore, O Israel, and observe to do [it]; that it may be well with thee, and that ye may increase mightily, as the LORD God of thy fathers hath promised thee, in the land that floweth with milk and honey.

۴ 4 ‌ای اسرائیل بشنو، یهوه، خدای ما، یهوه واحد است.

Hear, O Israel: the LORD our God [is] one LORD:

۵ 5 پس یهوه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما.

And thou shalt love the LORD thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy might.

۶ 6 و این سخنانی که من امروز تو را امر می‌فرمایم، بر دل توباشد.

And these words which I command thee this day, shall be in thy heart:

۷ 7 و آنها را به پسرانت به دقت تعلیم نما، وحین نشستنت در خانه، و رفتنت به راه، و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نما.

And thou shalt teach them diligently to thy children, and shalt talk of them when thou sittest in thy house, and when thou walkest by the way, and when thou liest down, and when thou risest up.

۸ 8 و آنهارا بردست خود برای علامت ببند، و در میان چشمانت عصابه باشد.

And thou shalt bind them for a sign upon thy hand, and they shall be as frontlets between thy eyes.

۹ 9 و آنها را بر باهوهای درخانه ات و بر دروازه هایت بنویس.

And thou shalt write them upon the posts of thy house, and on thy gates.

۱۰ 10 و چون یهوه، خدایت، تو را به زمینی که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورد که به تو بدهد، درآورد، به شهرهای بزرگ وخوشنمایی که تو بنا نکرده‌ای،

And it shall be, when the LORD thy God shall have brought thee into the land which he swore to thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob, to give thee great and goodly cities, which thou didst not build,

۱۱ 11 و به خانه های پر از هر چیز نیکو که پر نکرده‌ای، و حوضهای کنده شده‌ای که نکنده‌ای، و تاکستانها و باغهای زیتونی که غرس ننموده‌ای، و از آنها خورده، سیرشدی.

And houses full of all good [things], which thou didst not fill, and wells digged, which thou didst not dig, vineyards and olive-trees, which thou didst not plant; when thou shalt have eaten and be full;

۱۲ 12 آنگاه با حذر باش مبادا خداوند را که تورا از زمین مصر، از خانه بندگی بیرون آورد، فراموش کنی.

[Then] beware lest thou shouldst forget the LORD, who brought thee forth from the land of Egypt, from the house of bondage.

۱۳ 13 از یهوه خدای خود بترس و اورا عبادت نما و به نام او قسم بخور.

Thou shalt fear the LORD thy God, and serve him, and shalt swear by his name.

۱۴ 14 خدایان دیگر را از خدایان طوایفی که به اطراف تومی باشند، پیروی منمایید.

Ye shall not go after other gods, of the gods of the people which [are] around you;

۱۵ 15 زیرا یهوه خدای تودر میان تو خدای غیور است، مبادا غضب یهوه، خدایت، برتو افروخته شود، و تو را از روی زمین هلاک سازد.

(For the LORD thy God [is] a jealous God among you) lest the anger of the LORD thy God should be kindled against thee, and destroy thee from off the face of the earth.

۱۶ 16 یهوه خدای خود را میازمایید، چنانکه او رادر مسا آزمودید.

Ye shall not tempt the LORD your God, as ye tempted [him] in Massah.

۱۷ 17 توجه نمایید تا اوامر یهوه خدای خود را و شهادات و فرایض او را که به شما امر فرموده است، نگاه دارید.

Ye shall diligently keep the commandments of the LORD your God, and his testimonies, and his statutes, which he hath commanded thee.

۱۸ 18 و آنچه درنظر خداوند راست و نیکوست، به عمل آور تابرای تو نیکو شود، و داخل شده آن زمین نیکو راکه خداوند برای پدرانت قسم خورد به تصرف آوری.

And thou shalt do [that which is] right and good in the sight of the LORD: that it may be well with thee, and that thou mayest go in and possess the good land which the LORD swore to thy fathers,

۱۹ 19 و تا جمیع دشمنانت را از حضورت اخراج نماید، چنانکه خداوند گفته است.

To cast out all thy enemies from before thee, as the LORD hath spoken.

۲۰ 20 چون پسر تو در ایام آینده از تو سوال نموده، گوید که مراد از این شهادات و فرایض واحکامی که یهوه خدای ما به شما امر فرموده است، چیست؟

[And] when thy son shall ask thee in time to come, saying, What [mean] the testimonies, and the statutes, and the judgments, which the LORD our God hath commanded you?

۲۱ 21 پس به پسر خود بگو: ما درمصر غلام فرعون بودیم، و خداوند ما را از مصر بادست قوی بیرون آورد.

Then thou shalt say to thy son, We were Pharoah's bond-men in Egypt: and the LORD brought us out of Egypt with a mighty hand:

۲۲ 22 و خداوند آیات ومعجزات عظیم و ردی‌ای بر مصر و فرعون وتمامی اهل خانه او در نظر ما ظاهر ساخت.

And the LORD showed signs and wonders, great and distressing, upon Egypt, upon Pharaoh, and upon all his household, before our eyes:

۲۳ 23 وما را از آنجا بیرون آورد تا ما را به زمینی که برای پدران ما قسم خورد که به ما بدهد، درآورد.

And he brought us out from thence, that he might bring us in, to give us the land which he swore to our fathers.

۲۴ 24 وخداوند ما را مامور داشت که تمام این فرایض رابجا آورده، از یهوه خدای خود بترسیم، تا برای ماهمیشه نیکو باشد و ما را زنده نگاه دارد، چنانکه تاامروز شده است.

And the LORD commanded us to do all these statutes, to fear the LORD our God, for our good always, that he might preserve us alive, as [it is] at this day.

۲۵ 25 و برای ما عدالت خواهد بودکه متوجه شویم که جمیع این اوامر را به حضوریهوه خدای خود بجا آوریم، چنانکه ما را امرفرموده است.

And it shall be our righteousness, if we observe to do all these commandments before the LORD our God, as he hath commanded us.