تثنیه 26

۱ 1 و چون به زمینی که یهوه خدایت تو رانصیب می‌دهد داخل شدی، و در آن تصرف نموده، ساکن گردیدی،

It shall be, when you have come in to the land which Adonai your God gives you for an inheritance, possess it, and dwell in it,

۲ 2 آنگاه نوبر تمامی حاصل زمین را که از زمینی که یهوه خدایت به تومی دهد، جمع کرده باشی بگیر، و آن را در سبدگذاشته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند، برو.

that you shall take some of the first of all the fruit of the ground, which you shall bring in from your land that Adonai your God gives you. You shall put it in a basket, and shall go to the place which Adonai your God shall choose, to cause his name to dwell there.

۳ 3 و نزد کاهنی که در آن روزها باشد رفته، وی را بگو: «امروز برای یهوه خدایت اقرار می‌کنم که به زمینی که خداوندبرای پدران ما قسم خورد که به ما بدهد، داخل شده‌ام.»

You shall come to the priest who shall be in those days, and tell him, “I profess today to Adonai your God, that I have come to the land which Adonai swore to our fathers to give us.”

۴ 4 و کاهن سبد را از دستت گرفته، پیش مذبح یهوه خدایت بگذارد.

The priest shall take the basket out of your hand, and set it down before Adonai your God’s altar.

۵ 5 پس تو به حضوریهوه خدای خود اقرار کرده، بگو: «پدر من ارامی آواره بود، و با عددی قلیل به مصر فرود شده، درآنجا غربت پذیرفت، و در آنجا امتی بزرگ وعظیم و کثیر شد.

You shall answer and say before Adonai your God, “My father was a Syrian ready to perish. He went down into Egypt [Abode of slavery], and lived there, few in number. There he became a great, mighty, and populous nation.

۶ 6 و مصریان با ما بدرفتاری نموده، ما را ذلیل ساختند، و بندگی سخت بر مانهادند.

The Egyptians [people from Abode of slavery] mistreated us, afflicted us, and imposed hard labor on us.

۷ 7 و چون نزد یهوه، خدای پدران خود، فریاد برآوردیم، خداوند آواز ما را شنید ومشقت و محنت و تنگی ما را دید.

Then we cried to Adonai, the God of our fathers. Adonai sh'ma ·hear obey· our voice, and saw our affliction, our toil, and our oppression.

۸ 8 و خداوند مارا از مصر به‌دست قوی و بازوی افراشته و خوف عظیم، و با آیات و معجزات بیرون آورد.

Adonai brought us out of Egypt [Abode of slavery] with a mighty hand, with an outstretched arm, with great terror, with signs, and with wonders;

۹ 9 و ما رابه این مکان درآورده، این زمین را زمینی که به شیرو شهد جاری است به ما بخشید.

and he has brought us into this place, and has given us this land, a land flowing with milk and honey.

۱۰ 10 و الان اینک نوبر حاصل زمینی را که تو‌ای خداوند به من دادی، آورده‌ام.» پس آن را به حضور یهوه خدای خود بگذار، و به حضور یهوه، خدایت، عبادت نما.

Now, behold, I have brought the first of the fruit of the ground, which you, Adonai, have given me.” You shall set it down before Adonai your God, and hawa ·bow low, prostrate· to worship before Adonai your God.

۱۱ 11 و تو با لاوی و غریبی که در میان تو باشد ازتمامی نیکویی که یهوه، خدایت، به تو و به خاندانت بخشیده است، شادی خواهی نمود.

You shall rejoice in all the good which Adonai your God has given to you, and to your house, you, and the Levite [Descendant of United with], and the foreigner who is among you.

۱۲ 12 و در سال سوم که سال عشر است، چون ازگرفتن تمامی عشر محصول خود فارغ شدی، آن را به لاوی و غریب و یتیم و بیوه‌زن بده، تا دراندرون دروازه های تو بخورند و سیر شوند.

When you have finished tithing all the tithe of your increase in the third year, which is the year of tithing, then you shall give it to the Levite [Descendant of United with], to the foreigner, to the orphan, and to the widow, that they may eat within your gates, and be filled.

۱۳ 13 وبه حضور یهوه خدایت بگو: «موقوفات را از خانه خود بیرون کردم، و آنها را نیز به لاوی و غریب ویتیم و بیوه‌زن، موافق تمامی اوامری که به من امرفرمودی، دادم، و از اوامر تو تجاوز ننموده، فراموش نکردم.

You shall say before Adonai your God, “I have put away the holy things out of my house, and also have given them to the Levite, to the foreigner, to the orphan, and to the widow, according to all your mitzvot ·instructions· which you have enjoined me. I have not transgressed any of your mitzvot ·instructions·, neither have I forgotten them.

۱۴ 14 در ماتم خود از آنها نخوردم ودر نجاستی از آنها صرف ننمودم، و برای اموات از آنها ندادم، بلکه به قول یهوه، خدایم، گوش داده، موافق هر‌آنچه به من امر فرمودی، رفتارنمودم.

I have not eaten of it in my mourning, neither have I removed any of it while I was unclean, nor given of it for the dead. I have sh'ma ·heard obeyed· Adonai my God’s voice. I have done according to all that you have enjoined me.

۱۵ 15 از مسکن مقدس خود از آسمان بنگر، و قوم خود اسرائیل و زمینی را که به ما دادی چنانکه برای پدران ما قسم خوردی، زمینی که به شیر و شهد جاری است، برکت بده،.»

Look down from your holy habitation, from heaven, and bless your people Israel [God prevails], and the ground which you have given us, as you swore to our fathers, a land flowing with milk and honey.”

۱۶ 16 امروز یهوه، خدایت، تو را امر می‌فرمایدکه این فرایض و احکام را بجا آوری، پس آنها رابه تمامی دل و تمامی جان خود نگاه داشته، بجاآور.

Today Adonai your God enjoins to you to do these statutes and judgments. You shall therefore keep and do them with all your heart and with all your soul.

۱۷ 17 امروز به یهوه اقرار نمودی که خدای توست، و اینکه به طریقهای او سلوک خواهی نمود، و فرایض و اوامر و احکام او را نگاه داشته، آواز او را خواهی شنید.

You have declared today that Adonai is your God, and that you would walk in his ways, and keep his statutes, and his mitzvot ·instructions·, and his judgments, and sh'ma ·hear obey· his voice.

۱۸ 18 و خداوند امروز به تواقرار کرده است که تو قوم خاص او هستی، چنانکه به تو وعده داده است، و تا تمامی اوامر اورا نگاه داری.

Adonai has declared today that you are le'am segulah ·people of special treasure· for his own possession, as he has promised you, and that you should keep all his mitzvot ·instructions·.

۱۹ 19 و تا تو را در ستایش و نام و اکرام از جمیع امتهایی که ساخته است، بلند گرداند، وتا برای یهوه، خدایت، قوم مقدس باشی، چنانکه وعده داده است.

He will make you high above all nations that he has made, in tehilah ·praise song·, in name, and in honor; and that you may be a holy people to Adonai your God, as he has spoken.