تثنیه 20

۱ 1 چون برای مقاتله با دشمن خود بیرون روی، و اسبها و ارابه‌ها و قومی را زیاده از خودبینی، از ایشان مترس زیرا یهوه خدایت که تو را از زمین مصر برآورده است، با توست.

Nangcae khaeah Izip prae thung hoiah nangcae zaehoikung na Angraeng Sithaw oh pongah, misatuk han na caeh o naah, nangmacae pong kapop kue hrangnawk, hrang lakoknawk hoi kaminawk to na hnuk o cadoeh, nihcae to zii o hmah.

۲ 2 وچون به جنگ نزدیک شوید آنگاه کاهن پیش آمده، قوم را مخاطب سازد.

Misatuk han na caeh o tom naah, qaima mah hmaa ah caeh moe, kaminawk khaeah,

۳ 3 و ایشان را گوید: «ای اسرائیل بشنوید شما امروز برای مقاتله بادشمنان خود پیش می‌روید، دل شما ضعیف نشود، و از ایشان ترسان و لرزان و هراسان مباشید.

aw Israel kaminawk, tahngai oh; vaihniah misatuk han na caeh o; palungboeng o hmah loe, zii o hmah; tasoeh o hmah loe, nihcae hmaa ah tasoehhaih hoiah doeh om o hmah;

۴ 4 زیرا یهوه، خدای شما، با شما می‌رود، تا برای شما با دشمنان شما جنگ کرده شما رانجات دهد.»

na Angraeng Sithaw loe nangcae ih misanawk to tuk moe, nangcae pahlong hanah, nangcae hoi nawnto a caeh, tiah thui pae tih.

۵ 5 و سروران، قوم را خطاب کرده، گویند: «کیست که خانه نو بنا کرده، آن راتخصیص نکرده است؛ او روانه شده، به خانه خودبرگردد، مبادا در جنگ بمیرد و دیگری آن راتخصیص نماید.

Ukkungnawk mah doeh kaminawk khaeah, Im kangtha na sak o naah, Angraeng khae aap ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah a im to aap pae ving tih.

۶ 6 و کیست که تاکستانی غرس نموده، آن را حلال نکرده است؛ او روانه شده، به خانه خود برگردد، مبادا در جنگ بمیرد، ودیگری آن را حلال کند.

Misur takha to na sak o, toe athaih caa ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe, to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah anih ih misur thaih to caa pae ving tih.

۷ 7 و کیست که دختری نامزد کرده، به نکاح در نیاورده است، او روانه شده، به خانه خود برگردد، مبادا در جنگ بمیرد ودیگری او را به نکاح درآورد.»

Nongpata maeto zu ah na hamh, toe zu haih ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah anih ih zu to la pae ving moeng tih, tiah thuih pae o tih.

۸ 8 و سروران نیزقوم را خطاب کرده، گویند: «کیست که ترسان وضعیف دل است؛ او روانه شده، به خانه‌اش برگردد، مبادا دل برادرانش مثل دل او گداخته شود.»

To pacoengah ukkungnawk mah minawk khaeah, Zit pongah palungboeng kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; anih palungboeng baktih toengah angmah ih nawkamyanawk doeh palungboengsak moeng tih, tiah thui pae let bae ah.

۹ 9 و چون سروران از تکلم نمودن به قوم فارغ شوند، بر سر قوم، سرداران لشکر مقررسازند.

Ukkungnawk mah kaminawk khaeah lokthuih boih pacoengah, kaminawk zaehhoih hanah, misatuh angraengnawk suek han angai vop.

۱۰ 10 چون به شهری نزدیک آیی تا با آن جنگ نمایی، آن را برای صلح ندا بکن.

Vangpui maeto tuk han na caeh o naah, anih mah vangpui thungah kaom kaminawk khaeah angdaehhaih lok to thui tih.

۱۱ 11 و اگر تو راجواب صلح بدهد، و دروازه‌ها را برای توبگشاید، آنگاه تمامی قومی که در آن یافت شوند، به تو جزیه دهند و تو را خدمت نمایند.

Nihcae mah angdaehhaih lok to pathim moe, thok paong o nahaeloe, to vangpui thungah kaom kaminawk boih mah nangcae han tamut paek o ueloe, na tok to sah o tih.

۱۲ 12 و اگر باتو صلح نکرده، با تو جنگ نمایند، پس آن رامحاصره کن.

Toe nang hoi angdaehhaih sak koeh o ai moe, nangcae hoi misa angtuk hanah amsak o nahaeloe, vangpui to takui oh.

۱۳ 13 و چون یهوه، خدایت، آن را به‌دست تو بسپارد، جمیع ذکورانش را به دم شمشیربکش.

Na Angraeng Sithaw mah to vangpui nangcae ban ah paek naah, to vangpui thungah kaom nongpanawk to sumsen hoiah hum o boih ah;

۱۴ 14 لیکن زنان و اطفال و بهایم و آنچه درشهر باشد، یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر، و غنایم دشمنان خود را که یهوه خدایت به تو دهد، بخور.

toe nongpatanawk, nawktanawk hoi maitawnawk, vangpui thung ih hmuennawk boih loe, nangmacae hanah la oh; na Angraeng mah paek ih na misanawk khae hoiah na lak o ih hmuennawk to loe caa oh.

۱۵ 15 به همه شهرهایی که از تو بسیار دورند که از شهرهای این امتها نباشند، چنین رفتار نما.

Nangcae taengah kaom prae kaminawk ih vangpui na ai ah, nangcae hoi kangthla ah kaom vangpuinawk boih to tiah sah oh.

۱۶ 16 اما از شهرهای این امتهایی که یهوه، خدایت، تو را به ملکیت می‌دهد، هیچ ذی نفس را زنده مگذار.

Toe na Angraeng Sithaw mah qawktoep hanah ang paek o ih prae kaminawk ih vangpui thungah loe, anghahhaih takhi tawn kami maeto doeh pathlung o hmah;

۱۷ 17 بلکه ایشان را، یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان و فرزیان و حویان ویبوسیان را، چنانکه یهوه، خدایت، تو را امرفرموده است، بالکل هلاک ساز.

na Angraeng Sithaw mah paek ih lok baktih toengah, Hit kami, Amor kami, Kanaan kami, Periz kami, Hiv kami hoi Jebus kaminawk to hum o boih ah:

۱۸ 18 تا شما راتعلیم ندهند که موافق همه رجاساتی که ایشان باخدایان خود عمل می‌نمودند، عمل نمایید. و به یهوه، خدای خود، گناه کنید.

to tih ai nahaeloe angmacae sithawnawk khaeah a sak o ih panuet thok hmuen to na patuk o ueloe, na Angraeng Sithaw hmaa ah na zae o moeng tih.

۱۹ 19 چون برای گرفتن شهری با آن جنگ کنی، وآن را روزهای بسیار محاصره نمایی، تبر بر درختهایش مزن و آنها را تلف مساز. چونکه ازآنها می‌خوری پس آنها را قطع منما، زیرا آیادرخت صحرا انسان است تا آن را محاصره نمایی؟

Vangpui maeto tuk hanah kasawk parai ah na takui o nahaeloe, thingkungnawk to pakhruh o hmah; taw ah kamprawk thing loe kami hinghaih ah oh pongah, athaih khue to caa oh, vangpui takui pongah thing to pakhruh o hmah;

۲۰ 20 و اما درختی که میدانی درختی نیست که از آن خورده شود آن را تلف ساخته، قطع نما وسنگری بر شهری که با تو جنگ می‌کند، بنا کن تامنهدم شود.

toe caak koi ai thingnawk loe pakhruh oh loe, nangcae hoi misatuh kaminawk na pazawk o ai karoek to, vangpui tuk hanah misa abuephaih to sah oh.