کارهای رسولان 8

۱ 1 می بود.

Saul approved of his being put to death. On that very day a great persecution broke out against the church which was in Jerusalem; and its members, with the exception of the apostles, were all scattered over the districts of Judea and Samaria.

۲ 2 و مردان صالح استیفان را دفن کرده، برای وی ماتم عظیمی برپا داشتند.

Some religious men buried Stephen, with loud lamentations for him.

۳ 3 اما سولس کلیسا رامعذب می‌ساخت و خانه به خانه گشته، مردان وزنان را برکشیده، به زندان می‌افکند.

But Saul began to devastate the church; he entered house after house, dragged out men and women alike, and threw them into prison.

۴ 4 پس آنانی که متفرق شدند، به هر جایی که می‌رسیدند به کلام بشارت می‌دادند.

Now those who were scattered in different directions went from place to place proclaiming the good news.

۵ 5 اما فیلپس به بلدی از سامره درآمده، ایشان را به مسیح موعظه می‌نمود.

Philip went down to the city of Samaria, and there began to preach the Christ.

۶ 6 و مردم به یکدل به سخنان فیلپس گوش دادند، چون معجزاتی را که از اوصادر می‌گشت، می‌شنیدند و می‌دیدند،

The people, one and all, listened attentively to what Philip told them, when they heard of, and saw, the miracles which he was working.

۷ 7 زیرا که ارواح پلید از بسیاری که داشتند نعره زده، بیرون می‌شدند ومفلوجان و لنگان بسیار شفا می‌یافتند.

For there were many instances of people with foul spirits, where the spirits, with loud screams, came out of them; and many who were paralysed or lame were cured,

۸ 8 و شادی عظیم در آن شهر روی نمود.

so that there was great rejoicing throughout that city.

۹ 9 اما مردی شمعون نام قبل از آن در آن قریه بود که جادوگری می‌نمود و اهل سامره را متحیرمی ساخت و خود را شخصی بزرگ می‌نمود،

There was staying in the city a man named Simon, who had been practicing magic there and mystifying the Samaritan people, giving himself out to be some great being.

۱۰ 10 بحدی که خرد و بزرگ گوش داده، می‌گفتند: «این است قوت عظیم خدا.»

Everyone, high and low, paid attention to him. “This man,” they used to say, “must be that power of God which people call ‘The Great Power.’”

۱۱ 11 و بدو گوش دادنداز آنرو که مدت مدیدی بود از جادوگری اومتحیر می‌شدند.

And they paid attention to him because they had for a long time been mystified by his magic arts.

۱۲ 12 لیکن چون به بشارت فیلپس که به ملکوت خدا و نام عیسی مسیح می‌داد، ایمان آوردند، مردان و زنان تعمید یافتند.

However, when they came to believe Philip, as he told them the good news about the kingdom of God and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women.

۱۳ 13 وشمعون نیز خود ایمان آورد و چون تعمید یافت همواره با فیلپس می‌بود و از دیدن آیات و قوات عظیمه که از او ظاهر می‌شد، در حیرت افتاد.

Even Simon believed, and after his baptism attached himself to Philip, and was in his turn mystified at seeing signs and great miracles constantly occurring.

۱۴ 14 اما رسولان که در اورشلیم بودند، چون شنیدند که اهل سامره کلام خدا را پذیرفته‌اند، پطرس و یوحنا را نزد ایشان فرستادند.

When the apostles at Jerusalem heard that the Samaritans had welcomed God’s message, they sent Peter and John to them;

۱۵ 15 وایشان آمده، بجهت ایشان دعا کردند تاروح‌القدس را بیابند،

and they, on their arrival, prayed that the Samaritans might receive the Holy Spirit.

۱۶ 16 زیرا که هنوز بر هیچ‌کس از ایشان نازل نشده بود که به نام خداوند عیسی تعمید یافته بودند و بس.

(As yet the Spirit had not descended on any of them; they had only been baptized in the name of the Lord Jesus).

۱۷ 17 پس دستها بر ایشان گذارده، روح‌القدس را یافتند.

Then Peter and John placed their hands on them, and they received the Holy Spirit.

۱۸ 18 اما شمعون چون دید که محض گذاردن دستهای رسولان روح‌القدس عطا می‌شود، مبلغی پیش ایشان آورده،

When Simon saw that it was through the placing of the apostles’ hands on them that the Spirit was given, he brought them a sum of money and said,

۱۹ 19 گفت: «مرا نیز این قدرت دهید که به هرکس دست گذارم، روح‌القدس را بیابد.»

‘Give me also this power of yours, so that, if I place my hands on anyone, he may receive the Holy Spirit.’

۲۰ 20 پطرس بدو گفت: «زرت با تو هلاک باد، چونکه پنداشتی که عطای خدا به زر حاصل می‌شود.

‘A curse on you and on your silver,’ Peter exclaimed, ‘for thinking that God’s free gift can be bought with money!

۲۱ 21 تو را دراین امر، قسمت و بهره‌ای نیست زیرا که دلت درحضور خدا راست نمی باشد.

You have no share or part in our message, for your heart is not right with God.

۲۲ 22 پس از این شرارت خود توبه کن و از خدا درخواست کن تاشاید این فکر دلت آمرزیده شود،

Therefore repent of this wickedness of yours, and pray to the Lord, that, if possible, you may be forgiven for such a thought;

۲۳ 23 زیرا که تو رامی بینم در زهره تلخ و قید شرارت گرفتاری.»

for I see that you have fallen into the bitterness of envy and the fetters of sin.’

۲۴ 24 شمعون در جواب گفت: «شما برای من به خداوند دعا کنید تا چیزی از آنچه گفتید بر من عارض نشود.»

‘Pray to the Lord for me, all of you,’ Simon answered, ‘so that none of the things you have spoken of may happen to me.’

۲۵ 25 پس ارشاد نموده و به کلام خداوند تکلم کرده، به اورشلیم برگشتند و دربسیاری از بلدان اهل سامره بشارت دادند.

Peter and John, having borne their testimony and delivered the Lord’s message, returned to Jerusalem, telling the good news, as they went, in many Samaritan villages.

۲۶ 26 اما فرشته خداوند به فیلپس خطاب کرده، گفت: «برخیز و به‌جانب جنوب، به راهی که ازاورشلیم به سوی غزه می‌رود که صحراست، روانه شو.»

Meanwhile an angel of the Lord had said to Philip, ‘Set out on a journey southwards, along the road that runs down from Jerusalem to Gaza.’ (It is now deserted).

۲۷ 27 پس برخاسته، روانه شد که ناگاه شخصی حبشی که خواجه‌سرا و مقتدر نزدکنداکه، ملکه حبش، و بر تمام خزانه او مختاربود، به اورشلیم بجهت عبادت آمده بود.

So Philip set out on a journey; and on his way he came on an official of high rank, in the service of Candace, Queen of the Abyssinians. He was her treasurer, and had been to Jerusalem to worship,

۲۸ 28 و درمراجعت بر ارابه خود نشسته، صحیفه اشعیای نبی را مطالعه می‌کند

and was now on his way home, sitting in his carriage and reading the prophet Isaiah.

۲۹ 29 آنگاه روح به فیلپس گفت: «پیش برو و با آن ارابه همراه باش.»

The Spirit said to Philip, ‘Go up to the carriage over there and keep close to it.’

۳۰ 30 فیلپس پیش دویده، شنید که اشعیای نبی رامطالعه می‌کند. گفت: «آیا می‌فهمی آنچه رامی خوانی؟»

So Philip ran up, and he heard the Abyssinian reading the prophet Isaiah. ‘Do you understand what you are reading?’ he asked.

۳۱ 31 گفت: «چگونه می‌توانم؟ مگرآنکه کسی مرا هدایت کند.» و از فیلپس خواهش نمود که سوار شده، با او بنشیند.

‘How can I,’ the other answered, ‘unless someone will explain it to me?’ and he invited Philip to get up and sit by his side.

۳۲ 32 و فقره‌ای ازکتاب که می‌خواند این بود که «مثل گوسفندی که به مذبح برند و چون بره‌ای خاموش نزد پشم برنده خود، همچنین دهان خود را نمی گشاید.

The passage of scripture which he was reading was this – “Like a sheep, he was led away to slaughter, and as a lamb is dumb in the hands of its shearer, so he refrains from opening his lips.

۳۳ 33 درفروتنی او انصاف از او منقطع شد و نسب او را که می‌تواند تقریر کرد؟ زیرا که حیات او از زمین برداشته می‌شود.»

He was humiliated and justice was denied him. Who will tell the story of his generation? For his life is cut off from earth.”

۳۴ 34 پس خواجه‌سرا به فیلپس ملتفت شده، گفت: «از تو سوال می‌کنم که نبی این را درباره که می‌گوید؟ درباره خود یا درباره کسی دیگر؟»

‘Now,’ said the Treasurer, addressing Philip, ‘tell me, of whom is the prophet speaking? Of himself, or of someone else?’

۳۵ 35 آنگاه فیلپس زبان خود را گشود و ازآن نوشته شروع کرده، وی را به عیسی بشارت داد.

Then Philip began, and, taking this passage as his text, told him the good news about Jesus.

۳۶ 36 و چون در عرض راه به آبی رسیدند، خواجه گفت: «اینک آب است! از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟»

Presently, as they were going along the road, they came to some water, and the Treasurer exclaimed, ‘Look! Here is water; what is to prevent my being baptized?’

۳۷ 37 فیلپس گفت: «هر گاه به تمام دل ایمان آوردی، جایز است.» او درجواب گفت: «ایمان آوردم که عیسی مسیح پسرخداست.»

۳۸ 38 پس حکم کرد تا ارابه را نگاه دارندو فیلپس با خواجه‌سرا هر دو به آب فرود شدند. پس او را تعمید داد.

So he ordered the carriage to stop, and they went down into the water – both Philip and the Treasurer – and Philip baptized him.

۳۹ 39 و چون از آب بالا آمدند، روح خداوند فیلپس را برداشته، خواجه‌سرا دیگراو را نیافت زیرا که راه خود را به خوشی پیش گرفت.

But, when they came up out of the water, the Spirit of the Lord caught Philip away, and the Treasurer saw no more of him; for he continued his journey with a joyful heart.

۴۰ 40 اما فیلپس در اشدود پیدا شد و در همه شهرها گشته بشارت می‌داد تا به قیصریه رسید.

But Philip was found at Ashdod, and, as he went on his way, he told the good news in all the towns through which he passed, until he came to Caesarea.

The Prophet Isaiah