دوم سموئیل 23

۱ 1 و این است سخنان آخر داود: «وحی داود بن یسا. و وحی مردی که بر مقام بلند ممتاز گردید، مسیح خدای یعقوب، و مغنی شیرین اسرائیل.

ESTAS son las postreras palabras de David. Dijo David hijo de Isaí, dijo aquel varón que fué levantado alto, el ungido del Dios de Jacob, el suave en cánticos de Israel:

۲ 2 روح خداوند به وسیله من متکلم شد و کلام او بر زبانم جاری گردید.

El espíritu de Jehová ha hablado por mí, y su palabra ha sido en mi lengua.

۳ 3 خدای اسرائیل متکلم شد و صخره اسرائیل مراگفت: آنکه بر مردمان حکمرانی کند، عادل باشدو با خدا ترسی سلطنت نماید.

El Dios de Israel ha dicho, hablóme el Fuerte de Israel: El señoreador de los hombres será justo, señoreador en temor de Dios.

۴ 4 و او خواهد بودمثل روشنایی صبح، وقتی که آفتاب طلوع نماید، یعنی صبح بی‌ابر، هنگامی که علف سبز از زمین می‌روید، به‌سبب درخشندگی بعد از باران.

[Será] como la luz de la mañana cuando sale el sol, de la mañana sin nubes; [cuando] la hierba de la tierra [brota] por medio del resplandor después de la lluvia.

۵ 5 یقین خانه من با خدا چنین نیست. لیکن عهدجاودانی با من بسته است، که در همه‌چیز آراسته و مستحکم است. و تمامی نجات و تمامی مسرت من این است، هرچند آن را نمو نمی دهد.

No así mi casa para con Dios: sin embargo él ha hecho conmigo pacto perpetuo, ordenado en todas las cosas, y será guardado; bien que toda [esta] mi salud, y todo [mi] deseo no [lo] haga él florecer todavía.

۶ 6 لیکن جمیع مردان بلیعال مثل خارهایند که دورانداخته می‌شوند. چونکه آنها را به‌دست نتوان گرفت.

Mas los de Belial serán todos ellos como espinas arrancadas, las cuales nadie toma con la mano;

۷ 7 و کسی‌که ایشان را لمس نماید، می‌بایدبا آهن و نی نیزه مسلح شود. و ایشان در مسکن خود با آتش سوخته خواهند شد.»

Sino que el que quiere tocar en ellas, ármase de hierro y de asta de lanza, y son quemadas en su lugar.

۸ 8 و نامهای شجاعانی که داود داشت این است: یوشیب بشبت تحکمونی که سردار شالیشیم بودکه همان عدینو عصنی باشد که بر هشتصد نفرتاخت آورد و ایشان را در یک وقت کشت.

Estos son los nombres de los valientes que tuvo David: El Tachmonita, que se sentaba en cátedra, principal de los capitanes: era éste Adino el Eznita, que mató en una ocasión sobre ochocientos hombres.

۹ 9 و بعد از او العازار بن دودو ابن اخوخی، یکی از آن سه مرد شجاع که با داود بودند، هنگامی که فلسطینیان را که در آنجا برای جنگ جمع شده، ومردان اسرائیل رفته بودند، به مقاتله طلبیدند.

Después de éste, Eleazar, hijo de Dodo de Ahohi, fué de los tres valientes que estaban con David, cuando desafiaron á los Filisteos que se habían juntado allí á la batalla, y subieron los de Israel.

۱۰ 10 واما او برخاسته، با فلسطینیان جنگ کرد تا دستش خسته شد و دستش به شمشیر چسبید و خداونددر آن روز، ظفر عظیمی داد، و قوم در عقب اوفقط برای غارت کردن برگشتند.

Este, levantándose, hirió á los Filisteos hasta que su mano se cansó, y quedósele contraída á la espada. Aquel día Jehová hizo gran salud: y volvióse el pueblo en pos de él solamente á tomar el despojo.

۱۱ 11 و بعد از او شمه بن آجی هراری بود وفلسطینیان، لشکری فراهم آوردند، در جایی که قطعه زمینی پر از عدس بود، و قوم از حضورفلسطینیان فرار می‌کردند.

Después de éste fué Samma, hijo de Age Araita: que habiéndose juntado los Filisteos en una aldea, había allí una suerte de tierra llena de lentejas, y el pueblo había huído delante de los Filisteos:

۱۲ 12 آنگاه او در میان آن قطعه زمین ایستاد و آن را نگاه داشته، فلسطینیان را شکست داد و خداوند ظفر عظیمی داد.

El entonces se paró en medio de la suerte de tierra, y defendióla, é hirió á los Filisteos; y Jehová hizo una gran salud.

۱۳ 13 و سه نفر از آن سی سردار فرود شده، نزدداود در وقت حصاد به مغاره عدلام آمدند، ولشکر فلسطینیان در وادی رفائیم اردو زده بودند.

Y tres de los treinta principales descendieron y vinieron en tiempo de la siega á David á la cueva de Adullam: y el campo de los Filisteos estaba en el valle de Raphaim.

۱۴ 14 و داود در آن وقت در ملاذ خویش بود و قراول فلسطینیان در بیت لحم.

David entonces estaba en la fortaleza, y la guarnición de los Filisteos estaba en Beth-lehem.

۱۵ 15 و داود خواهش نموده، گفت: «کاش کسی مرا از چاهی که نزددروازه بیت لحم است آب بنوشاند.»

Y David tuvo deseo, y dijo: ¡Quién me diera á beber del agua de la cisterna de Beth-lehem, que está á la puerta!

۱۶ 16 پس آن سه مرد شجاع، لشکر فلسطینیان را از میان شکافته، آب را از چاهی که نزد دروازه بیت لحم است کشیده، برداشتند و آن را نزد داود آوردند، اما نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت خداوند ریخت.

Entonces los tres valientes rompieron por el campo de los Filisteos, y sacaron agua de la cisterna de Beth-lehem, que estaba á la puerta; y tomaron, y trajéronla á David: mas él no la quiso beber, sino derramóla á Jehová, diciendo:

۱۷ 17 و گفت: «ای خداوند حاشا ازمن که این کار را بکنم، مگر این خون آن کسان نیست که به خطر جان خود رفتند؟» از این جهت نخواست که بنوشد. کاری که این سه مرد کردند، این است.

Lejos sea de mí, oh Jehová, que yo haga esto. ¿[He de beber yo] la sangre de los varones que fueron con peligro de su vida? Y no quiso beberla. Los tres valientes hicieron esto.

۱۸ 18 و ابیشای، برادر یوآب بن صرویه، سردارسه نفر بود و نیزه خود را بر سیصد نفر حرکت داده، ایشان را کشت و در میان آن سه نفر اسم یافت.

Y Abisai hermano de Joab, hijo de Sarvia, fué el principal de los tres; el cual alzó su lanza contra trescientos, que mató; y tuvo nombre entre los tres.

۱۹ 19 آیا از آن سه نفر مکرم تر نبود؟ پس سردار ایشان شد لیکن به سه نفر اول نرسید.

El era el más aventajado de los tres, y el primero de ellos; mas no llegó á los tres [primeros].

۲۰ 20 و بنایاهو ابن یهویاداع، پسر مردی شجاع قبصئیلی، که کارهای عظیم کرده بود، دو پسراریئیل موآبی را کشت و در روز برف به حفره‌ای فرود شده، شیری را بکشت.

Después, Benaía hijo de Joiada, hijo de un varón esforzado, grande en hechos, de Cabseel. Este hirió dos leones de Moab: y él mismo descendió, é hirió un león en medio de un foso en el tiempo de la nieve:

۲۱ 21 و مرد خوش اندام مصری‌ای را کشت و آن مصری در دست خود نیزه‌ای داشت اما نزد وی با چوب دستی رفت و نیزه را از دست مصری ربود و وی را با نیزه خودش کشت.

También hirió él á un Egipcio, hombre [de grande] estatura: y tenía el Egipcio una lanza en su mano; mas descendió á él con un palo, y arrebató al Egipcio la lanza de la mano, y matólo con su propia lanza.

۲۲ 22 و بنایاهو ابن یهویاداع این کارها را کرد و در میان آن سه مرد شجاع اسم یافت.

Esto hizo Benaía hijo de Joiada, y tuvo nombre entre los tres valientes.

۲۳ 23 و از آن سی نفر مکرمتر شد لیکن به آن سه نفر اول نرسید و داود او را بر اهل مشورت خود گماشت.

De los treinta fué el más aventajado; pero no llegó á los tres [primeros]. Y púsolo David en su consejo.

۲۴ 24 و عسائیل برادر یوآب یکی از آن سی نفربود و الحانان بن دودوی بیت لحمی،

Asael hermano de Joab fué de los treinta; Elhaanan hijo de Dodo de Beth-lehem;

۲۵ 25 و شمه حرودی و الیقای حرودی،

Samma de Harodi, Elica de Harodi;

۲۶ 26 و حالص فلطی و عیرا ابن عقیش تقوعی،

Heles de Palti, Hira, hijo de Jecces, de Tecoa;

۲۷ 27 و ابیعزر عناتوتی ومبونای حوشاتی،

Abiezer de Anathoth, Mebunnai de Husa;

۲۸ 28 و صلمون اخوخی و مهرای نطوفاتی،

Selmo de Hahoh, Maharai de Netophath;

۲۹ 29 و حالب بن بعنه نطوفاتی و اتای بن ریبای از جبعه بنی بنیامین،

Helec hijo de Baana de Netophath, Ittai hijo de Ribai de Gabaa de los hijos de Benjamín;

۳۰ 30 و بنایای فرعاتونی و هدای از وادیهای جاعش،

Benaía Pirathonita, Hiddai del arroyo de Gaas;

۳۱ 31 و ابوعلبون عرباتی و عزموت برحومی،

Abi-albon de Arbath, Asmaveth de Barhum;

۳۲ 32 و الیحبای شعلبونی و از بنی یاشن یوناتان،

Elihaba de Saalbón, Jonathán de los hijos de Jassén;

۳۳ 33 و شمه حراری و اخیام بن شارر اراری،

Samma de Arar, Ahiam hijo de Sarar de Arar.

۳۴ 34 و الیفلط بن احسبای ابن معکاتی و الیعام بن اخیتوفل جیلونی،

Elipheleth hijo de Asbai hijo de Maachâti; Eliam hijo de Achîtophel de Gelón;

۳۵ 35 وحصرای کرملی و فعرای اربی،

Hesrai del Carmelo, Pharai de Arbi;

۳۶ 36 و یجال بن ناتان از صوبه و بانی جادی،

Igheal hijo de Nathán de Soba, Bani de Gadi;

۳۷ 37 و صالق عمونی ونحرای بئیروتی که سلاحداران یوآب بن صرویه بودند،

Selec de Ammón, Naharai de Beeroth, escudero de Joab hijo de Sarvia;

۳۸ 38 و عیرای یتری و جارب یتری،

Ira de Ithri, Gareb de Ithri;

۳۹ 39 واوریای حتی، که جمیع اینها سی و هفت نفربودند.

Uría Hetheo. Entre todos treinta y siete.