دوم سموئیل 23

۱ 1 و این است سخنان آخر داود: «وحی داود بن یسا. و وحی مردی که بر مقام بلند ممتاز گردید، مسیح خدای یعقوب، و مغنی شیرین اسرائیل.

Now these [be] the last words of David. David the son of Jesse said, and the man [who was] raised up on high, the anointed of the God of Jacob, and the sweet psalmist of Israel, said,

۲ 2 روح خداوند به وسیله من متکلم شد و کلام او بر زبانم جاری گردید.

The Spirit of the LORD spake by me, and his word [was] in my tongue.

۳ 3 خدای اسرائیل متکلم شد و صخره اسرائیل مراگفت: آنکه بر مردمان حکمرانی کند، عادل باشدو با خدا ترسی سلطنت نماید.

The God of Israel said, the Rock of Israel spake to me, He that ruleth over men [must be] just, ruling in the fear of God.

۴ 4 و او خواهد بودمثل روشنایی صبح، وقتی که آفتاب طلوع نماید، یعنی صبح بی‌ابر، هنگامی که علف سبز از زمین می‌روید، به‌سبب درخشندگی بعد از باران.

And [he shall be] as the light of the morning, [when] the sun riseth, [even] a morning without clouds; [as] the tender grass [springing] out of the earth by clear shining after rain.

۵ 5 یقین خانه من با خدا چنین نیست. لیکن عهدجاودانی با من بسته است، که در همه‌چیز آراسته و مستحکم است. و تمامی نجات و تمامی مسرت من این است، هرچند آن را نمو نمی دهد.

Although my house [be] not so with God; yet he hath made with me an everlasting covenant, ordered in all [things], and sure: for [this is] all my salvation, and all [my] desire, although he make [it] not to grow.

۶ 6 لیکن جمیع مردان بلیعال مثل خارهایند که دورانداخته می‌شوند. چونکه آنها را به‌دست نتوان گرفت.

But [the sons] of Belial [shall be] all of them as thorns thrust away, because they cannot be taken with hands:

۷ 7 و کسی‌که ایشان را لمس نماید، می‌بایدبا آهن و نی نیزه مسلح شود. و ایشان در مسکن خود با آتش سوخته خواهند شد.»

But the man [that] shall touch them must be fenced with iron and the staff of a spear; and they shall be utterly burned with fire in the [same] place.

۸ 8 و نامهای شجاعانی که داود داشت این است: یوشیب بشبت تحکمونی که سردار شالیشیم بودکه همان عدینو عصنی باشد که بر هشتصد نفرتاخت آورد و ایشان را در یک وقت کشت.

These [be] the names of the mighty men whom David had: The Tachmonite that sat in the seat, chief among the captains; the same [was] Adino the Eznite: [he lift up his spear] against eight hundred, whom he slew at one time.

۹ 9 و بعد از او العازار بن دودو ابن اخوخی، یکی از آن سه مرد شجاع که با داود بودند، هنگامی که فلسطینیان را که در آنجا برای جنگ جمع شده، ومردان اسرائیل رفته بودند، به مقاتله طلبیدند.

And after him [was] Eleazar the son of Dodo the Ahohite, [one] of the three mighty men with David, when they defied the Philistines [that] were there gathered together to battle, and the men of Israel were gone away:

۱۰ 10 واما او برخاسته، با فلسطینیان جنگ کرد تا دستش خسته شد و دستش به شمشیر چسبید و خداونددر آن روز، ظفر عظیمی داد، و قوم در عقب اوفقط برای غارت کردن برگشتند.

He arose, and smote the Philistines until his hand was weary, and his hand clave unto the sword: and the LORD wrought a great victory that day; and the people returned after him only to spoil.

۱۱ 11 و بعد از او شمه بن آجی هراری بود وفلسطینیان، لشکری فراهم آوردند، در جایی که قطعه زمینی پر از عدس بود، و قوم از حضورفلسطینیان فرار می‌کردند.

And after him [was] Shammah the son of Agee the Hararite. And the Philistines were gathered together into a troop, where was a piece of ground full of lentiles: and the people fled from the Philistines.

۱۲ 12 آنگاه او در میان آن قطعه زمین ایستاد و آن را نگاه داشته، فلسطینیان را شکست داد و خداوند ظفر عظیمی داد.

But he stood in the midst of the ground, and defended it, and slew the Philistines: and the LORD wrought a great victory.

۱۳ 13 و سه نفر از آن سی سردار فرود شده، نزدداود در وقت حصاد به مغاره عدلام آمدند، ولشکر فلسطینیان در وادی رفائیم اردو زده بودند.

And three of the thirty chief went down, and came to David in the harvest time unto the cave of Adullam: and the troop of the Philistines pitched in the valley of Rephaim.

۱۴ 14 و داود در آن وقت در ملاذ خویش بود و قراول فلسطینیان در بیت لحم.

And David [was] then in an hold, and the garrison of the Philistines [was] then [in] Beth-lehem.

۱۵ 15 و داود خواهش نموده، گفت: «کاش کسی مرا از چاهی که نزددروازه بیت لحم است آب بنوشاند.»

And David longed, and said, Oh that one would give me drink of the water of the well of Beth-lehem, which [is] by the gate!

۱۶ 16 پس آن سه مرد شجاع، لشکر فلسطینیان را از میان شکافته، آب را از چاهی که نزد دروازه بیت لحم است کشیده، برداشتند و آن را نزد داود آوردند، اما نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت خداوند ریخت.

And the three mighty men brake through the host of the Philistines, and drew water out of the well of Beth-lehem, that [was] by the gate, and took [it], and brought [it] to David: nevertheless he would not drink thereof, but poured it out unto the LORD.

۱۷ 17 و گفت: «ای خداوند حاشا ازمن که این کار را بکنم، مگر این خون آن کسان نیست که به خطر جان خود رفتند؟» از این جهت نخواست که بنوشد. کاری که این سه مرد کردند، این است.

And he said, Be it far from me, O LORD, that I should do this: [is not this] the blood of the men that went in jeopardy of their lives? therefore he would not drink it. These things did these three mighty men.

۱۸ 18 و ابیشای، برادر یوآب بن صرویه، سردارسه نفر بود و نیزه خود را بر سیصد نفر حرکت داده، ایشان را کشت و در میان آن سه نفر اسم یافت.

And Abishai, the brother of Joab, the son of Zeruiah, was chief among three. And he lifted up his spear against three hundred, [and] slew [them], and had the name among three.

۱۹ 19 آیا از آن سه نفر مکرم تر نبود؟ پس سردار ایشان شد لیکن به سه نفر اول نرسید.

Was he not most honourable of three? therefore he was their captain: howbeit he attained not unto the [first] three.

۲۰ 20 و بنایاهو ابن یهویاداع، پسر مردی شجاع قبصئیلی، که کارهای عظیم کرده بود، دو پسراریئیل موآبی را کشت و در روز برف به حفره‌ای فرود شده، شیری را بکشت.

And Benaiah the son of Jehoiada, the son of a valiant man, of Kabzeel, who had done many acts, he slew two lionlike men of Moab: he went down also and slew a lion in the midst of a pit in time of snow:

۲۱ 21 و مرد خوش اندام مصری‌ای را کشت و آن مصری در دست خود نیزه‌ای داشت اما نزد وی با چوب دستی رفت و نیزه را از دست مصری ربود و وی را با نیزه خودش کشت.

And he slew an Egyptian, a goodly man: and the Egyptian had a spear in his hand; but he went down to him with a staff, and plucked the spear out of the Egyptian’s hand, and slew him with his own spear.

۲۲ 22 و بنایاهو ابن یهویاداع این کارها را کرد و در میان آن سه مرد شجاع اسم یافت.

These [things] did Benaiah the son of Jehoiada, and had the name among three mighty men.

۲۳ 23 و از آن سی نفر مکرمتر شد لیکن به آن سه نفر اول نرسید و داود او را بر اهل مشورت خود گماشت.

He was more honourable than the thirty, but he attained not to the [first] three. And David set him over his guard.

۲۴ 24 و عسائیل برادر یوآب یکی از آن سی نفربود و الحانان بن دودوی بیت لحمی،

Asahel the brother of Joab [was] one of the thirty; Elhanan the son of Dodo of Beth-lehem,

۲۵ 25 و شمه حرودی و الیقای حرودی،

Shammah the Harodite, Elika the Harodite,

۲۶ 26 و حالص فلطی و عیرا ابن عقیش تقوعی،

Helez the Paltite, Ira the son of Ikkesh the Tekoite,

۲۷ 27 و ابیعزر عناتوتی ومبونای حوشاتی،

Abiezer the Anethothite, Mebunnai the Hushathite,

۲۸ 28 و صلمون اخوخی و مهرای نطوفاتی،

Zalmon the Ahohite, Maharai the Netophathite,

۲۹ 29 و حالب بن بعنه نطوفاتی و اتای بن ریبای از جبعه بنی بنیامین،

Heleb the son of Baanah, a Netophathite, Ittai the son of Ribai out of Gibeah of the children of Benjamin,

۳۰ 30 و بنایای فرعاتونی و هدای از وادیهای جاعش،

Benaiah the Pirathonite, Hiddai of the brooks of Gaash,

۳۱ 31 و ابوعلبون عرباتی و عزموت برحومی،

Abi-albon the Arbathite, Azmaveth the Barhumite,

۳۲ 32 و الیحبای شعلبونی و از بنی یاشن یوناتان،

Eliahba the Shaalbonite, of the sons of Jashen, Jonathan,

۳۳ 33 و شمه حراری و اخیام بن شارر اراری،

Shammah the Hararite, Ahiam the son of Sharar the Hararite,

۳۴ 34 و الیفلط بن احسبای ابن معکاتی و الیعام بن اخیتوفل جیلونی،

Eliphelet the son of Ahasbai, the son of the Maachathite, Eliam the son of Ahithophel the Gilonite,

۳۵ 35 وحصرای کرملی و فعرای اربی،

Hezrai the Carmelite, Paarai the Arbite,

۳۶ 36 و یجال بن ناتان از صوبه و بانی جادی،

Igal the son of Nathan of Zobah, Bani the Gadite,

۳۷ 37 و صالق عمونی ونحرای بئیروتی که سلاحداران یوآب بن صرویه بودند،

Zelek the Ammonite, Naharai the Beerothite, armourbearer to Joab the son of Zeruiah,

۳۸ 38 و عیرای یتری و جارب یتری،

Ira an Ithrite, Gareb an Ithrite,

۳۹ 39 واوریای حتی، که جمیع اینها سی و هفت نفربودند.

Uriah the Hittite: thirty and seven in all.