دوم سموئیل 22

۱ 1 و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

۲ 2 و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

“L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

۳ 3 خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

۴ 4 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

۵ 5 زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

۶ 6 رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto. (Sheol h7585)

۷ 7 در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

۸ 8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

۹ 9 از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

۱۰ 10 و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

۱۱ 11 بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

۱۲ 12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

۱۳ 13 از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

۱۴ 14 خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

۱۵ 15 تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

۱۶ 16 پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

۱۷ 17 از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

۱۸ 18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

۱۹ 19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

۲۰ 20 مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

۲۱ 21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

۲۲ 22 زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

۲۳ 23 چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

۲۴ 24 و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

۲۵ 25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

۲۶ 26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

۲۷ 27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

۲۸ 28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

۲۹ 29 زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

۳۰ 30 زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

۳۱ 31 و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

۳۲ 32 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

۳۳ 33 خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

۳۴ 34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

۳۵ 35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

۳۶ 36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

۳۷ 37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

۳۸ 38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

۳۹ 39 ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

۴۰ 40 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

۴۱ 41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

۴۲ 42 فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

۴۳ 43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

۴۴ 44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

۴۵ 45 غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

۴۶ 46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

۴۷ 47 خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

۴۸ 48 ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

۴۹ 49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

۵۰ 50 بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

۵۱ 51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»

Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo”.