دوم سموئیل 22

۱ 1 و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

Und David redete zu Jehovah die Worte dieses Liedes am Tage, da ihn Jehovah aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte, und sprach:

۲ 2 و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

Jehovah, mein Hort, meine Feste und mein Befreier.

۳ 3 خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

Mein Gott, mein Fels, auf Den ich mich verlasse; mein Schild und Horn meines Heils, meine Burg und meine Zuflucht, Du mein Retter, Der Du mir hilfst von der Gewalttat.

۴ 4 خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

Lobenswürdiger, rufe ich, Jehovah! Und von meinen Feinden wird mir geholfen.

۵ 5 زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

Denn Brandungen des Todes hatten mich umfangen, Bäche Belials mich verstört.

۶ 6 رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

Stricke der Hölle umgaben mich, Fallstricke des Todes kamen mir entgegen. (Sheol h7585)

۷ 7 در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

In meiner Drangsal rief ich zu Jehovah, und zu meinem Gotte rief ich, und Er hörte von seinem Tempel meine Stimme und mein Angstschrei kam in Seine Ohren.

۸ 8 آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

Und es schwankte und erbebte die Erde, die Grundfesten der Himmel zitterten und schwankten; denn Er entbrannte.

۹ 9 از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

Rauch stieg auf von seiner Nase; und Feuer aus Seinem Munde fraß; Glühkohlen brannten aus Ihm hervor.

۱۰ 10 و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

Und Er neigte die Himmel und kam herab, und Wolkendunkel war unter Seinen Füßen.

۱۱ 11 بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

Und Er fuhr auf dem Cherub und flog und schwebte auf den Flügeln des Windes daher.

۱۲ 12 ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

Und setzte Finsternis um Sich her als Hütten, Bande von Wassern, dichte Wolken der Wolkenhimmel.

۱۳ 13 از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

Aus dem Glanze vor Ihm brannten Glühkohlen des Feuers.

۱۴ 14 خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

Vom Himmel donnerte Jehovah und der Höchste gab Seine Stimme.

۱۵ 15 تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

Und sandte aus Pfeile und zerstreute sie, den Blitz, und verwirrte sie.

۱۶ 16 پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

Des Meeres Grundbette erschienen, die Grundfesten der Welt wurden aufgedeckt, vom Dräuen Jehovahs, vom Odem des Hauches Seiner Nase.

۱۷ 17 از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

Er sandte herab aus der Höhe und holte mich; aus vielen Wassern zog Er mich empor.

۱۸ 18 مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

Er errettete mich von meinem starken Feinde, von meinen Hassern, denn sie waren zu gewaltig für mich.

۱۹ 19 در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

Sie kamen wider mich am Tage meiner Not, aber Jehovah ward mir eine Stütze.

۲۰ 20 مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

Und Er brachte mich heraus in das Weite, Er riß mich heraus, denn Er hatte Lust an mir.

۲۱ 21 پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

Nach meiner Gerechtigkeit vergalt mir Jehovah. Nach der Lauterkeit meiner Hände gab Er es mir zurück.

۲۲ 22 زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

Denn ich hielt die Wege Jehovahs und tat nicht Unrecht wider meinen Gott.

۲۳ 23 چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

Denn alle Seine Rechte sind vor mir und Seine Satzungen tue ich nicht weg von mir.

۲۴ 24 و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

Ich war ihm untadelig und hütete mich vor meiner Missetat.

۲۵ 25 بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

Und Jehovah gibt mir wieder nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Lauterkeit vor Seinen Augen.

۲۶ 26 با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

Dem Heiligen erweisest Du Dich heilig, mit dem untadeligen Helden untadelig.

۲۷ 27 با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

Mit dem Lauteren zeigst Du Dich lauter und mit dem Krummen erscheinst Du verdreht.

۲۸ 28 و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

Dem elenden Volke hilfst Du, und Deine Augen sind wider die Hohen, daß Du sie erniedrigst.

۲۹ 29 زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

Denn Du bist meine Leuchte, Jehovah, und Jehovah macht meine Finsternis erglänzen.

۳۰ 30 زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

Denn mit Dir durchlaufe ich Kriegshaufen. Mit meinem Gotte überspringe ich die Mauer.

۳۱ 31 و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

Gott, untadelig ist Sein Weg, die Rede Jehovahs ist geläutert; Er ist ein Schild allen, die auf Ihn sich verlassen.

۳۲ 32 زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

Denn wer ist Gott außer Jehovah! Und wer ein Fels außer unserem Gotte.

۳۳ 33 خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

Gott ist mir Stärke der Tapferkeit, und macht untadelig meinen Weg.

۳۴ 34 و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

Er machte meine Füße gleich denen der Hindinnen, und ließ mich stehen auf meinen Höhen.

۳۵ 35 دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

Er lehrte meine Hände den Streit und meine Arme, daß sie den ehernen Bogen spannten.

۳۶ 36 و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

Und gabst mir den Schild Deines Heiles, und während Du mich demütigest, mehrest du mich.

۳۷ 37 قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

Du machtest weit meinen Schritt unter mir, daß meine Knöchel nicht gleiteten.

۳۸ 38 دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

Ich setzte meinen Feinden nach und vernichtete sie, und kehrte nicht um, bis sie getilgt waren.

۳۹ 39 ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

Ich tilgte sie und zerschmetterte sie, daß sie nicht aufstanden, und sie unter meine Füße fielen.

۴۰ 40 زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

Und Du umgürtetest mich mit Tapferkeit zum Streite, und ließest, die wider mich aufstanden, sich krümmen unter mir.

۴۱ 41 و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

Du hast mir meiner Feinde Nacken gegeben, und meine Hasser habe ich vertilgt.

۴۲ 42 فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

Sie schauten aus, und kein Retter war da, zu Jehovah, und Er antwortete ihnen nicht.

۴۳ 43 پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

Und ich zermalmte sie wie Staub der Erde, wie Kot der Gassen zerstieß ich sie und zerstampfte sie.

۴۴ 44 و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

Du befreist mich von dem Hadern meines Volkes. Du behütetest mich, daß ich zum Haupte der Völkerschaften würde, ein Volk, das ich nicht gekannt, diente mir.

۴۵ 45 غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

Söhne des Auslandes werden mir huldigen, gehorchen mir auf Ohrgehör.

۴۶ 46 غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

Die Söhne des Auslandes welken hin und kriechen hervor aus ihren Schlössern.

۴۷ 47 خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

Es lebt Jehovah, und gesegnet sei mein Fels, und erhöht sei mein Gott, der Fels meines Heiles,

۴۸ 48 ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

Der Gott, Der mir Rache gibt und Völker herabbringt unter mich.

۴۹ 49 و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

Und mich herausgebracht aus meinen Feinden, und mich erhöht über die, so wider mich aufstanden, und mich errettet von dem Manne der Gewalttat.

۵۰ 50 بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

Darum bekenne ich Dich unter den Völkerschaften, Jehovah, und singe Psalmen Deinem Namen.

۵۱ 51 نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»

Er macht großes Heil Seinem König und tut Barmherzigkeit Seinem Gesalbten, dem David, und Seinem Samen in Ewigkeit.