< دوم سموئیل 22 >

و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود. ۱ 1
Et David adressa à l'Éternel les paroles de ce cantique, au jour où l'Éternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis, et de la main de Saül.
و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است. ۲ 2
Il dit: Éternel, mon rocher, ma forteresse et mon libérateur!
خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید. ۳ 3
O Dieu, mon rocher, vers qui je me retire; mon bouclier et la force qui me délivre, ma haute retraite et mon asile! mon Sauveur! tu me garantis de la violence.
خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت. ۴ 4
Je m'écrie: Loué soit l'Éternel! Et je suis délivré de mes ennemis.
زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود. ۵ 5
Car les flots de la mort m'avaient environné, les torrents des méchants m'avaient effrayé;
رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585) ۶ 6
Les liens du Sépulcre m'avaient environné; les filets de la mort m'avaient surpris. (Sheol h7585)
در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید. ۷ 7
Dans ma détresse, j'invoquai l'Éternel, je criai à mon Dieu; de son palais il entendit ma voix, et mon cri parvint à ses oreilles.
آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند. ۸ 8
Alors la terre fut ébranlée et trembla, les fondements des cieux s'agitèrent et s'ébranlèrent, parce qu'il était courroucé.
از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید. ۹ 9
Une fumée montait de ses narines, et de sa bouche un feu dévorant; il en jaillissait des charbons embrasés.
و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود. ۱۰ 10
Il abaissa les cieux, et descendit, ayant l'obscurité sous ses pieds.
بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید. ۱۱ 11
Il était monté sur un chérubin et volait; il parut sur les ailes du vent.
ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را. ۱۲ 12
Il mit autour de lui les ténèbres comme une tente, des amas d'eaux, des nuées épaisses.
از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید. ۱۳ 13
De la splendeur qui était devant lui, s'embrasèrent des charbons de feu.
خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید. ۱۴ 14
L'Éternel tonna des cieux; le Très-Haut fit retentir sa voix.
تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید. ۱۵ 15
Il lança des flèches, et dispersa mes ennemis; il lança des éclairs, et les mit en déroute.
پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی. ۱۶ 16
Alors le fond de la mer apparut, et les fondements du monde se découvrirent, par la menace de l'Éternel, par le souffle du vent de sa colère.
از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید. ۱۷ 17
Il étendit sa main d'en haut, et me prit; il me tira des grosses eaux.
مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند. ۱۸ 18
Il me délivra de mon ennemi puissant, et de mes adversaires qui étaient plus forts que moi.
در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود. ۱۹ 19
Ils m'avaient surpris au jour de ma calamité, mais l'Éternel fut mon appui.
مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت. ۲۰ 20
Il m'a mis au large; il m'a délivré, parce qu'il a pris son plaisir en moi.
پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید. ۲۱ 21
L'Éternel m'a traité selon ma justice; il m'a rendu selon la pureté de mes mains;
زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم. ۲۲ 22
Car j'ai gardé les voies de l'Éternel, et je n'ai point été infidèle à mon Dieu.
چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم. ۲۳ 23
Car toutes ses ordonnances sont devant moi, et je ne m'écarte point de ses statuts.
و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم. ۲۴ 24
J'ai été intègre devant lui, et je me suis gardé de mon iniquité.
بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم. ۲۵ 25
Aussi l'Éternel m'a rendu selon ma justice, selon ma pureté à ses yeux.
با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد. ۲۶ 26
Avec celui qui est bon, tu es bon; avec l'homme intègre tu es intègre.
با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد. ۲۷ 27
Avec celui qui est pur, tu te montres pur; mais avec le pervers, tu agis selon sa perversité.
و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی. ۲۸ 28
Tu sauves le peuple affligé; mais de ton regard tu abaisses les orgueilleux.
زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت. ۲۹ 29
Car tu es ma lampe, ô Éternel! Et l'Éternel fait resplendir mes ténèbres.
زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم. ۳۰ 30
Avec toi je fonds sur une troupe; avec mon Dieu je franchis la muraille.
و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد. ۳۱ 31
La voie de Dieu est parfaite, la parole de l'Éternel est éprouvée; il est le bouclier de tous ceux qui se retirent vers lui.
زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟ ۳۲ 32
Car qui est Dieu, sinon l'Éternel? Et qui est un rocher, sinon notre Dieu?
خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد. ۳۳ 33
Le Dieu qui est ma forteresse assurée, et qui enseigne à l'homme intègre sa voie;
و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد. ۳۴ 34
Qui rend mes pieds semblables à ceux des biches, et m'affermit sur mes hauteurs;
دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم. ۳۵ 35
Qui forme mes mains au combat, et mes bras bandent un arc d'airain.
و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت. ۳۶ 36
Tu m'as donné le bouclier de ton salut, et ta bonté m'a fait devenir grand.
قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید. ۳۷ 37
Tu élargis le chemin sous mes pas, et mes pieds ne chancellent point.
دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت. ۳۸ 38
Je poursuis mes ennemis; je les détruis; et je ne reviens qu'après les avoir exterminés.
ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد. ۳۹ 39
Je les consume, je les écrase, et ils ne se relèvent plus; ils tombent sous mes pieds.
زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت. ۴۰ 40
Car tu m'as ceint de force pour le combat; tu fais plier sous moi mes adversaires.
و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم. ۴۱ 41
Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi; ceux qui me haïssent, je les détruis.
فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد. ۴۲ 42
Ils regardent, et point de libérateur! Ils crient à l'Éternel, mais il ne leur répond point.
پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم. ۴۳ 43
Et je les broie comme la poussière de la terre; je les écrase, je les foule comme la boue des rues.
و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود. ۴۴ 44
Tu me sauves des dissensions de mon peuple; tu me gardes pour être chef des nations. Le peuple que je ne connaissais pas, m'est assujetti.
غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود. ۴۵ 45
Les fils de l'étranger viennent me flatter; dès que leur oreille a entendu, ils se sont soumis.
غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد. ۴۶ 46
Les fils de l'étranger défaillent, et sortent tremblants de leurs retraites.
خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد. ۴۷ 47
L'Éternel est vivant! Et béni soit mon rocher! Que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté!
‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی. ۴۸ 48
Le Dieu qui me donne vengeance, et qui m'assujettit les peuples; qui me fait échapper à mes ennemis.
و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد. ۴۹ 49
Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, tu me délivres de l'homme violent.
بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود. ۵۰ 50
C'est pourquoi, ô Éternel, je te louerai parmi les nations, et je chanterai ton nom!
نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.» ۵۱ 51
C'est lui qui délivre magnifiquement son roi, et qui fait miséricorde à son oint, à David et à sa postérité, à jamais!

< دوم سموئیل 22 >