دوم پادشاهان 20

۱ 1 در آن ایام، حزقیا بیمار و مشرف به موت شد و اشعیا ابن آموص نبی نزدوی آمده، او را گفت: «خداوند چنین می‌گوید: تدارک خانه خود را ببین زیرا که می‌میری و زنده نخواهی ماند.»

Во днех онех разболеся Езекиа (царь) да смерти. И вниде к нему Исаиа пророк сын Амосов и рече к нему: тако глаголет Господь: заповеждь дому твоему, умреши бо ты и не будеши жив.

۲ 2 آنگاه او روی خود را به سوی دیوار برگردانید و نزد خداوند دعا نموده، گفت:

И обрати Езекиа лице свое ко стене и помолися ко Господу, глаголя:

۳ 3 «ای خداوند مسالت اینکه بیاد آوری که چگونه به حضور تو به امانت و به دل کامل سلوک نموده‌ام و آنچه در نظر تو پسند بوده است، بجا آورده‌ام.» پس حزقیا زارزار بگریست.

Господи помяни ныне, яко истиною ходих пред Тобою и сердцем совершенным, и угодная пред очима Твоима сотворих. И плакася Езекиа плачем великим.

۴ 4 و واقع شد قبل از آنکه اشعیا از وسط شهربیرون رود، که کلام خداوند بر وی نازل شده، گفت:

И бяше Исаиа еще посреде двора, и бысть слово Господне к нему, глаголя:

۵ 5 «برگرد و به پیشوای قوم من حزقیا بگو: خدای پدرت، داود چنین می‌گوید: دعای تو راشنیدم و اشکهای تو را دیدم. اینک تو را شفاخواهم داد و در روز سوم به خانه خداوند داخل خواهی شد.

возвратися и рцы Езекии вожду людий Моих: тако глаголет Господь Бог Давида отца твоего: услышах молитву твою и видех слезы твоя: се, Аз изцелю тя, и в день третий взыдеши в дом Господень:

۶ 6 و من بر روزهای تو پانزده سال خواهم افزود، و تو را و این شهر را از دست پادشاه آشور خواهم رهانید، و این شهر را به‌خاطر خود و به‌خاطر بنده خود، داود حمایت خواهم کرد.»

и приложу к летом твоим лет пятьнадесять, и от руки царя Ассирийска избавлю тя и град сей, и защищу град сей Мене ради и Давида ради раба Моего.

۷ 7 و اشعیا گفت که «قرصی از انجیربگیرید.» و ایشان آن را گرفته، بر دمل گذاشتند که شفا یافت.

И рече Исаиа: да возмут перевясло смоквей и да положат на вред, и изцелеет.

۸ 8 و حزقیا به اشعیا گفت: «علامتی که خداوند مرا شفا خواهد بخشید و در روز سوم به خانه خداوند خواهم برآمد، چیست؟»

И рече Езекиа ко Исаии: кое знамение, яко изцелит мя Господь и взыду в дом Господень в день третий?

۹ 9 و اشعیا گفت: «علامت از جانب خداوند که خداوند این کلام راکه گفته است، بجا خواهد آورد، این است: آیاسایه ده درجه پیش برود یا ده درجه برگردد؟»

И рече Исаиа: сие знамение от Господа, яко сотворит Господь слово, еже глагола: (хощеши ли да) пойдет стень десять степений, или возвратится десять степений?

۱۰ 10 حزقیا گفت: «سهل است که سایه ده درجه پیش برود. نی، بلکه سایه ده درجه به عقب برگردد.»

И рече Езекиа: удобно стени уклонитися десять степений: ни, но да возвратится стень на десять степений вспять.

۱۱ 11 پس اشعیای نبی از خداوند استدعانمود و سایه را از درجاتی که بر ساعت آفتابی آحاز پایین رفته بود، ده درجه برگردانید.

И возопи Исаиа пророк ко Господу, и возвратися стень по числу назад десять степений.

۱۲ 12 و در آن زمان، مرودک بلدان بن بلدان، پادشاه بابل، رسایل و هدیه نزد حزقیا فرستاد زیراشنیده بود که حزقیا بیمار شده است.

Во время оно посла Мародах Валадан, сын Валаданов, царь Вавилонский, книги и дары ко Езекии: слыша бо, яко разболеся (царь) Езекиа.

۱۳ 13 و حزقیاایشان را اجابت نمود و تمامی خانه خزانه های خود را از نقره و طلا و عطریات و روغن معطر وخانه اسلحه خویش و هرچه را که در خزاین اویافت می‌شد، به ایشان نشان داد، و در خانه‌اش ودر تمامی مملکتش چیزی نبود که حزقیا آن را به ایشان نشان نداد.

И порадовася Езекиа о них, и показа им весь дом свой сокровищный, сребро и злато, и ароматы и елей добрый, и дом сосудов и елика обретошася в сокровищих его: и не бе места, егоже не показа им Езекиа в дому своем и во всей области своей.

۱۴ 14 پس اشعیای نبی نزد حزقیای پادشاه آمده، وی را گفت: «این مردمان چه گفتند؟ و نزد تو از کجا آمدند؟» حزقیا جواب داد: «ازجای دور، یعنی از بابل آمده‌اند.»

И вниде Исаиа пророк ко Езекии царю и рече к нему: что глаголаша мужие сии, и откуду приидоша к тебе? И рече Езекиа: от земли дальния приидоша ко мне, от Вавилона.

۱۵ 15 او گفت: «درخانه تو چه دیدند؟» حزقیا جواب داد: «هرچه درخانه من است، دیدند و چیزی در خزاین من نیست که به ایشان نشان ندادم.»

И рече: что видеша в дому твоем? И рече Езекиа: вся, елика в дому моем, видеша: несть в дому моем, егоже им не показах, но и яже в сокровищих моих (видеша).

۱۶ 16 پس اشعیا به حزقیا گفت: «کلام خداوند رابشنو:

И рече Исаиа ко Езекии: слыши слово Господне:

۱۷ 17 اینک روزها می‌آید که هرچه در خانه توست و آنچه پدرانت تا امروز ذخیره کرده‌اند، به بابل برده خواهد شد. و خداوند می‌گوید که چیزی باقی نخواهد ماند.

се, дние грядут, рече Господь, взята будут вся, яже в дому твоем, и вся, яже собраша отцы твои до дне сего, внидут в Вавилон: и не останется слово, еже рече Господь.

۱۸ 18 و بعضی از پسرانت را که از تو پدید آیند و ایشان را تولید نمایی، خواهند گرفت و در قصر پادشاه بابل، خواجه خواهند شد.»

И сынове твои, иже изыдут из тебе, ихже родиши, возмутся и будут скопцы в дому царя Вавилонскаго.

۱۹ 19 حزقیا به اشعیا گفت: «کلام خداوند که گفتی نیکوست.» و دیگر گفت: «هرآینه در ایام من سلامتی و امان خواهد بود.»

И рече Езекиа ко Исаии: благо слово Господне еже глагола: да будут мир во дни моя.

۲۰ 20 و بقیه وقایع حزقیا و تمامی تهور او وحکایت حوض و قناتی که ساخت و آب را به شهر آورد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا مکتوب نیست؟

И прочая словес Езекиевых, и вся сила его, и елика сотвори, источник и водотечь, и введе воду во град, не се ли, сия написана в книзе словес дний царей Иудиных?

۲۱ 21 پس حزقیا با پدران خود خوابید و پسرش، منسی به‌جایش سلطنت نمود.

И успе Езекиа со отцы своими, и погребен бысть во граде Давидове. И воцарися Манассиа сын его вместо его.