دوم پادشاهان 16

۱ 1 در سال هفدهم فقح بن رملیا، آحاز بن یوتام، پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.

In the seventeenth year of Pekah son of Remaliah, Ahaz son of Jotham king of Judah, began to reign.

۲ 2 و آحاز بیست ساله بود که پادشاه شد و شانزده سال در اورشلیم سلطنت نمود و آنچه در نظریهوه خدایش شایسته بود، موافق پدرش داودعمل ننمود.

Ahaz was twenty years old when he began to reign, and he reigned sixteen years in Jerusalem. He did not do what was right in the eyes of Yahweh his God, as David his ancestor had done.

۳ 3 و نه فقط به راه پادشاهان اسرائیل سلوک نمود، بلکه پسر خود را نیز از آتش گذرانید، موافق رجاسات امتهایی که خداوند، ایشان را از حضور بنی‌اسرائیل اخراج نموده بود.

Instead, he walked in the way of the kings of Israel; indeed, he made his son pass through the fire, following the detestable practices of the nations, which Yahweh had driven out before the people of Israel.

۴ 4 و در مکان های بلند و تلها و زیر هر درخت سبزقربانی می‌گذرانید و بخور می‌سوزانید.

He offered sacrifices and burned incense at the high places, on the hilltops, and under every green tree.

۵ 5 آنگاه رصین، پادشاه ارام، و فقح بن رملیا، پادشاه اسرائیل، به اورشلیم برای جنگ برآمده، آحاز را محاصره نمودند اما نتوانستند غالب آیند.

Then Rezin, king of Aram and Pekah son of Remaliah, king of Israel, came up to Jerusalem to attack. They besieged Ahaz, but they could not conquer him.

۶ 6 در آن وقت رصین، پادشاه ارام، ایلت رابرای ارامیان استرداد نمود و یهود را از ایلت اخراج نمود و ارامیان به ایلت داخل شده، تاامروز در آن ساکن شدند.

At that time, Rezin king of Aram recovered Elath for Aram and drove the men of Judah out of Elath. Then the Arameans came to Elath where they have lived to this day.

۷ 7 و آحاز رسولان نزدتغلت فلاسر، پادشاه آشور، فرستاده، گفت: «من بنده تو و پسر تو هستم. پس برآمده، مرا از دست پادشاه ارام و از دست پادشاه اسرائیل که به ضدمن برخاسته‌اند، رهایی ده.»

So Ahaz sent messengers to Tiglath-Pileser king of Assyria, saying, “I am your servant and your son. Come up and save me from the hand of the king of Aram and from the hand of the king of Israel, who have attacked me.”

۸ 8 و آحاز، نقره وطلایی را که در خانه خداوند و در خزانه های خانه پادشاه یافت شد، گرفته، آن را نزد پادشاه آشور پیشکش فرستاد.

So Ahaz took the silver and gold that was found in the house of Yahweh and among the treasures of the king's palace and he sent it as a gift to the king of Assyria.

۹ 9 پس پادشاه آشور، وی را اجابت نمود و پادشاه آشور به دمشق برآمده، آن را گرفت و اهل آن را به قیر به اسیری برد ورصین را به قتل رسانید.

Then the king of Assyria listened to him, and the king of Assyria went up against Damascus, conquered it and carried off its people as prisoners to Kir. He also killed Rezin the king of Aram.

۱۰ 10 و آحاز پادشاه برای ملاقات تغلت فلاسر، پادشاه آشور، به دمشق رفت و مذبحی را که دردمشق بود، دید و آحاز پادشاه شبیه مذبح و شکل آن را بر‌حسب تمامی صنعتش نزد اوریای کاهن فرستاد.

King Ahaz went to Damascus to meet Tiglath-Pileser king of Assyria. At Damascus he saw an altar. He sent to Uriah the priest a model of the altar and its pattern and the design for all the workmanship needed.

۱۱ 11 و اوریای کاهن مذبحی موافق آنچه آحاز پادشاه از دمشق فرستاده بود، بنا کرد، واوریای کاهن تا وقت آمدن آحاز پادشاه از دمشق، آن را همچنان ساخت.

So Uriah the priest built an altar to be just like the plans that King Ahaz had sent from Damascus. He finished it before King Ahaz arrived back from Damascus.

۱۲ 12 و چون پادشاه ازدمشق آمد، پادشاه مذبح را دید. و پادشاه به مذبح نزدیک آمده، برآن قربانی گذرانید.

When the king came from Damascus he saw the altar; the king approached the altar and made offerings on it.

۱۳ 13 و قربانی سوختنی و هدیه آردی خود را سوزانید و هدیه ریختنی خویش را ریخت و خون ذبایح سلامتی خود را بر مذبح پاشید.

He made his burnt offering and his grain offering, poured out his drink offering, and sprinkled the blood of his fellowship offerings on the altar.

۱۴ 14 و مذبح برنجین را که پیش خداوند بود، آن را از روبروی خانه، از میان مذبح خود و خانه خداوند آورده، آن را به طرف شمالی آن مذبح گذاشت.

The bronze altar that was before Yahweh—he brought it from the front of the temple, from between his altar and the temple of Yahweh and put it on the north side of his altar.

۱۵ 15 و آحاز پادشاه، اوریای کاهن را امر فرموده، گفت: «قربانی سوختنی صبح و هدیه آردی شام و قربانی سوختنی پادشاه و هدیه آردی او را با قربانی سوختنی تمامی قوم زمین و هدیه آردی ایشان وهدایای ریختنی‌ایشان بر مذبح بزرگ بگذران، وتمامی خون قربانی سوختنی و تمامی خون ذبایح را بر آن بپاش اما مذبح برنجین برای من باشد تامسالت نمایم.»

Then King Ahaz commanded Uriah the priest, saying, “On the large altar burn the morning burnt offering and the evening grain offering, and the king's burnt offering and his grain offering, with the burnt offering of all the people of the land, and their grain offering and their drink offerings. Sprinkle on it all the blood of the burnt offering, and all the blood of the sacrifice. But the bronze altar will be for me to consult for guidance.”

۱۶ 16 پس اوریای کاهن بر وفق آنچه آحاز پادشاه امر فرموده بود، عمل نمود.

Uriah the priest did just what King Ahaz commanded.

۱۷ 17 و آحاز پادشاه، حاشیه پایه‌ها را بریده، حوض را از آنها برداشت و دریاچه را از بالای گاوان برنجینی که زیر آن بودند، فرود آورد و آن را بر سنگ فرشی گذاشت.

Then King Ahaz removed the panels and the basins from the portable stands; he also took down the sea from off the bronze oxen that were under it and put it on a stone pavement.

۱۸ 18 و رواق سبت را که در خانه بنا کرده بودند و راهی را که پادشاه ازبیرون به آن داخل می‌شد، در خانه خداوند به‌خاطر پادشاه آشور تغییر داد.

He removed the covered walkway for the Sabbath that they had built at the temple, along with the king's entry outside the temple of Yahweh, because of the king of Assyria.

۱۹ 19 و بقیه اعمال آحاز که کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا مکتوب نیست.

As for the other matters concerning Ahaz and what he did, are they not written in the book of the events of the kings of Judah?

۲۰ 20 پس آحاز با پدران خودخوابید و با پدران خویش در شهر داود دفن شد وپسرش حزقیا در جایش پادشاه شد.

Ahaz slept with his ancestors and was buried with his ancestors in the city of David. Hezekiah his son became king in his place.