اول سموئیل 8

۱ 1 و واقع شد که چون سموئیل پیر شد، پسران خود را بر اسرائیل داوران ساخت.

А кад Самуило остаре, постави синове своје за судије Израиљу.

۲ 2 و نام پسر نخست زاده‌اش یوئیل بود و نام دومینش ابیاه؛ و در بئرشبع داور بودند.

А име сину његовом првенцу беше Јоило, а другом Авија, и суђаху у Вирсавеји.

۳ 3 اماپسرانش به راه او رفتار نمی نمودند بلکه در‌پی سود رفته، رشوه می‌گرفتند و داوری را منحرف می‌ساختند.

Али синови његови не хођаху путевима његовим, него ударише за добитком, и примаху поклоне и извртаху правду.

۴ 4 پس جمیع مشایخ اسرائیل جمع شده، نزدسموئیل به رامه آمدند.

Тада се скупише све старешине Израиљеве и дођоше к Самуилу у Раму.

۵ 5 و او را گفتند: «اینک توپیر شده‌ای و پسرانت به راه تو رفتار نمی نمایند، پس الان برای ما پادشاهی نصب نما تا مثل سایرامتها بر ما حکومت نماید.»

И рекоше му: Ето, ти си остарео, а синови твоји не ходе твојим путевима: зато постави нам цара да нам суди, као што је у свих народа.

۶ 6 و این امر در نظرسموئیل ناپسند آمد، چونکه گفتند: «ما راپادشاهی بده تا بر ما حکومت نماید.» و سموئیل نزد خداوند دعا کرد.

Али Самуилу не би по вољи што рекоше: Дај нам цара да нам суди. И Самуило се помоли Господу.

۷ 7 و خداوند به سموئیل گفت: «آواز قوم را در هر‌چه به تو گفتند بشنو، زیرا که تو را ترک نکردند بلکه مرا ترک کردند تا برایشان پادشاهی ننمایم.

А Господ рече Самуилу: Послушај глас народни у свему што ти говоре; јер не одбацише тебе него мене одбацише да не царујем над њима.

۸ 8 بر‌حسب همه اعمالی که از روزی که ایشان را از مصر بیرون آوردم، بجا آوردند و مرا ترک نموده، خدایان غیر را عبادت نمودند پس با تو نیز همچنین رفتار می‌نمایند.

Како чинише од оног дана кад их изведох из Мисира до данас, и оставише ме и служише другим боговима, по свим тим делима чине и теби.

۹ 9 پس الان آواز ایشان را بشنو لکن بر ایشان به تاکید شهادت بده، و ایشان را از رسم پادشاهی که بر ایشان حکومت خواهد نمود، مطلع ساز.»

Зато сада послушај глас њихов; али им добро засведочи и кажи начин којим ће цар царовати над њима.

۱۰ 10 و سموئیل تمامی سخنان خداوند را به قوم که از او پادشاه خواسته بودند، بیان کرد.

И каза Самуило све речи Господње народу који искаше од њега цара;

۱۱ 11 وگفت: «رسم پادشاهی که بر شما حکم خواهدنمود این است که پسران شما را گرفته، ایشان را برارابه‌ها و سواران خود خواهد گماشت و پیش ارابه هایش خواهند دوید.

И рече: Ово ће бити начин којим ће цар царовати над вама: синове ваше узимаће и метати их на кола своја и међу коњике своје, и они ће трчати пред колима његовим;

۱۲ 12 و ایشان را سرداران هزاره و سرداران پنجاهه برای خودخواهدساخت، و بعضی را برای شیار کردن زمینش و درویدن محصولش و ساختن آلات جنگش و اسباب ارابه هایش تعیین خواهد نمود.

И поставиће их да су му хиљадници и педесетници, и да му ору њиве и жњу летину, и да му граде ратне справе и шта треба за кола његова.

۱۳ 13 و دختران شما را برای عطرکشی و طباخی وخبازی خواهد گرفت.

Узимаће и кћери ваше да му граде мирисне масти и да му буду куварице и хлебарице.

۱۴ 14 و بهترین مزرعه‌ها وتاکستانها و باغات زیتون شما را گرفته، به خادمان خود خواهد داد.

И њиве ваше и винограде ваше и маслинике ваше најбоље узимаће и раздавати слугама својим.

۱۵ 15 و عشر زراعات وتاکستانهای شما را گرفته، به خواجه‌سرایان وخادمان خود خواهد داد.

Узимаће десетак од усева ваших и од винограда ваших, и даваће дворанима својим и слугама својим.

۱۶ 16 و غلامان و کنیزان ونیکوترین جوانان شما را و الاغهای شما را گرفته، برای کار خود خواهد گماشت.

И слуге ваше и слушкиње ваше и младиће ваше најлепше и магарце ваше узимаће, и обртати на своје послове.

۱۷ 17 و عشرگله های شما را خواهد گرفت و شما غلام اوخواهید بود.

Стада ће ваша десетковати и ви ћете му бити робови.

۱۸ 18 و در آن روز از دست پادشاه خودکه برای خویشتن برگزیده‌اید فریاد خواهید کرد وخداوند در آن روز شما را اجابت نخواهد نمود.»

Па ћете онда викати, ради цара свог, ког изабрасте себи; али вас Господ неће онда услишити.

۱۹ 19 اما قوم از شنیدن قول سموئیل ابا نمودند وگفتند: «نی بلکه می‌باید بر ما پادشاهی باشد.

Али народ не хте послушати речи Самуилове, и рекоше: Не, него цар нека буде над нама,

۲۰ 20 تاما نیز مثل سایر امتها باشیم و پادشاه ما بر ماداوری کند، و پیش روی ما بیرون رفته، درجنگهای ما برای ما بجنگد.»

Да будемо и ми као сви народи; и нека нам суди цар наш и иде пред нама и води наше ратове.

۲۱ 21 و سموئیل تمامی سخنان قوم را شنیده، آنها را به سمع خداوند رسانید. و خداوند به سموئیل گفت: «آواز ایشان را بشنو و پادشاهی بر ایشان نصب نما.» پس سموئیل به مردمان اسرائیل گفت: «شماهرکس به شهر خود بروید.»

А Самуило чувши све речи народне, каза их Господу.

۲۲ 22

А Господ рече Самуилу: Послушај глас њихов, и постави им цара. И Самуило рече Израиљцима: Идите сваки у свој град.