اول تواریخ 16

۱ 1 و تابوت خدا را آورده، آن را در خيمه اي که داود برايش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي به حضور خدا گذرانيدند.

Così introdussero e collocarono l'arca di Dio al centro della tenda eretta per essa da Davide; offrirono olocausti e sacrifici di comunione a Dio.

۲ 2 و چون داود از گذرانيدن قرباني هاي سوختني و ذبايح سلامتي فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد.

Terminati gli olocausti e i sacrifici di comunione, Davide benedisse il popolo in nome del Signore.

۳ 3 و به جميع اسرائيليان به مردان و زنان به هر يکي يک گرده نان و يک پاره گوشت ويک قرص کشمش بخشيد.

Distribuì a tutti gli Israeliti, uomini e donne, una pagnotta, una porzione di carne e una schiacciata d'uva.

۴ 4 و بعضي لاويان براي خدمتگزاري پيش تابوت خداوند تعيين نمود تا يهُوَه خداي اسرائيل را ذکر نمايند و شکر گويند و تسبيح خوانند،

Egli stabilì che alcuni leviti stessero davanti all'arca del Signore come ministri per celebrare, ringraziare e lodare il Signore, Dio di Israele.

۵ 5 يعني آساف رئيس و بعد از او زکريا و يعيئيل و شَمِيرامُوت و يحيئيل و مَتَّتيا و اَلِيآب و بنايا و عُوبيد اَدُوم و يعيئيل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها مي نواخت.

Erano Asaf il capo, Zaccaria il suo secondo, Uzzièl, Semiramot, Iechièl, Mattatia, Eliàb, Benaià, Obed-Edom e Ieièl, che suonavano strumenti musicali, arpe e cetre; Asaf suonava i cembali.

۶ 6 و بنايا و يحزِيئيل کهنه پيش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر مي بودند).

I sacerdoti Benaià e Iacazièl con le trombe erano sempre davanti all'arca dell'alleanza di Dio.

۷ 7 پس در همان روز داود اولاً (اين سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبيح بخوانند:

Proprio in quel giorno Davide per la prima volta affidò ad Asaf e ai suoi fratelli questa lode al Signore:

۸ 8 يهُوَه را حمد گوييد و نام او را بخوانيد. اعمال او را در ميان قومها اعلام نماييد.

Lodate il Signore, acclamate il suo nome; manifestate ai popoli le sue gesta.

۹ 9 اورا بسراييد براي او تسبيح بخوانيد. در تمامي کارهاي عجيب او تفکر نماييد.

Cantate in suo onore, inneggiate a lui, ripetete tutti i suoi prodigi.

۱۰ 10 در نام قدّوس او فخر کنيد. دل طالبان خداوند شادمان باشد.

Gloriatevi sul suo santo nome; gioisca il cuore di quanti ricercano il Signore.

۱۱ 11 خداوند و قوت او را بطلبيد. روي او را پيوسته طالب باشيد.

Cercate il Signore e la sua forza, ricercate sempre il suo volto.

۱۲ 12 کارهاي عجيب را که او کرده است، بياد آوريد، آيات او را و داوريهاي دهان وي را،

Ricordate i prodigi che egli ha compiuti, i suoi miracoli e i giudizi della sua bocca.

۱۳ 13 اي ذريت بنده او اسرائيل! اي فرزندان يعقوب برگزيده او!

Stirpe di Israele suo servo, figli di Giacobbe, suoi eletti,

۱۴ 14 يهُوَه خداي ما است. داوريهاي او در تمامي جهان است.

egli, il Signore, è il nostro Dio; in tutta la terra fanno legge i suoi giudizi.

۱۵ 15 عهد او را بياد آوريد تا ابدالآباد، و کلامي را که به هزاران پشت فرموده است،

Si ricorda sempre dell'alleanza, della parola data a mille generazioni,

۱۶ 16 آن عهدي را که با ابراهيم بسته، و قَسَمي را که براي اسحاق خورده است،

dell'alleanza conclusa con Abramo, del giuramento fatto a Isacco,

۱۷ 17 و آن را براي يعقوب فريضه قرار داد و براي اسرائيل عهد جاوداني؛

confermato a Giacobbe come statuto, a Israele come alleanza perenne:

۱۸ 18 و گفت زمين کَنعان را به تو خواهم داد، تا حصه ميراث شما شود،

«A te darò il paese di Canaan, come tua parte di eredità».

۱۹ 19 هنگامي که عددي معدود بوديد، قليل العدد و غربا در آنجا،

Eppure costituivano un piccolo numero; erano pochi e per di più stranieri nel paese.

۲۰ 20 و از اُمّتي تا اُمّتي سرگردان مي بودند، واز يک مملکت تا قوم ديگر.

Passarono dall'una all'altra nazione, da un regno a un altro popolo.

۲۱ 21 او نگذاشت که کسي بر ايشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ايشان توبيخ نمود،

Egli non tollerò che alcuno li opprimesse; per essi egli castigò i re:

۲۲ 22 که بر مسيحان من دست مگذاريد، و انبياي مرا ضرر مرسانيد.

«Non toccate i miei consacrati, non maltrattate i miei profeti».

۲۳ 23 اي تمامي زمين يهُوَه را بسراييد. نجات او را روز به روز بشارت دهيد.

Cantate al Signore, abitanti di tutta la terra; annunziate ogni giorno la sua salvezza.

۲۴ 24 در ميان امّت ها جلال او را ذکر کنيد، و کارهاي عجيب او را در جميع قوم ها.

Proclamate fra i popoli la sua gloria, fra tutte le nazioni i suoi prodigi.

۲۵ 25 زيرا خداوند عظيم است و بي نهايت محمود؛ و او مُهيب است بر جميع خدايان.

Difatti grande è il Signore, degnissimo di lode e tremendo sopra tutti gli dei.

۲۶ 26 زيرا جميع خدايان امّت ها بتهايند. اما يهُوَه آسمانها را آفريد.

Tutti gli dei venerati dai popoli sono un nulla; il Signore, invece, ha formato il cielo.

۲۷ 27 مجد و جلال به حضور وي است؛ قوت و شادماني در مکان او است.

Splendore e maestà stanno davanti a lui; potenza e bellezza nel suo santuario.

۲۸ 28 اي قبايل قوم ها خداوند را توصيف نماييد. خداوند را به جلال و قوت توصيف نماييد.

Date per il Signore, stirpi dei popoli, date per il Signore gloria e onore.

۲۹ 29 خداوند را به جلال اسم او توصيف نماييد. هدايا بياوريد و به حضور وي بياييد. خداوند را در زينت قدوسيت بپرستيد.

Date per il Signore gloria al suo nome; con offerte presentatevi a lui. Prostratevi al Signore in sacri ornamenti.

۳۰ 30 اي تمامي زمين از حضور وي بلرزيد. ربع مسکون نيز پايدار شد و جنبش نخواهد خورد.

Tremate davanti a lui, abitanti di tutta la terra; egli fissò il mondo sì che non crolli.

۳۱ 31 آسمان شادي کند و زمين سرور نمايد، و در ميان اُمّت ها بگويند که يهُوَه سلطنت مي کند.

Gioiscano i cieli ed esulti la terra; si dica fra i popoli: «Il Signore regna».

۳۲ 32 دريا و پري آن غرش نمايد؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آيد.

Frema il mare con quanto contiene; tripudi la campagna con quanto è in essa.

۳۳ 33 آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زيرا که براي داوري جهان مي آيد.

Gridino di giubilo gli alberi della foresta di fronte al Signore, perché viene per giudicare la terra.

۳۴ 34 يهُوَه را حمد بگوييد زيرا که نيکو است. زيرا که رحمت او تا ابدالآد است.

Lodate il Signore, perché è buono, perché la sua grazia dura sempre.

۳۵ 35 و بگوييد اي خداي نجات ما ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از ميان اُمت ها رهايي بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوييم، و در تسبيح تو فخر نماييم.

Dite: «Salvaci, Dio della nostra salvezza; raccoglici, liberaci dalle genti sì che possiamo celebrare il tuo santo nome, gloriarci della tua lode.

۳۶ 36 يهُوَه خداي اسرائيل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد. و تمامي قوم آمين گفتند و خداوند را تسبيح خواندند.

Sia benedetto il Signore, Dio di Israele, di secolo in secolo». E tutto il popolo disse: «Amen, alleluia».

۳۷ 37 پس آساف و برادرانش را آنجا پيش تابوت عهد خداوند گذاشت تا هميشه پيش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند.

Quindi Davide lasciò Asaf e i suoi fratelli davanti all'arca dell'alleanza del Signore, perché officiassero davanti all'arca secondo il rituale quotidiano;

۳۸ 38 و عُوبيد اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ايشان و عُوبيد اَدُوم بن يدِيتُون و حُوسَه دربانان را.

lasciò Obed-Edom figlio di Idutun, e Cosà, insieme con sessantotto fratelli, come portieri.

۳۹ 39 و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پيش مسکن خداوند در مکان بلندي که در جِبعُون بود،

Egli incaricò della Dimora del Signore che era sull'altura di Gàbaon il sacerdote Zadòk e i suoi fratelli,

۴۰ 40 تا قرباني هاي سوختني براي خداوند بر مذبح قرباني سوختني دائماً صبح و شام بگذرانند بر حسب آنچه در شريعت خداوند که آن را به اسرائيل امر فرموده بود مکتوب است.

perché offrissero olocausti al Signore sull'altare degli olocausti per sempre, al mattino e alla sera, e compissero quanto è scritto nella legge che il Signore aveva imposta a Israele.

۴۱ 41 و با ايشان هِيمان و يدُوتُون و ساير برگزيدگاني را که اسم ايشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گويند زيرا که رحمت او تا ابدالآباد است.

Con loro erano Eman, Idutun e tutti gli altri scelti e designati per nome perché lodassero il Signore, perché la sua grazia dura sempre.

۴۲ 42 و همراه ايشان هِيمان و يدُوتُون را با کّرناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران يدُوتُون را تا نزد دروازه باشند.

Con loro avevano trombe e cembali per suonare e altri strumenti per il canto divino. I figli di Idutun erano incaricati della porta.

۴۳ 43 پس تمامي قوم هر يکي به خانه خود رفتند، اما داود برگشت تا خانه خود را تبرک نمايد.

Infine tutto il popolo andò a casa e Davide tornò per salutare la sua famiglia.