اول تواریخ 13

۱ 1 و داود با سرداران هزاره و صده و با جميع رؤسا مشورت کرد.

David loe kami cumvaito ukkung misatuh angraengnawk, cumvaito ukkung angraengnawk, zaehoikungnawk boih hoi nawnto lok a ram.

۲ 2 و داود به تمامي جماعت اسرائيل گفت: « اگر شما مصلحت مي دانيد و اگر اين از جانب يهُوَه خداي ما باشد، نزد برادران خود که در همه زمينهاي اسرائيل باقي مانده اند، به هر طرف بفرستيم و با ايشان کاهنان و لاوياني که در شهرهاي خود و حوالي آنها مي باشند، نزد ما جمع شوند،

David mah, Israel kaminawk boih khaeah, Hae hmuen hae nangcae mah hoi tih, tiah na poek o moe, aicae Angraeng Sithaw koehhaih ah om tih, tiah na poek o nahaeloe, Israel prae thung boih ah kaom aimacae nawkamyanawk boih, vangpui hoi a taengah kaom qaimanawk hoi Levinawk boih aicae hoi nawnto amkhuenghaih ahmuen ah athum o thai hanah lok pat si;

۳ 3 و تابوت خداي خويش را باز نزد خود بياوريم چونکه در ايام شاؤل نزد آن مسألت ننموديم.»

Saul siangpahrang ah oh nathung, mi mah doeh to thingkhong khaeah lok a dueng o vai ai pongah, aimacae Sithaw ih thingkhong to aimacae khaeah sin let si boeh, tiah a naa.

۴ 4 و تمامي جماعت گفتند که: « چنين بکنيم.» زيرا که اين امر به نظر تمامي قوم پسند آمد.

Kaminawk boih mah amsoem, tiah poek o pongah, sak hanah rangpui mah naakrak o.

۵ 5 پس داود تمامي اسرائيل را از شيحُورِ مصر تا مدخل حَمات جمع کرد تا تابوت خدا را از قريت يعاريم بياورند.

To pongah David mah Kiriath-Jearim hoiah Sithaw ih thingkhong to sin let hanah, Izip prae ih Shihor vapui hoi Hammath karoek to Israel kaminawk to pakhueng boih.

۶ 6 و داود و تمامي اسرائيل به بَعلَه که همان قريت يعاريم است و از آنِ يهودا بود، بر آمدند تا تابوت خدا يهُوَه را که در ميان کروبيان در جايي که اسم او خوانده مي شود ساکن است، از آنجا بياورند.

Cherubim salakah kaom, Angraeng Sithaw ih ahmin hoi kasaeng Sithaw ih thingkhong to angzawnh hanah, David hoi Israel kaminawk loe Keriath-Jearim, tiah kawk ih Judah prae Baalah ah caeh o boih.

۷ 7 و تابوت خدا را بر ارابه اي تازه از خانه اَبِيناداب آوردند و عُزّا و اَخِيو ارابه را مي راندند.

Abinadab ih imthung hoiah Sithaw ih thingkhong to maitaw leeng kangtha pongah suek o moe, Uzzah hoi Ahio mah ruet.

۸ 8 و داود و تمامي اسرائيل با سرود و بربط و عود و دف و سنج و کرنا به قوت تمام به حضور خدا وجد مي نمودند.

David hoi Israel kaminawk boih loe, aqui kapop katoeng, cingceng, satuem hoi mongkahnawk to sin o moe, Angraeng hmaa ah tha hoi laasak o.

۹ 9 و چون به خرمنگاه کيدون رسيدند عُزّا دست خود را دراز کرد تا تابوت را بگيرد زيرا گاوان مي لغزيدند.

Kidon ih cang atithaih ahmuen ah phak o naah loe, maitaw tae to amthaek pongah, Uzzah mah krak han ai ah Sithaw ih thingkhong to ban hoiah patawnh.

۱۰ 10 و خشم خداوند بر عُزّا افروخته شده، او را زد از آن جهت که دست خود را به تابوت دراز کرد و در آنجا به حضور خدا مرد.

Sithaw ih thingkhong to ban hoi a sui pongah, Uzzah nuiah Angraeng palungphuihaih hmai baktiah angqong pongah, anih loe Sithaw hmaa ah duek.

۱۱ 11 و داود محزون شد چونکه خداوند بر عُزّا رخنه نمود و آن مکان را تا امروز فارَص عُزّا ناميد.

Uzzah nuiah Angraeng palungphui pongah, David loe poeknawm ai; to ahmuen loe vaihni ni khoek to Perez Uzzah, tiah kawk o.

۱۲ 12 و در آن روز داود از خدا ترسان شده، گفت: « تابوت خدا را نزد خود چگونه بياورم؟»

To na niah loe David mah Sithaw to zit pongah, Kawbangmaw Sithaw ih thingkhong to im ah kaimah khaeah ka sin thai han? tiah a thuih.

۱۳ 13 پس داود تابوت را نزد خود به شهر داود نياورد بلکه آن را به خانه عُوبيد اَدُوم جَتِّي برگردانيد.

To pongah David mah Sithaw ih thingkhong to angmah khaeah David ih vangpui thungah sin ai; ayae ving moe, Gitti kami Obed-Edom im ah sinh o lat.

۱۴ 14 و تابوت خدا نزد خاندان عُوبيد اَدُوم در خانه اش سه ماه ماند و خداوند خانه عُوبيد اَدُوم و تمامي مايملک او را برکت داد.

Sithaw ih thingkhong loe Obed-Edom imthung takoh hoi nawnto khrah thumto thung oh. To naah Angraeng mah Obed-Edom imthung takoh hoi a tawnh ih hmuennawk boih nuiah tahamhoihaih to paek.