Romerne 12

1 So legg eg dykk då på hjarta, brør, ved Guds miskunn, at de må bjoda fram likamarne dykkar til eit offer som er livande og heilagt og hugnadlegt for Gud - det er dykkar åndelege gudstenesta -

ASÍ que, hermanos, os ruego por las misericordias de Dios que presenteis vuestros cuerpos en sacrificio vivo, santo, agradable á Dios, [que es] vuestro racional culto.

2 og skikka dykk ikkje likt med denne verdi, men umlagast med uppatnying av hugen dykkar, so de kann prøva kva som er Guds vilje: det gode og hugnadlege og fullkomne. (aiōn g165)

Y no os conformeis á este siglo; mas reformáos por la renovacion de vuestro entendimiento, para que experimenteis cual [sea] la buena voluntad de Dios, agradable y perfecta. (aiōn g165)

3 For ved den nåde som eg hev fenge, segjer eg til kvar og ein millom dykk, at han ikkje skal tenkja høgre um seg enn han bør tenkja, men tenkja visleg, alt etter som Gud hev tiletla kvar sitt mål av tru.

Digo pues, por la gracia que me es dada, á cada cual que está entre vosotros, que no tenga más alto concepto [de sí] que el que debe tener, sino que piense [de sí] con templanza, conforme á la medida de fé que Dios repartió á cada uno.

4 For liksom me hev mange lemer på ein likam, men ikkje alle lemerne hev den same gjerning,

Porque de la manera que en un cuerpo tenemos muchos miembros, empero todos los miembros no tienen la misma operacion,

5 soleis er me mange ein likam i Kristus, men kvar for seg er me kvarannans lemer.

Así muchos somos un cuerpo en Cristo, mas todos, miembros los unos de los otros.

6 Og sidan me hev ulike nådegåvor alt etter den nåde som me hev fenge, so lat oss, um me hev profetgåva, bruka henne etter som me hev tru til,

De manera que teniendo diferentes dones segun la gracia que nos es dada si [el de] profecía, [úsese] conforme á la medida de la fé;

7 eller um me hev ei tenesta, taka vare på tenesta, eller um ein er lærar, på lærdomen,

O si ministerio, en servir; ó el que enseña, en doctrina;

8 eller um ein skal påminna, på påminningi; den som etlar ut, gjere det i god tru; den som er styrar, vere det med ihuge; den som gjer miskunn, gjere det med gleda!

El que exhorta, en exhortar; el que reparte, [hágalo] en simplicidad; el que preside, con solicitud, el que hace misericordia, con alegría.

9 Lat kjærleiken utan fals; styggjest ved det vonde, haldt fast ved det gode!

El amor sea sin fingimiento, aborreciendo lo malo, llegándoos á lo bueno:

10 Ver varmhjarta mot kvarandre i broderkjærleik; kappast um å visa kvarandre vyrdnad!

Amándoos los unos á los otros con caridad fraternal; previniéndoos con honra los unos á los otros;

11 Ver ikkje lunka i dykkar ihuge; ver brennande i åndi; ten Herren!

En el cuidado no perezosos, ardientes en espíritu, sirviendo al Señor;

12 Ver glade i voni, toluge i trengsla, trottuge i bøni!

Gozosos en la esperanza; sufridos en la tribulacion; constantes en la oracion;

13 Syn samhug med dei heilage i deira trong, legg vinn på gjestmildskap!

Comunicando á las necesidades de los santos; siguiendo la hospitalidad.

14 Velsigna deim som forfylgjer dykk; velsigna, og banna ikkje!

Bendecid á los que os persiguen: bendecid, y no maldigais.

15 Gled dykk med dei glade og gråt med dei gråtande!

Gozáos con los que se gozan, llorad con los que lloran.

16 Ver samlyndte med kvarandre; trå ikkje etter det høge; men haldt dykk gjerne til det låge; ver ikkje sjølvkloke!

Unánimes entre vosotros: no altivos; mas acomodándoos á los humildes. No seais sabios en vuestra opinion.

17 Gjev ikkje nokon att vondt for vondt; legg vinn på det som godt er, for alle manns åsyn!

No pagueis á nadie mal por mal: procurad lo bueno delante de todos los hombres.

18 So framt det er mogelegt, so haldt de på dykkar sida fred med alle menneskje!

Si se puede hacer, cuanto está en vosotros, tened paz con todos los hombres.

19 Hemn dykk ikkje sjølve, mine kjære, men gjev vreiden umrøme! For det stend skrive: «Meg høyrer hemnen til, eg skal gjeva attgjeld, segjer Herren.»

No os vengueis vosotros mismos amados [mios; ] ántes dad lugar á la ira porque escrito está: Mia es la venganza, yo pagaré, dice el Señor.

20 Um då fienden din er hungrig, so gjev honom mat; er han tyrst, so gjev honom drikka! for når du gjer det, sankar du gloande kol på hovudet hans.

Así que, si tu enemigo tuviere hambre, dále de comer, si tuviere sed, dále de beber; que haciendo esto, ascuas de fuego amontonas sobre su cabeza.

21 Lat ikkje det vonde vinna yver deg, men vinn du yver det vonde med det gode!

No seas vencido de lo malo, mas vence con el bien el mal.