Salmenes 69

1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.

Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.

2 Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.

Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.

3 Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.

Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.

4 Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.

Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.

5 Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.

Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.

6 Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!

Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.

7 For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.

Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.

8 Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.

Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;

9 For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.

Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.

10 Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.

Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.

11 Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.

Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.

12 Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.

Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.

13 Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!

Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.

14 Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!

Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

15 Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!

Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.

16 Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!

Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.

17 Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!

Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.

18 Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!

Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.

19 Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.

Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.

20 Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.

Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.

21 Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.

Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

22 Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!

Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.

23 Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!

Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.

24 Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!

Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.

25 Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!

Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.

26 For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.

Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.

27 Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!

Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.

28 Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!

Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.

29 Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!

Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

30 Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,

Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.

31 og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.

I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.

32 Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!

Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.

33 For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.

PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.

34 Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.

Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.

35 For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.

Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].

36 Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.

Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.