< Salmenes 109 >

1 Til songmeisteren; av David, ein salme. Min lovsongs Gud, teg ikkje!
برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!۱
2 For dei hev late upp sin ugudlege og falske munn imot meg, dei hev tala imot meg med ljugartunga.
زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.۲
3 Med hatfulle ord hev dei kringsett meg og ført strid imot meg utan årsak.
به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.۳
4 Til løn for min kjærleik stod dei imot meg, endå eg berre bed,
به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.۴
5 dei hev lagt vondt yver meg til løn for godt og hat til løn for min kjærleik.
و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.۵
6 Set ein ugudleg yver honom, og lat ein klagar standa ved hans høgre hand!
مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.۶
7 Når han vert dømd, lat honom ganga skuldig ut, og lat hans bøn verta til synd!
هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.۷
8 Lat hans dagar verta få, lat ein annan få hans embætte!
ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.۸
9 Lat hans born verta farlause og kona hans enkja!
فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.۹
10 Lat hans born flakka ikring og beda seg, lat deim ganga som tiggarar frå sin øydelagde heim!
و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.۱۰
11 Lat okerkallen leggja snara um all hans eigedom, og framande plundra hans avling!
طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.۱۱
12 Lat ingen finnast som hyser miskunn imot honom, og ingen som ynkast yver hans farlause born!
کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.۱۲
13 Lat hans etterkomarar ganga til grunnar og deira namn verta utstroke i næste ættled!
ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.۱۳
14 Hans fedra skuld vere i minne hjå Herren, og syndi åt mor hans verte ikkje utstroki!
عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.۱۴
15 Dei vere alltid for Herrens åsyn, og han rydje deira minne ut av jordi,
و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.۱۵
16 av di han ikkje kom i hug å gjera miskunn, men forfylgde ein arm og fatig mann, og ein hjarteskræmd og vilde drepa honom.
زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.۱۶
17 Han elska forbanning, og denne kom yver honom, han lika ikkje velsigning, og denne kom langt burt frå honom.
چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.۱۷
18 Han klædde seg i forbanning som sitt klædeplagg, og ho trengde som vatn inn i hans liv, og som olje i hans bein.
و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.۱۸
19 Lat henne verta honom til ei kåpa som han sveiper seg i, og til eit belte som han alltid bind um seg!
پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.۱۹
20 Dette vere løni frå Herren åt mine motstandarar, og åt deim som talar vondt imot mi sjæl!
این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.۲۰
21 Og du, Herre, Herre, gjer vel imot meg for ditt namn skuld, etter som di miskunn er god, so berga meg!
اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.۲۱
22 For arm og fatig er eg, og mitt hjarta er gjenomstunge i meg.
زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.۲۲
23 Som ein skugge når han lengjest, kverv eg burt, eg vert jaga burt som ein grashopp.
مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.۲۳
24 Mine kne er ustøde av fasta, og holdet mitt misser feita.
زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.۲۴
25 Og eg hev vorte til spott for deim; når dei ser meg, rister dei på hovudet.
و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.۲۵
26 Hjelp meg, Herre min Gud, frels meg etter di miskunn!
‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،۲۶
27 so dei må kjenna, at dette er di hand, at du, Herre, hev gjort det.
تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.۲۷
28 Dei forbannar, men du velsignar, dei stend upp, men vert skjemde, og din tenar gled seg.
ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.۲۸
29 Mine motstandarar skal klæda seg i skjemsla og sveipa seg i si skam som i ei kåpa.
جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.۲۹
30 Eg vil takka Herren storleg med min munn, og midt imillom mange vil eg lova honom.
خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.۳۰
31 For han stend på høgre sida åt den fatige til å frelsa honom frå deim som dømer hans sjæl.
زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.۳۱

< Salmenes 109 >