Lukas 9
1 Jesus kalla i hop dei tolv, og gav deim magt og velde yver alle vonde ånder, og til å lækja sjukdomar.
Jesus in a nungzui sawmleni te sia munkhat ah sam a, doai ngilo theampo tung ah ahizong, natna te damsak tu in ahizong, a vanglian thuneina pia hi.
2 So sende han deim ut, so dei skulde forkynna Guds rike og gjera sjuke gode att,
Tabang in Pathian kumpingam thuhil tu le cina te damsak tu in paisak hi.
3 og han sagde til deim: «Tak ingen ting med dykk på vegen, ikkje stav, ikkje skreppa, ikkje brød, ikkje pengar! Ikkje heller skal de hava tvo trøyor!
Jesus in amate tung ah, Na khualhaw natu uh in bangma keng heak vun, ciangkhut ahizong, thung a hizing, anluum ahizong, dangka ahizong; puansil ni ahizong in keng heak vun.
4 Når de kjem inn i eit hus, so ver der, og flytt ikkje ifrå att, fyrr de fer lenger!
Koibang innsung ah na tum uh zong in, mundang na pai kik uh mateng tua inn ah tam nginge vun.
5 Men er det nokon stad dei ikkje vil taka imot dykk, so far burt frå den bygdi, og rist dusti av føterne dykkar! Det skal vera eit vitnemål mot deim.»
Khat po note hong sang ngawl te sia, tua khua pan na pusua uh ciang in, na peang uh tung ah leivui te thin vun a, tate sia amate langpang in tetti te hi tu hi, ci hi.
6 So tok dei ut og for ikring frå grend til grend og forkynte evangeliet, og lækte folk kvar dei kom.
A nungzui te pai uh a, khuapi khat zawkciang khat pai in lungdamna thupha tangko uh hi, taciang mun theampo ah cina te damsak hi.
7 Herodes, fylkeskongen, fekk høyra um alt det som hende; då visste han ikkje kva han skulde tru; for sume sagde: «Johannes er vekt upp frå dei daude!»
Ngam uk Herod in Jesus na vawt te a zak ciang in, thin ngim mama in om uh hi, banghangziam cile pawlkhat te in John hong thokik hi, ci uh hi.
8 sume: «Elia hev synt seg!» andre: «Ein av dei gamle profetarne hev stade upp att!»
Mi pawlkhat te in, Elijah hong kilang zo hi; ci uh a, taciang ngualdang te in nidanglai kamsang te khat papo thokik hi, ci uh hi.
9 «Johannes hev eg hogge hovudet av, » sagde Herodes; «kva er so dette for ein, som eg høyrer sovore um?» Og han freista å få sjå honom.
Herod in John i ngawng ka tan sa hi: ahihang hibang thu ka zak sia a kua ziam? ci a, mu nuam mama hi.
10 Då apostlarne kom att, fortalde dei Jesus alt dei hadde gjort. Då tok han deim med seg burt til ein by som heiter Betsaida, og vilde vera åleine med deim.
Sawltakte hong cia kik uh ciang in, amate vawt theampo Jesus tung ah son uh hi. Jesus in amate sia senneal om na mun Bethsaida ngamsung ah a tuam in paipui hi.
11 Men folket fekk vita det og fylgde etter honom; og han tok vel imot deim og tala til deim um Guds rike, og lækte deim som lækjedom trong.
Taciang mipi te in a heak uh ciang in, zui uh a, Jesus in amate sang uh hi, taciang Pathian kumpingam thuhil uh a, damna a kisam te damsak uh hi.
12 Då dagen tok til å halla, gjekk dei tolv fram til honom og sagde: «Send folket frå deg, so dei kann ganga til grenderne og gardarne her ikring og koma i hus og få seg noko til å liva av! For her er me på ein øydestad.»
Ni tum tu kuan ciang in, nungzui sawmleni te Jesus kung ah hongpai uh a, mihonpi te khuapi sung le a kiimkot ngam tatuam ah pai in, ngia natu mun le an zong tu in paisak in: banghangziam cile eite senneal ngam ah i om hi, ci uh hi.
13 «Gjev de deim mat!» svara han. «Me hev’kje meir enn fem brødleivar og tvo fiskar, » sagde dei; «eller skal me ganga’stad og kjøpa mat åt alt dette folket?»
Ahihang Jesus in amate tung ah, Note in amate neak tu pia vun, ci hi. Amate in, hi mihing theampo atu pai in an lei ngawl in hileang, anluum nga le ngasa ni simngawl bangma i nei bua hi; ci uh hi.
14 - det var um lag fem tusund mann. Då sagde han til læresveinarne: «Lat deim setja seg ned i bordlag på ikring femti mann!»
Banghangziam cile amate sia pasal bebek tul nga kiim pha uh hi. Jesus in nungzui te tung ah, Amate sawm nga, sawm nga pawl in tosak vun, ci hi.
15 Dei so gjorde, og let alle setja seg.
Tabang in a nungzui te in a sonbang in vawt uh a, a vekpi in tosak uh hi.
16 So tok han dei fem brødleivarne og dei tvo fiskarne, og såg upp imot himmelen og velsigna deim, og han braut deim i molar og gav det til læresveinarne, so dei skulde setja det fram for folket.
Taciang Jesus in anluum nga le ngasa ni la a, vanlam en in thupha a piak zawkciang, phel a, mihonpi hawm tu in nungzui te kung ah pia hi.
17 So åt dei; og alle vart mette; og då det vart samla upp det som vart att etter deim, var det tolv korger fulle med molar.
A vekpi khamtak in a neak tek zawk uh ciang in, a neakmong a val teng tawm uh a, bawm sawm le bawm ni dim hi.
18 Ein gong som han var åleine og bad, og læresveinarne var med honom, spurde han deim: «Kven segjer folk at eg er?»
Jesus ama nguak thu a nget laitak in, a nungzui te a kung ah om uh hi: taciang amate tung ah, Ngual in keima kua hong ci uh ziam? ci in dong hi.
19 «Johannes døyparen, » svara dei; «men sume segjer: «Elia, » og sume at ein av dei gamle profetarne hev stade upp att.»
Amate in, tuiphumpa John; ahihang pawlkhat te in Elijah; hong ci uh hi, a dang pawlkhat te in, nidang lai kamsang khatpo hong thokik hi, hong ci uh hi, ci in zo uh hi.
20 «Kven segjer då de at eg er?» spurde han. Då tok Peter til ords og sagde: «Guds Messias!»
Jesus in amate tung ah, Ahizong note in kua nong ci uh ziam? ci in a dok ciang in, Peter in, Pathian i Christ na hihi, ci in zo hi.
21 Men det forbaud han deim strengt å tala til nokon um.
Taciang Jesus in tua thu kuama tung son ngawl tu in thupia a, a khotak in amate vaitha hi;
22 Og han sagde: «Menneskjesonen lyt lida mykje; styresmennerne og øvsteprestarne og dei skriftlærde kjem til å vanda honom, og han lyt lata livet; men tridje dagen skal han vekkjast upp att.»
Mihing Tapa in tam mama thuak hamtang tu hi, taciang upa te, thiampi lian te le thukhamhil te in nial tu uh a, that tu uh hi, taciang nithum a cin ciang in thokik tu hi, ci hi.
23 So sagde han til alle: «Vil nokon vera i lag med meg, so lyt han gløyma seg sjølv og dag for dag taka krossen sin upp og fylgja etter meg.
Jesus in a vekpi tung ah, A kuamapo ka nung hong zui nuam le, ama le ama ki nial hen a, ama thinglamte nisim pua in, hong zui tahen.
24 For den som vil berga livet sitt, skal missa det; men den som misser livet for mi skuld, han skal berga det.
Banghangziam cile a kuamapo in, ama nuntakna a ngum nuam peuma sum tu a: ahihang keima atu in, a nuntakna a sum peuma nungta tu hi.
25 Kva gagnar det ein mann, um han vinn heile verdi, men øyder eller taper seg sjølv?»
Mihing khat in leitung buppi a nei hial zong, ama nuntakna sum in bo hile, bang phattuamna om tu ziam?
26 «For den som skjemmest ved meg og ordi mine, han skal Menneskjesonen skjemmast ved når han kjem i herlegdomen som skin kring honom og Faderen og dei heilage englarne.
Banghangziam cile, khatpo in keima le ka thu atu in a maizum le, mihing Tapa sia Ama, Pa le a thiangtho vantungmi te minthanna taw hongpai ciang in, mihing Tapa in zong ama atu maizum pui veve tu hi.
27 Men det segjer eg dykk med sannom: Det er sume av deim som her stend som ikkje skal smaka dauden fyrr dei fær sjå Guds rike.
Ahihang, a mantak in kong ci ciang, hisung mun ah a ding pawlkhat te, Pathian kumpingam a mu uh mateng, thina tep tha ngawl tu hi, ci hi.
28 Um lag åtte dagar etter han hadde tala desse ordi, hende det at han tok Peter og Johannes og Jakob med seg og gjekk upp i fjellet og vilde beda.
Hi thu te a son zawk ni liat ni ciang in, Peter, John le James te sam a, thungen tu in mualtung ah kato tek uh hi.
29 Og medan han bad, fekk andlitet hans ein annan dåm, og klædnaden hans vart kvit og blenkte som ljonet.
Thu a nget laitak in, Jesus a maitang meal kikheal a a puan te taang in te liang hi.
30 Og best det var, stod det tvo menner og tala med honom; det var Moses og Elia;
Taciang, en vun, mi ni in paupui hi, tuate sia Moses le Elijah te a hi uh hi:
31 dei synte seg i herlegdom, og tala um hans burtgang, som han skulde fullføra i Jerusalem.
Amate sia vangletna taw kilang a, Jerusalem ah a thi natu le a nasep a khuangkhim na tu thu son uh hi.
32 Peter og felagarne hans var tunge av svevn; men då dei vakna, såg dei herlegdomen som lyste frå Jesus, og såg dei tvo mennerne som stod innmed honom.
Ahihang Peter le a kung a omte sia mutnuam mama uh a: a khuaphaw kik uhciang in, Jesus vangletna le a dinpui mi ni te mu uh hi.
33 Då so dei skulde skiljast med honom, sagde Peter til Jesus: «Meister, det er godt me er her! Lat oss gjera tri hyttor, ei åt deg, og ei åt Moses, og ei åt Elia!» - han visste ikkje kva han sagde.
Amate Jesus kung pan a pai zawk uh ciang in, Peter in Jesus kung ah, Topa, hi mun ah om leang pha hi: buk thum sa tawng; khat nangma atu, khat Moses atu, khat Elijah atu, ci hi: Peter in bang son ci zong tel ngawl hi.
34 Med han tala soleis, kom det ei sky og skygde yver deim, og dei vart rædde då dei kom inn i skyi.
Tabang a pau laitak in, meingo in amate tuam a: meingo sung a tum ciang in amate lau mama uh hi.
35 Då kom det ei røyst utor skyi: «Dette er son min, han som eg hev kåra meg ut! Honom skal de høyra på!»
Taciang meingo sung pan in aw khat in, hisia in ka it mama ka Tapa hi: a thu ni vun, ci hi.
36 Men då røysti kom, var det ingen å sjå utan Jesus. Dei tagde med dette og tala ikkje den gongen til nokon um noko av det dei hadde set.
Tua aw nging a bo ciang in, Jesus ama nguak bek mu uh hi. Taciang amate in phualseal uh a, a mu uh thu te kuama tung a son bua uh hi.
37 Dagen etter, då dei var komne ned av fjellet, kom ein stor folkehop imot honom.
A zingciang, amate mualtung pan a tuaksuk uh ciang in, mi tam mama in Jesus muak uh hi.
38 Best det var, ropa ein mann utor hopen: «Meister, eg bed deg: Sjå til son min; han er einaste barnet mitt!
Taciang, en vun, mipi sung pan in mikhat au a, Syapa awng, ka tapa hong etsak kapo in: banghangziam cile ama sia ka neisun ka tapa hi, ci hi.
39 Rett som det er, grip ei ånd honom, og brått set han i og huar; og åndi slit honom til fraudi stend kring munnen på honom; det er med naudi ho vil sleppa guten, og då gjer ho mest ende på honom;
Taciang, en in, doai in man a, upmawk ngawlbul in au hi; taciang puksak a, a kam pan cilphuan te pusuak za dong in, vawtsia a, pusuak kik vacit nuam ngawl hi.
40 eg bad læresveinarne dine at dei vilde driva henne ut; men dei kunde ikkje.»
Na nungzui te i hawlkhiatsak tu in ka nget hang; hawlkhia zo ngawl uh hi, ci hi.
41 Då tok Jesus til ords og sagde: «Å, du vantrune og vrange ætt! Kor lenge skal eg vera hjå dykk og tola dykk? Kom hit med son din!»
Jesus in, Maw! upna nei ngawl le lamkhial te, banghun dong note taw hong om khawm tu khi ziam? banghun dong hong maisak lai tu khi ziam? Na tapa ka kung paipui tan, ci in zo hi.
42 Fyrr guten kunde nå fram til Jesus, reiv åndi og sleit i honom. Men Jesus truga den ureine åndi og gjorde guten god att, og gav honom att åt faren.
Tabang in Jesus kung ah patangno hong paipui ciang, doai ngilo in puksak a, a thangui ki kaikinsak hi. Jesus in doai ngilo tei a, patang pa damsak hi, taciang a pa kung ah ap kik hi.
43 Og alle var tekne av age og undring yver Guds velde.
Amate a vekpi in Pathian i vangletna lian sia lamdangsa tek mama uh hi. Ahihang amate in Jesus vawt te theampo te lamdang asak mama uh laitak in, Jesus in a nungzui te tung ah,
44 Med alle var upp i under yver alt det han gjorde, sagde han til læresveinarne sine: «Høyr vel etter desse ordi, og legg deim på minne: Menneskjesonen skal gjevast yver i menneskjehender!»
Hi ka thuhil te na bilsung uh ah tum tahen: banghangziam cile mihing Tapa sia mihing te khutsung ah ap tu hi, ci hi.
45 Men dei skyna ikkje det ordet; det var dult for deim, so dei ikkje fekk tak på det, og dei torde ikkje spyrja honom um det.
Ahizong a nungzui te in Jesus thuhil te a tel bua uh hi, amate kung pan in ki phualseal ahikom a tel bua uh hi: taciang a sonte zong a dong ngam bua uh hi.
46 Det kom ein tanke upp i deim um kven av deim som var størst.
Tua zawkciang in, a nungzui te sia amate laklaw ah, a kua lianbel tu, ci ngaisun tek uh hi.
47 Men Jesus visste kva tankar dei bar i hjarta; han tok eit lite barn og sette innmed seg
Jesus in amate thinsung ngaisutna a heak ciang in, patang khat la a, a kung ah koi hi,
48 og sagde til deim: «Den som tek imot dette barnet for mitt namn skuld, han tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot den som sende meg. For den som er minst av dykk alle, han er stor.»
Amate tung ah, Khatpo in, ka min taw hi patangno a sang peuma keima hong sang a hihi: keima hong sang peuma in keima hong sawlpa a sang a hihi: banghangziam cile note sung ah, a nobel sia a lian hi tu hi, ci hi.
49 Då tok Johannes til ords og sagde: «Meister, me såg ein som dreiv ut vonde ånder i ditt namn, og me forbaud honom det, for di han ikkje er i fylgje med oss.»
John in, Topa awng, na min taw doai ngilo te hawlkhia khat ka mu uh a; tho khu hi, banghangziam cile kote taw hong kithawl ngawl hang hi, ci hi.
50 «De skal ikkje forbjoda det, » svara Jesus; «for den som ikkje er imot dykk, er med dykk.»
Jesus in, Tho heak vun: banghangziam cile hong langpan ngawl peuma hong hu a hihi, ci hi.
51 Då det leid mot den tidi at han skulde takast upp til Gud, vende han augo sine stødt mot Jerusalem; for dit etla han seg.
Jesus sia van a ka tu hun hong nai ciang in, Jerusalem pai tu in a maitang khosak mama hi.
52 Han sende bod fyre seg; men då ærendsveinarne hans kom til ei samaritanar-grend og skulde tinga hus åt honom,
A mai ah kamtai paisak khol a, amate pai hi, taciang Ama atu kinging tu in Samaria khua khat ah tum hi.
53 vilde folket ikkje taka imot honom, for di han var på veg til Jerusalem.
Ahihang tua khuasung mite in a sang bua uh hi, banghangziam cile a mai sia Jerusalem ah pai tu bang in a om hang a hihi.
54 Då Jakob og Johannes, læresveinarne hans, såg det, sagde dei: «Herre, vil du me skal segja at det skal fara eld ned frå himmelen og øyda deim, soleis som Elia gjorde?»
Hi thu a nungzui te James le John in a mu uh ciang in, Topa, Elijah in a vawt bang in, van pan in mei tak suk a, amate kangsiatsak tu in thu ka piak tu uh nong oai ziam? ci uh hi.
55 Då snudde han seg og tala strengt til deim og sagde: «Veit det’kje kva ånd de er av?
Ahihang Jesus ki hei in, amate tei hi, Bangbang thaa nei nu ziam ci zong he ngawl nu hi.
56 Menneskjesonen er ikkje komen for å øyda menneskjeliv, men for å frelsa.» So gjekk dei til ei onnor grend.
Banghangziam cile mihing Tapa sia mihing te nuntakna lalsak tu in hongpai ngawl hi, ahihang ngum tu in hongpai hi, ci hi.
57 Med dei for etter vegen, var det ein som sagde til honom: «Eg vil fylgja deg, kvar du so fer!»
Amate lampi ah a pai uh laitak in, mi khat in, Topa, na pai na mun theampo ah hong zui tu khi hi, ci hi.
58 Jesus svara: Revarne hev hi, og fuglarne i lufti hev reir, men Menneskjesonen hev ingen stad han kann halla sitt hovud nedpå.»
Taciang Jesus in ama tung ah, Ngia te in kua nei a, van a vacim te in bu nei hi; ahihang mihing Tapa in a lu ngakna tu zong nei ngawl hi, ci hi.
59 Til ein annan sagde han: «Fylg meg!» «Herre, » svara han, «lat meg fyrst få ganga heim og jorda far min.»
Taciang a dang khat tung ah Jesus in, Hong zui tan, ci hi. Ahihang ama in, Topa awng, pai in ka pa hong vuisak phot tan, ci hi.
60 «Lat dei daude jorda sine daude, » sagde Jesus, «men gakk du i veg og forkynn Guds rike!»
Jesus in ama tung ah, Mithi te sia mithi te in vui tahen: ahihang nang na hile pai in a, Pathian kumpingam thuhil in, ci hi.
61 Det var ein annan og som sagde: «Eg vil fylgja deg, Herre, men lat meg fyrst få beda farvel med deim som heime er!»
Midang khat in, Topa awng, hong zui tu khi hi; ahihang ka inn ah pai in, innkuanpui te nukset in vaitha masa phot tu khi hi, ci hi.
62 Jesus svara: «Ingen som hev lagt handi på plogen, og so ser attum seg, høver for Guds rike.»
Jesus in ama tung ah, A kuamapo nungsang en in lo a tho peuma, Pathian kumpingam atu in man na om ngawl hi, ci hi.
