Jobs 40

1 Og Herren svara Job og sagde:

I Jahve se obrati Jobu i reče mu:

2 «Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»

“Zar će se s Jakim preti još kudilac? Tužitelj Božji nek' sam odgovori!”

3 Då svara Job Herren og sagde:

A Job odgovori Jahvi i reče:

4 «For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.

“Odveć sam malen: što da odgovorim? Rukom ću svoja zatisnuti usta.

5 Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»

Riječ rekoh - neću više započeti; rekoh dvije - al' neću nastaviti.”

6 Og Herren svara Job or stormen og sagde:

Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:

7 «Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:

“Bokove svoje opaši k'o junak, ja ću te pitat', a ti me pouči.

8 Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?

Zar bi i moj sud pogaziti htio, okrivio me da sebe opravdaš?

9 Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?

Zar ti mišica snagu Božju ima, zar glasom grmjet' možeš poput njega?

10 Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,

Ogrni se sjajem i veličanstvom, dostojanstvom se odjeni i slavom.

11 Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!

Plani dÓe bijesom ognja jarosnoga, pogledom jednim snizi oholnika.

12 Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!

Ponositoga pogledaj, slomi ga, na mjestu satri svakoga zlikovca.

13 Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!

U zemlju sve njih zajedno zakopaj, u mračnu ih pozatvaraj tamnicu.

14 So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.

Tada ću i ja tebi odat' hvalu što si se svojom desnicom spasio.

15 Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.

A sada, dÓe promotri Behemota! Travom se hrani poput govečeta,

16 Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!

u bedrima je, gle, snaga njegova, a krepkost mu u mišićju trbušnom.

17 Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.

Poput cedra rep podignut ukruti, sva su mu stegna ispreplele žile.

18 Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.

Mjedene cijevi kosti su njegove, zglobovi mu od željeza kvrge.

19 Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.

Prvenac on je Božjega stvaranja; mačem ga je naoružao tvorac.

20 Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.

Gore mu danak u hrani donose i sve zvijerje što po njima se igra.

21 Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.

Pod lotosom on zavaljen počiva, guštik močvarni i glib kriju ga.

22 Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.

Sjenu mu pravi lotosovo lišće, pod vrbama on hladuje potočnim.

23 Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.

Nabuja li rijeka, on ne strahuje: nimalo njega ne bi zabrinulo da mu u žvale i sav Jordan jurne.

24 Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?

Tko bi za oči uhvatio njega i tko bi mu nos sulicom probio?