< Jobs 35 >

1 Og Elihu tok til ords og sagde:
Elihu hob sodann wieder an und sprach:
2 «Seg, trur du vel at slikt er rett, so du meir rettvis er enn Gud,
Hälst du das Recht, nennst du das “meine Gerechtigkeit vor Gott”,
3 når djervt du spør: «Kva gagn hev eg, kva løn um eg frå syndi flyr?»
daß du fragst, was sie dir nütze? “Was hilft mir's mehr, als wenn ich sündige?”
4 På dette vil eg svara deg og likeins venerne med deg.
Ich will dir Antwort geben und deinen Freunden mit dir.
5 Ditt auga du mot himmelen snu, og sjå på skyerne der uppe!
Schau zum Himmel auf und sieh, blicke hinauf zu den Wolken, die hoch über dir sind.
6 Di synd, kann ho vel skade honom? Lid han, um dine brot er mange?
Wenn du sündigst, was kannst du ihm thun? und sind deiner Übertretungen viel, was schadest du ihm?
7 Er du rettvis, kva gjev du honom? Kva fær han då utav di hand?
Bist du fromm, was schenkst du ihm, oder was empfängt er aus deiner Hand?
8 Di synd vedkjem ein mann som deg, di rettferd gjeld eit menneskje.
Den Mann, wie du einer bist, geht dein Frevel an, und das Menschenkind deine Frömmigkeit!
9 Dei klagar yver urett stor og skrik um hjelp mot valdsmenns arm;
Man schreit wohl über der Bedrückungen Menge, klagt über den Arm der Großen,
10 men spør’kje: «Kvar er Gud, min skapar, som let ved natt lovsongar tona,
doch keiner sagt: “Wo ist Gott mein Schöpfer, der Lobgesänge schenkt in der Nacht,
11 gjev oss meir vit enn dyr på mark og meir forstand enn fugl i luft?»
der uns belehrt vor den Tieren des Feldes und vor den Vögeln unter dem Himmel und Weisheit giebt?”
12 Der ropar dei - han svarar ikkje - um hjelp mot ovmod hjå dei vonde.
Dann schreit man denn, ohne Erhörung bei ihm zu finden, über den Übermut der Bösen.
13 Gud høyrer ei på tome ord, slikt agtar Allvald ikkje på.
Nein, Nichtiges erhört Gott nicht, und der Allmächtige beachtet es nicht,
14 Um enn du segjer du ei ser han, han ser han nok saki, bi på honom!
geschweige, da du sagst, du sehest ihn nicht; der Streit liege ihm vor und du harrtest sein.
15 Og no, når vreiden hans ei refser, tru han ei kjenner dårskapen?
Und nun, weil sein Zorn nicht gestraft hat, soll er um die Vergehung gar nicht gewußt haben!
16 Men Job let upp sin munn til fåfengd, uvitugt talar han so mykje.»
Hiob aber that seinen Mund auf zu leerem Gerede; ohne Einsicht macht er viel Redens.

< Jobs 35 >