Jobs 20
1 Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
2 «Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
«Düşüncələrimə görə cavab verməyə məcburam, Çünki daxilən narahatam.
3 Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
Məni utandıran bir giley eşidirəm, Ruhum dərrakəsi ilə məni cavab verməyə sövq edir.
4 Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
Bilirsən ki, əzəldən bəri, İnsanın dünyaya gəlişindən bəri
5 ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
Pislərin qələbə çalması qısa çəkər, Allahsızın sevinci bir an sürər.
6 Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
Boyu göylərə çatsa da, Başı buludlara dəysə də,
7 han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
Öz nəcisi kimi əbədilik yox ediləcək, Onu görənlər “O haradadır?” deyəcək.
8 Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
Yuxu kimi uçacaq, bir daha tapılmayacaq, Bəli, gecə röyası kimi yox olacaq.
9 Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
Onu görən gözlər bir daha görməyəcək, Yaşadığı yerdə görünməyəcək.
10 Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
Övladları fəqirlərdən mərhəmət diləyəcək, Sərvətləri əllərindən gedəcək.
11 Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
İnsanın sümükləri gənclik alovu ilə dolar, Amma insanla birlikdə torpaq altında yatacaq.
12 Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
Pislik ağzına şirin gəlsə də, Dilinin altında gizlənsə də,
13 sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
İnsan pisliyi tutub buraxmasa da, Damağının altında saxlasa da,
14 so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
Yediyi yemək mədəsində qıcqıracaq, Daxilində ilan zəhərinə dönəcək.
15 Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
Yediyi sərvətləri qusacaq, Qarnındakıları Allah bayıra çıxaracaq.
16 Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
Başqa yerdə əfi ilan zəhərini əməcək, Gürzənin dişindən öləcək.
17 Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
Axar suların, bal və qaymaq axan dərələrin Səfasını görməyəcək.
18 Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
Zəhmətlə qazandığını yeməyib geri qaytaracaq, Ticarətdən qazandığı sərvətdən ləzzət almayacaq.
19 Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
Çünki fəqirləri əzib üzüqoylu qoymuşdu, Özü tikmədiyi evi zorla almışdı.
20 Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
Könlü rahatlıq nədir bilməz, Zövq aldığı şeylər onu xilas etməz.
21 Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
Yeməyindən artıq qalmayacaq, Ona görə firavanlığı uzun sürməyəcək.
22 I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
Bolluq içində əzaba düşəcək, Fəlakət ona qarşı əl qaldıracaq.
23 Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
Qarnını dolduranda Allah şiddətli qəzəbini onun üzərinə göndərəcək, Onun üstünə tökəcək.
24 Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
Dəmir silahdan qaça bilsə də, Tunc ox onu dəlib-deşəcək,
25 ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
Ox onu dəlib-keçəcək, Onun kürəyindən çıxacaq, Parlaq ucu ödünü dağıdıb tökəcək. Üstünə dəhşət gələcək.
26 Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
Xəzinələrinin aqibəti qaranlıq olacaq, Üfürülməmiş od onu yeyib-qurtaracaq, Çadırında qalanları da yandırıb-yaxacaq.
27 Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
Göylər şər işlərinin üstünü açacaq, Dünya onun əleyhinə qalxacaq.
28 Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
Allahın qəzəb günündə Azğın sellər sərvətini aparacaq.
29 Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
Pis insan Allahdan belə pay alacaq, Allahın ona verdiyi irs budur».
