< Jobs 19 >

1 Då svara Job og sagde:
约伯回答说:
2 «Kor lenge vil mi sjel de harma og krasa meg med dykkar ord?
你们搅扰我的心, 用言语压碎我要到几时呢?
3 Ti gonger hev de no meg spotta; de skjemmest ei å krenkja meg.
你们这十次羞辱我; 你们苦待我也不以为耻。
4 Hev eg i røyndi mistak gjort, dei mistak er mi eigi sak.
果真我有错, 这错乃是在我。
5 Vil de dykk briska imot meg, som um eg lid mi skam med rette?
你们果然要向我夸大, 以我的羞辱为证指责我,
6 Hugs på at Gud hev bøygt meg ned og spana kringum meg sitt garn.
就该知道是 神倾覆我, 用网罗围绕我。
7 Eg ropar: «Vald!» - men eg fær’kje svar; eg ropar: «Hjelp!» men fær’kje rett.
我因委曲呼叫,却不蒙应允; 我呼求,却不得公断。
8 Han stengjer vegen for min fot, og myrker legg han på min stig.
神用篱笆拦住我的道路,使我不得经过; 又使我的路径黑暗。
9 Min heidersklædnad drog han av; han frå mitt hovud kransen tok.
他剥去我的荣光, 摘去我头上的冠冕。
10 Mi vern han braut, so eg gjekk under, mi von sleit han lik treet upp.
他在四围攻击我,我便归于死亡, 将我的指望如树拔出来。
11 Hans vreide logar meg imot, og for ein fiend’ held han meg.
他的忿怒向我发作, 以我为敌人。
12 Hans skarar stemner fram mot meg; dei brøyter seg ein veg mot meg og lægrar seg kring tjeldet mitt.
他的军旅一齐上来, 修筑战路攻击我, 在我帐棚的四围安营。
13 Han dreiv ifrå meg mine frendar, og kjenningar vart framande.
他把我的弟兄隔在远处, 使我所认识的全然与我生疏。
14 Skyldfolki held seg burte frå meg, husvenerne hev gløymt meg burt.
我的亲戚与我断绝; 我的密友都忘记我。
15 For hjon og tenar er eg framand; dei held meg for ein ukjend mann.
在我家寄居的, 和我的使女都以我为外人; 我在他们眼中看为外邦人。
16 Ei svarar drengen på mitt rop. Eg må med munnen tigga honom;
我呼唤仆人, 虽用口求他,他还是不回答。
17 min ande byd imot for kona, eg tevjar ilt for mine sambrør.
我口的气味,我妻子厌恶; 我的恳求,我同胞也憎嫌。
18 Jamvel smågutar spottar meg, når eg stend upp, dei talar mot meg.
连小孩子也藐视我; 我若起来,他们都嘲笑我。
19 Dei styggjest for meg mine vener, og dei eg elska, snur seg mot meg.
我的密友都憎恶我; 我平日所爱的人向我翻脸。
20 Min kropp er berre skin og bein, snaudt hev eg endå tannkjøt att.
我的皮肉紧贴骨头; 我只剩牙皮逃脱了。
21 Hav medynk, medynk, mine vener! Gud hev meg råka med si hand.
我朋友啊,可怜我!可怜我! 因为 神的手攻击我。
22 Kvifor skal de som Gud meg jaga, og vert ei mette av mitt kjøt?
你们为什么仿佛 神逼迫我, 吃我的肉还以为不足呢?
23 Å, gjev at mine ord vart skrivne, og i ei bok vart rita inn,
惟愿我的言语现在写上, 都记录在书上;
24 ja, vart med jarnmeitel og bly for ævleg tid i berget hogne!
用铁笔镌刻, 用铅灌在磐石上,直存到永远。
25 Eg veit at min utløysar liver, til sist han yver moldi kjem.
我知道我的救赎主活着, 末了必站立在地上。
26 Og når mi hud er øydelagd, ut frå mitt kjøt då ser eg Gud,
我这皮肉灭绝之后, 我必在肉体之外得见 神。
27 eg honom ser som venen min, mitt auga ser det, ingen framand! Å, nyro lengtar i mitt liv!
我自己要见他, 亲眼要看他,并不像外人。 我的心肠在我里面消灭了!
28 De segjer: «Me vil jaga honom!» - som um orsaki låg hjå meg!
你们若说:我们逼迫他要何等地重呢? 惹事的根乃在乎他;
29 Men de lyt agta dykk for sverdet; for vreide vert ved sverdet straffa. Og de skal vita: domen kjem.»
你们就当惧怕刀剑; 因为忿怒惹动刀剑的刑罚, 使你们知道有报应。

< Jobs 19 >