Salmenes 44

1 Til sangmesteren; av Korahs barn; en læresalme. Gud, med våre ører har vi hørt, våre fedre har fortalt oss den gjerning du gjorde i deres dager, i fordums dager.

伶長にうたはしめたるコラの子のをしへの歌 ああ神よむかしわれらの列組の日になんぢがなしたまひし事迹をわれら耳にきけり 列組われらに語れり

2 Du drev hedningene ut med din hånd, men dem plantet du; du ødela folkene, men dem lot du utbrede sig.

なんぢ手をもてもろもろの國人をおひしりぞけ われらの列組をうゑ並もろもろの民をなやましてわれらの列組をはびこらせたまひき

3 For ikke ved sitt sverd inntok de landet, og deres arm hjalp dem ikke, men din høire hånd og din arm og ditt åsyns lys; for du hadde behag i dem.

かれらはおのが劍によりて國をえしにあらず おのが臂によりて勝をえしにあらず 只なんぢの右の手なんぢの臂なんぢの面のひかりによれり 汝かれらを恵みたまひたればなり

4 Du er min konge, Gud; byd at Jakob skal frelses!

神よなんぢはわが王なり ねがはくはヤコブのために救をほどこしたまへ

5 Ved dig skal vi nedstøte våre fiender, ved ditt navn skal vi nedtrede dem som reiser sig imot oss.

われらは汝によりて敵をたふし また我儕にさからひて起りたつものをなんぢの名によりて踐壓ふべし

6 For på min bue stoler jeg ikke, og mitt sverd frelser mig ikke,

そはわれわが弓によりたのまず わが劍もまた我をすくふことあたはざれぱなり

7 men du har frelst oss fra våre fiender, og våre avindsmenn har du gjort til skamme.

なんぢわれらを敵よりすくひ またわれらを惡むものを辱かしめたまへり

8 Gud priser vi den hele dag, og ditt navn lover vi evindelig. (Sela)

われらはひねもす神によりてほこり われらは永遠になんぢの名に感謝せん (セラ)

9 Og enda har du nu forkastet oss og latt oss bli til skamme, og du drar ikke ut med våre hærer.

しかるに今はわれらをすてて恥をおはせたまへり われらの軍人とともに出ゆきたまはず

10 Du lar oss vike tilbake for fienden, og våre avindsmenn tar sig bytte.

われらを敵のまへより退かしめたまへり われらを惡むものその任意にわれらを掠めうばへり

11 Du gir oss bort som får til å etes, og spreder oss iblandt hedningene.

なんぢわれらを食にそなへらるる羊のごとくにあたへ斯てわれらをもろもろの國人のなかにちらし

12 Du selger ditt folk for intet, og du setter ikke prisen på dem høit.

得るところなくしてなんぢの民をうり その價によりてなんぢの富をましたまはざりき

13 Du gjør oss til hån for våre naboer, til spott og spe for dem som bor omkring oss.

汝われらを隣人にそしらしめ われらを環るものにあなどらしめ 嘲けらしめたまへり

14 Du gjør oss til et ordsprog iblandt hedningene; de ryster på hodet av oss iblandt folkene.

又もろもろの國のなかにわれらを談柄となし もろもろの民のなかにわれらを頭ふらるる者となしたまへり

15 Hele dagen står min skam for mine øine, og blygsel dekker mitt ansikt,

わが凌辱ひねもす我がまへにあり わがかほの恥われをおほへり

16 når jeg hører spotteren og håneren, når jeg ser fienden og den hevngjerrige.

こは我をそしり我をののしるものの聲により我にあだし我にうらみを報るものの故によるなり

17 Alt dette er kommet over oss, enda vi ikke har glemt dig og ikke sveket din pakt.

これらのこと皆われらに臨みきつれどわれらなほ汝をわすれず なんぢの契約をいつはりまもらざりき

18 Vårt hjerte vek ikke tilbake, og våre skritt bøide ikke av fra din vei,

われらの心しりぞかずわれらの歩履なんぢの道をはなれず

19 så du skulde sønderknuse oss der hvor sjakaler bor, og dekke oss med dødsskygge.

然どなんぢは野犬のすみかにてわれらをきずつけ死蔭をもてわれらをおほひ給へり

20 Dersom vi hadde glemt vår Guds navn og utbredt våre hender til en fremmed gud,

われらもしおのれの神の名をわすれ或はわれらの手を異神にのべしことあらんには

21 skulde Gud da ikke utforske det? Han kjenner jo hjertets skjulte tanker.

神はこれを糺したまはざらんや 神はこころの隠れたることをも知たまふ

22 Men for din skyld drepes vi hele dagen, vi er regnet som slaktefår.

われらは終日なんぢのために死にわたされ屠られんとする羊の如くせられたり

23 Våkn op! Hvorfor sover du, Herre? Våkn op, forkast ikke for evig tid!

主よさめたまへ何なればねぶりたまふや起たまへ われらをとこしへに棄たまふなかれ

24 Hvorfor skjuler du ditt åsyn, glemmer vår elendighet og vår trengsel?

いかなれば聖顔をかくしてわれらがうくる苦難と虐待とをわすれたまふや

25 For vår sjel er nedbøid i støvet, vårt legeme nedtrykt til jorden.

われらのたましひはかがみて塵にふし われらの腹は土につきたり

26 Reis dig til hjelp for oss, og forløs oss for din miskunnhets skyld!

ねがはくは起てわれらをたすけたまへ なんぢの仁慈のゆゑをもてわれらを贖ひたまへ