Salmenes 25

1 Av David. Til dig, Herre, løfter jeg min sjel.

Zabbuli ya Dawudi. Eri ggwe, Ayi Mukama, gye ndeeta okusaba kwange.

2 Min Gud, til dig har jeg satt min lit; la mig ikke bli til skamme, la ikke mine fiender fryde sig over mig!

Neesiga ggwe, Ayi Mukama, tondeka kuswala mu maaso g’abalabe bange. Tobaganya kumpangula.

3 Ja, ingen av dem som bier på dig, skal bli til skamme; de skal bli til skamme som er troløse uten årsak.

Ddala ddala abakwesiga tebaajulirirenga, naye ab’enkwe baliswazibwa.

4 Herre, la mig kjenne dine veier, lær mig dine stier!

Njigiriza nga bwe nnaakolanga, Ayi Mukama, ondage amakubo go mwe nnaatambuliranga.

5 Led mig frem i din trofasthet og lær mig! for du er min frelses Gud, på dig bier jeg hele dagen.

Onjigirizenga okunywerera ku mazima go, era onkulemberenga mu byonna; kubanga ggwe Katonda, ow’obulokozi bwange era essuubi lyange liri mu ggwe olunaku lwonna.

6 Herre, kom din barmhjertighet i hu og din miskunnhets gjerninger! for de er fra evighet.

Jjukira, Ayi Mukama, okusaasira kwo okunene, n’okwagala kwo okungi, kubanga byava dda.

7 Kom ikke min ungdoms synder og mine misgjerninger i hu! Kom mig i hu efter din miskunnhet for din godhets skyld, Herre!

Tojjukira bibi byange n’obujeemu bwange eby’omu buvubuka bwange. Onzijukire, Ayi Mukama, ng’okwagala kwo gye ndi bwe kuli, kubanga oli mulungi.

8 Herren er god og rettvis; derfor lærer han syndere veien.

Mukama mulungi, era wa mazima, noolwekyo ayigiriza aboonoonyi ekkubo lye.

9 Han leder de saktmodige i det som rett er, og lærer de saktmodige sin vei.

Abawombeefu abaluŋŋamya mu kkubo ettuufu n’abayigiriza ekkubo lye.

10 Alle Herrens stier er miskunnhet og trofasthet imot dem som holder hans pakt og hans vidnesbyrd.

Amakubo ga Mukama gonna gajjudde okwagala n’amazima eri abo abagondera endagaano ye n’ebiragiro bye.

11 For ditt navns skyld, Herre, forlat mig min misgjerning! for den er stor.

Olw’erinnya lyo, Ayi Mukama, onsonyiwe ebibi byange, kubanga bingi.

12 Hvem er den mann som frykter Herren? Ham lærer han den vei han skal velge.

Omuntu wa ngeri ki atya Katonda? Oyo gw’anaayigirizanga okukwata ekkubo lye yamulondera.

13 Hans sjel skal stadig ha det godt, og hans avkom skal arve landet.

Obulamu bwe bunajjuzibwanga emikisa gya Katonda, era bazzukulu be ensi eriba yaabwe.

14 Herren har fortrolig samfund med dem som frykter ham, og hans pakt skal bli dem kunngjort.

Mikwano gya Mukama be bo abamugondera; anaababikkuliranga ekyama eky’endagaano ye.

15 Mine øine er alltid vendt til Herren, for han drar mine føtter ut av garnet.

Ntunuulira Mukama buli kiseera, kubanga yekka y’anzigya mu kabi.

16 Vend dig til mig og vær mig nådig! for jeg er enslig og elendig.

Nkyukira, Ayi Mukama, onkwatirwe ekisa, kubanga nsigadde bw’omu, era ndi munafu.

17 Mitt hjertes angst har de gjort stor; før mig ut av mine trengsler!

Obuyinike bweyongedde mu mutima gwange; mponya okweraliikirira kwange.

18 Se min elendighet og min nød, og forlat mig alle mine synder!

Tunuulira ennaku endiko, weetegereze obulumi bwange; onzigyeko ebibi byange byonna.

19 Se mine fiender, de er mange, og de hater mig med urettferdig hat.

Laba abalabe bange nga bwe beeyongedde obungi n’okunkyawa kwe bankyawamu!

20 Bevar min sjel og redd mig, la mig ikke bli til skamme! for jeg tar min tilflukt til dig.

Labiriranga obulamu bwange, obamponye; tondekanga mu buswavu, kubanga ggwe kiddukiro kyange.

21 La uskyld og opriktighet verge mig! for jeg bier på dig.

Amazima n’obulongoofu bindabirirenga, essubi lyange liri mu ggwe.

22 Forløs, Gud, Israel av alle dets trengsler!

Nunula Isirayiri, Ayi Katonda, omuwonye emitawaana gye gyonna.