Salomos Ordsprog 29

1 En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.

しばしば責られてもなほ強項なる者は救はるることなくして猝然に滅されん

2 Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.

義者ませば民よろこび 惡きもの權を掌らば民かなしむ

3 En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.

智慧を愛する人はその父を悦ばせ 妓婦に交る者はその財産を費す

4 En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.

王は公義をもて國を堅うす されど租税を征取る者はこれを滅す

5 En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.

その隣に諮者はかれの脚の前に羅を張

6 En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.

惡人の罪の中には罟あり 然ど義者は歓び樂しむ

7 Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.

義きものは貧きものの訟をかへりみる 然ど惡人は之を知ることを願はず

8 Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.

嘲笑人は城邑を擾し 智慧ある者は怒をしづむ

9 Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.

智慧ある人おろかかる人と争へば或は怒り或は笑ひて休むことなし

10 De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.

血をながす人は直き人を惡む されど義き者はその生命を救はんことを求む

11 All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.

愚なる者はその怒をことごとく露はし 智慧ある者は之を心に蔵む

12 Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.

君王もし虚偽の言を聴かばその臣みな惡し

13 Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.

貧者と苛酷者と偕に世にをる ヱホバは彼等の目に光をあたへ給ふ

14 En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.

眞實をもて弱者を審判する王はその位つねに堅く立つべし

15 Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.

鞭と譴責とは智慧をあたふ 任意になしおかれたる子はその母を辱しむ

16 Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.

惡きもの多ければ罪も亦おほし 義者は彼等の傾覆をみん

17 Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!

なんぢの子を懲せ さらば彼なんぢを安からしめ 又なんぢの心に喜樂を與へん

18 Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.

黙示なければ民は放肆にす 律法を守るものは福ひなり

19 Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.

僕は言をもて譴むるとも改めず 彼は知れども從はざればなり

20 Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.

なんぢ言を謹まざる人を見しや 彼よりは却て愚なる者に望あり

21 Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.

僕をその幼なき時より柔かに育てなば終には子の如くならしめん

22 Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.

怒る人は争端を起し憤る人は罪おほし

23 Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.

人の傲慢はおのれを卑くし 心に謙だる者は榮誉を得

24 Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.

盗人に党する者はおのれの霊魂を惡むなり 彼は誓を聴けども説述べず

25 Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.

人を畏るれば罟におちいる ヱホバをたのむ者は護られん

26 Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.

君の慈悲を求むる者はおほし 然れど人の事を定むるはヱホバによる

27 En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.

不義をなす人は義者の惡むところ 義くあゆむ人は惡者の惡むところなり