Salomos Ordsprog 27

1 Ros dig ikke av den dag imorgen, for du vet ikke hvad dagen vil føde!

なんぢ明日のことを誇るなかれ そは一日の生ずるところの如何なるを知ざればなり

2 La en annen rose dig og ikke din egen munn, en fremmed og ikke dine egne leber!

汝おのれの口をもて自ら讃むることなく人をして己を讃めしめよ 自己の口唇をもてせず 他人をして己をほめしめよ

3 Stenen er tung, og sanden veier meget, men dårens harme er tyngre enn begge.

石は重く沙は軽からず 然ど愚なる者の怒はこの二よりも重し

4 Vrede er fryktelig, og harme er som en flom; men hvem kan stå sig mot avind?

忿怒は猛く憤恨は烈し されど嫉妬の前には誰か立ことをを得ん

5 Åpenlys irettesettelse er bedre enn kjærlighet som skjules.

明白に譴むるに秘に愛するに愈る

6 Trofaste er vennens slag, men troløse er fiendens kyss.

愛する者の傷つくるは眞実よりし 敵の接吻するは偽詐よりするなり

7 Den mette vraker honning, men for den sultne er alt bittert søtt.

飽るものは蜂の蜜をも踐つく されど飢たる者には苦き物さへもすべて甘し

8 Lik en spurv som flyver omkring borte fra sitt rede, er en mann som vanker om borte fra sitt hjem.

その家を離れてさまよふ人は その巣を離れてさまよふ鳥のごとし

9 Olje og røkelse gleder hjertet, og likeså en venns ømhet og opriktige råd.

膏と香とは人の心をよろこばすなり 心よりして勧言を與ふる友の美しきもまた斯のごとし

10 Forlat ikke din venn og din fars venn, og kom ikke i din brors hus den dag du er i nød! En granne nær ved er bedre enn en bror langt borte.

なんぢの友と汝の父の友とを棄るなかれ なんぢ患難にあふ日に兄弟の家にいることなかれ 親しき隣は疏き兄弟に愈れり

11 Vær vis, min sønn, og gled mitt hjerte, så jeg kan svare den som håner mig!

わが子よ智慧を得てわが心を悦ばせよ 然ば我をそしる者に我こたふることを得ん

12 Den kloke ser ulykken og skjuler sig; de uerfarne går videre og må bøte.

賢者は禍害を見てみづから避け 拙者はすすみて罰をうく

13 Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for en fremmed kvinnes skyld!

人の保證をなす者よりは先その衣をとれ 他人の保證をなす者をば固くとらへよ

14 Den som velsigner sin venn med høi røst tidlig om morgenen, ham skal det regnes som en forbannelse.

晨はやく起て大聲にその隣を祝すれば却て呪詛と見なされん

15 Et stadig takdrypp på en regndag og en trettekjær kvinne ligner hverandre.

相争ふ婦は雨ふる日に絶ずある雨漏のごとし

16 Den som holder på henne, holder på vind, og hans høire hånd griper i olje.

これを制ふるものは風をおさふるがごとく 右の手に膏をつかむがごとし

17 Jern skjerpes ved jern, og en mann slipes ved å omgås andre.

鉄は鉄をとぐ 斯のごとくその友の面を研なり

18 Den som passer sitt fikentre, får ete dets frukt, og den som tar vare på sin herre, blir æret.

無花果の樹をまもる者はその果をくらふ 主を貴ぶものは響を得

19 Likesom ansikt speiler sig mot ansikt i vannet, så finner det ene menneske sitt hjerte igjen hos det andre.

水に照せば面と面と相肖るがごとく 人の心は人の心に似たり

20 Dødsriket og avgrunnen blir ikke mette, og menneskenes øine blir heller ikke mette. (Sheol h7585)

陰府と沈淪とは飽ことなく 人の目もまた飽ことなし (Sheol h7585)

21 Digel er for sølv og ovn for gull, og en mann prøves efter det han roser.

坩堝によりて銀をためし鑢によりて金をためし その讃らるる所によりて人をためす

22 Om du støter dåren i morteren med støteren midt iblandt grynene, så viker hans dårskap allikevel ikke fra ham.

なんぢ愚なる者を臼にいれ杵をもて麥と偕にこれを搗ともその愚は去らざるなり

23 Du bør nøie kjenne dine fårs utseende; ha omsorg for din buskap!

なんぢの羊の状況をよく知り なんぢの群に心を留めよ

24 For gods varer ikke til evig tid, og en krone ikke gjennem alle slekter.

富は永く保つものにあらず いかで位は世々にたもたん

25 Når høiet er borte, og det unge gress kommer til syne, og fjellgresset samles inn,

艸枯れ苗いで山の蔬菜あつめらる

26 så har du lam til klær og bukker til å kjøpe aker for,

羔羊はなんぢの衣服を出し 牝羊は田圃を買ふ價となり

27 og du har gjetemelk nok til føde for dig og ditt hus og til livsophold for dine piker.

牝羊の乳はおほくして汝となんぢの家人の糧となり汝の女をやしなふにたる