Jobs 39

1 Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?

“Ị maara mgbe ewu ọhịa bi nʼelu ugwu ji amụ nwa? O nweela mgbe ị ji hụ nne ele ka ọ na-amụpụta nwa ya?

2 Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?

Ị na-agụkọ ọnwa ole afọ ime ha na-adị tupu ha amụọ nwa ha. Ị maara oge ha na-amụ ụmụ ha?

3 De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.

Ha na-amakpuru ala mụpụta nwa ha. Ihe mgbu nke ọmụmụ nwa ha ebiekwa.

4 Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.

Ụmụ ha na-eto nʼọhịa gbasiekwa ike. Ha na-apụ, ha adịghị alaghachikwute ha ọzọ.

5 Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,

“Onye na-eme ka ịnyịnya ibu ọhịa nwere onwe ya? Onye na-atọpụ agbụ e kere ya?

6 det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?

Nke m nyere ala ihe na-adịghị ka ọ bụrụ ebe obibi ha, ala nnu ahụ ka ọ bụrụ ụlọ ha.

7 Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.

Ụzụ dị nʼobodo adịghị emetụta ya, ọ naghị anụkwa mbigbọ nke onye na-achị ya.

8 Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.

Elu ugwu niile bụ ebe ịkpa nri ya, ebe ahụ ka ọ na-achọpụta ahịhịa ndụ ọbụla.

9 Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?

“Ị nwere ike ime ka atụ jeere gị ozi? Ị nwere ike ime ka ọ nọdụ nʼabalị nʼụlọ ebe ị na-azụ anụ ụlọ gị nri?

10 Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?

Ị nwere ike ime ka atụ rụọra gị ọrụ nʼubi gị? Ọ ga-akpụgharịrị gị ọgụ ị ji akọ ala?

11 Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?

Ị ga-atụkwasị ya obi nʼihi na ike ya hiri nne? Ị ga-ahapụrụ ya ọrụ ndị ahụ siri ike ka ọ rụọ?

12 Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?

I nwere ike ịtụkwasị ya obi ka o gaa bulatara gị ọka site nʼebe ịzọcha ọka gị?

13 Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?

“Enyi nnụnụ na-eji ọṅụ gbasapụ nku ya, ma a pụghị iji nku ya tụnyere nku na abụba nke ụgbala.

14 Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,

Ọ na-eyi akwa ya nʼala ma hapụ ha ka uzuzu kpoo ha ọkụ.

15 og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.

Ọ naghị emetụ ya nʼobi na ụkwụ nwere ike ịzọpịa ha maọbụ na anụ ọhịa nwere ike zọrie ha.

16 Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.

Ọ na-emeso ụmụ ya ihe ike dịka a ga-asị na ha abụghị nke ya, ọ dịghị emetụta ya na ndọgbu nʼọrụ ya nwere ike i bụ nʼefu, ma ọ dịghị atụ egwu.

17 For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.

Nʼihi na Chineke ekenyeghị ya amamihe maọbụ kenye ya oke na inwe uche.

18 Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.

Ma ọ na-agbalite ọsọ. Mgbe ọbụla ọ gbasara nku ya ịgba ọsọ, ọ na-achị ịnyịnya na onye na-agba ịnyịnya ọchị.

19 Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?

“Ọ bụ gị na-enye ịnyịnya ike ya, ka ọ bụ gị mere ka ajị ogologo ahụ o nwere dịrị nʼolu ya?

20 Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.

Ị na-eme ya ka ọ wụgharịa dịka igurube, were ebube nke ịmapụ imi ya na-eyinye ihe oke egwu?

21 Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.

Ọ na-azọ ụkwụ gam gam nʼala, ọ na-aṅụrị ọṅụ nʼihi ike ya, ọ na-apụ izute agha na-atụghị egwu.

22 Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.

Ọ na-achị ihe egwu ọchị, ụjọ ọbụla anaghị atụ ya; ọ naghị esi na mma agha wezuga onwe ya.

23 Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.

Akpa àkụ na-ayọgharị nʼakụkụ ya, ya na ùbe na arụa na-egbu maramara.

24 Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.

Mgbe ụzụ agha bara ya nʼisi, ọ na-eripịa ala. Mgbe ọ nụrụ ụda opi ike, ọ naghị eguzo otu ebe.

25 Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.

Mgbe ụzụ agha bara ya nʼisi, ọ na-eti mkpu sị, ‘Ahaa!’ Site nʼebe dị anya ka ọ na-anụ isisi agha. Ọ na-aṅụrịkwa ọṅụ maka iti mkpu nke ndị ọchịagha nʼoge agha.

26 Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?

“Ọ bụ site nʼamamihe gị ka egbe ji efego nʼelu, gbasaakwa nku ya gaa nʼebe ndịda?

27 Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?

Ọ bụ gị nyere ugo iwu ifeli elu ma wuo akwụ ya nʼebe dị elu?

28 Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.

Nʼelu nkume dị elu ka ọ na-ebi nọọkwa ọnọdụ abalị; ọwara nkume dị elu bụ ebe e wusiri ike ya.

29 Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.

O bụ site nʼebe ahụ ka ọ na-esi enyochapụta ihe ọ ga-eburu.

30 Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.

Ụmụ ya na-amịchakwa ọbara, nʼihi na ebe ọ na-aga bụ ebe ọbụla ọ ga-ahụ ihe e gburu egbu.”