Jobs 27

1 Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

ヨブまた語を繼ていはく

2 Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

われに義しき審判を施したまはざる神 わが心魂をなやまし給ふ全能者 此神は活く

3 - for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

（わが生命なほ全くわれの衷にあり 神の氣息なほわが鼻にあり）

4 Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

わが口は惡を言ず わが舌は謊言を語らじ

5 Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

我決めて汝等を是とせじ 我に死るまで我が罪なきを言ことを息じ

6 Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

われ堅くわが正義を持ちて之を棄じ 我は今まで一日も心に責られし事なし

7 La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

我に敵する者は惡き者と成り我を攻る者は義からざる者と成るべし

8 For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

邪曲なる者もし神に絶れその魂神を脱とらるるに於ては何の望かあらん

9 Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

かれ艱難に罹る時に神その呼號を聽いれたまはんや

10 Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

かれ全能者を喜こばんや 常に神を龥んや

11 Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

われ神の御手を汝等に教へん 全能者の道を汝等に隱さじ

12 I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

視よ汝等もみな自らこれを觀たり 然るに何ぞ斯愚蒙をきはむるや

13 Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

惡き人の神に得る分 強暴の人の全能者より受る業は是なり

14 Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

その子等蕃れば劍に殺さる その子孫は食物に飽ず

15 De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

その遺れる者は疫病に斃れて埋められ その妻等は哀哭をなさず

16 Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

かれ銀を積むこと塵のごとく衣服を備ふること土のごとくなるとも

17 så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

その備ふる者は義き人これを着ん またその銀は無辜者これを分ち取ん

18 Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

その建る家は蟲の巣のごとく また番人の造る茅家のごとし

19 Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

彼は富る身にて寢臥し重ねて興ること無し また目を開けば即ちその身きえ亡す

20 Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

懼ろしき事大水のごとく彼に追及き 夜の暴風かれを奪ひ去る

21 Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

東風かれを颺げて去り 彼をその處より吹はらふ

22 Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

神かれを射て恤まず 彼その手より逃れんともがく

23 Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.

人かれに對ひて手を鳴し嘲りわらひてその處をいでゆかしむ