Hebreerne 8
1 Hovedsaken i det vi vil si, er altså at Jesus er vår øversteprest. Han sitter på Guds høyre side i himmelen og regjerer.
กถฺยมานานำ วากฺยานำ สาโร'ยมฺ อสฺมากมฺ เอตาทฺฤศ เอโก มหายาชโก'สฺติ ย: สฺวรฺเค มหามหิมฺน: สึหาสนสฺย ทกฺษิณปารฺโศฺว สมุปวิษฺฏวานฺ
2 Han tjener som prest for Gud i himmelen, i en helligdom som ikke er laget av mennesker, men av Gud selv.
ยจฺจ ทูษฺยํ น มนุไช: กินฺตฺวีศฺวเรณ สฺถาปิตํ ตสฺย สตฺยทูษฺยสฺย ปวิตฺรวสฺตูนาญฺจ เสวก: ส ภวติฯ
3 Oppgaven for øverstepresten er å bære fram gaver og offer til Gud, og derfor var også Jesus nødt til å bære fram et offer.
ยต เอไกโก มหายาชโก ไนเวทฺยานำ พลีนาญฺจ ทาเน นิยุชฺยเต, อโต เหโตเรตสฺยาปิ กิญฺจิทฺ อุตฺสรฺชนียํ วิทฺยต อิตฺยาวศฺยกํฯ
4 Dersom han fortsatt levde her på jorden, ville han likevel ikke vært prest, for her finnes det allerede prester som bærer fram de offer som Moseloven krever.
กิญฺจ ส ยทิ ปฺฤถิวฺยามฺ อสฺถาสฺยตฺ ตรฺหิ ยาชโก นาภวิษฺยตฺ, ยโต เย วฺยวสฺถานุสาราตฺ ไนเวทฺยานิ ททเตฺยตาทฺฤศา ยาชกา วิทฺยนฺเตฯ
5 Disse prestene tjener i en jordisk helligdom som bare gir oss et uklart bilde av det som finnes i himmelen. Da Moses skulle reise det teltet som Israels folk brukte til sine gudstjenester i ørkenen, sa Gud til ham:”Pass på at du gjør alt etter det forbilde jeg viste deg på fjellet Sinai.”
เต ตุ สฺวรฺคียวสฺตูนำ ทฺฤษฺฏานฺเตน ฉายยา จ เสวามนุติษฺฐนฺติ ยโต มูสสิ ทูษฺยํ สาธยิตุมฺ อุทฺยเต สตีศฺวรสฺตเทว ตมาทิษฺฏวานฺ ผลต: ส ตมุกฺตวานฺ, ยถา, "อวเธหิ คิเรา ตฺวำ ยทฺยนฺนิทรฺศนํ ทรฺศิตํ ตทฺวตฺ สรฺวฺวาณิ ตฺวยา กฺริยนฺตำฯ "
6 Jesus Kristus derimot er prest for en mye viktigere oppgave, for han er mellommann i en ny og bedre pakt mellom Gud og menneskene, en pakt som hviler på bedre løfter.
กินฺตฺวิทานีมฺ อเสา ตสฺมาตฺ เศฺรษฺฐํ เสวกปทํ ปฺราปฺตวานฺ ยต: ส เศฺรษฺฐปฺรติชฺญาภิ: สฺถาปิตสฺย เศฺรษฺฐนิยมสฺย มธฺยโสฺถ'ภวตฺฯ
7 Dersom den første pakten mellom Gud og hans folk kunne ha hjulpet oss til å følge Guds vilje, da hadde ikke Gud behøvd å erstatte den med en annen.
ส ปฺรถโม นิยโม ยทิ นิรฺทฺโทโษ'ภวิษฺยต ตรฺหิ ทฺวิตียสฺย นิยมสฺย กิมปิ ปฺรโยชนํ นาภวิษฺยตฺฯ
8 Men Gud anklaget Israels folk for ikke å følge hans vilje, og sa:”Det skal komme en dag da jeg inngår en ny pakt med det folk som bor i Israel og Juda.
กินฺตุ ส โทษมาโรปยนฺ เตภฺย: กถยติ, ยถา, "ปรเมศฺวร อิทํ ภาษเต ปศฺย ยสฺมินฺ สมเย'หมฺ อิสฺราเยลวํเศน ยิหูทาวํเศน จ สารฺทฺธมฺ เอกํ นวีนํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยาเมฺยตาทฺฤศ: สมย อายาติฯ
9 Den vil ikke ligne den pakten jeg inngikk med forfedrene deres da jeg tok dem ved hånden og førte dem ut av Egypt. De holdt ikke fast ved min pakt, og derfor brydde jeg meg ikke om dem lenger.
ปรเมศฺวโร'ปรมปิ กถยติ เตษำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ มิสรเทศาทฺ อานยนารฺถํ ยสฺมินฺ ทิเน'หํ เตษำ กรํ ธฺฤตฺวา ไต: สห นิยมํ สฺถิรีกฺฤตวานฺ ตทฺทินสฺย นิยมานุสาเรณ นหิ ยตไสฺต รฺมม นิยเม ลงฺฆิเต'หํ ตานฺ ปฺรติ จินฺตำ นากรวํฯ
10 Men dette er den nye pakten jeg en dag vil inngå med Israels folk, sier Herren: Jeg vil la dem forstå min vilje og mine lover, og jeg vil gjøre det slik at de av hele hjertet er lydige mot meg. Jeg vil være deres Gud, og de skal være mitt folk.
กินฺตุ ปรเมศฺวร: กถยติ ตทฺทินาตฺ ปรมหํ อิสฺราเยลวํศีไย: สารฺทฺธมฺ อิมํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยามิ, เตษำ จิตฺเต มม วิธีนฺ สฺถาปยิษฺยามิ เตษำ หฺฤตฺปเตฺร จ ตานฺ เลขิษฺยามิ, อปรมหํ เตษามฺ อีศฺวโร ภวิษฺยามิ เต จ มม โลกา ภวิษฺยนฺติฯ
11 Da skal ingen lenger behøve å undervise hverandre og si:’Pass på at du lærer Herren å kjenne’, for da skal alle kjenne meg, både store og små.
อปรํ ตฺวํ ปรเมศฺวรํ ชานีหีติวาเกฺยน เตษาเมไกโก ชน: สฺวํ สฺวํ สมีปวาสินํ ภฺราตรญฺจ ปุน รฺน ศิกฺษยิษฺยติ ยต อากฺษุทฺราตฺ มหานฺตํ ยาวตฺ สรฺเวฺว มำ ชฺญาสฺยนฺติฯ
12 Jeg vil tilgi deres ondskap, og jeg vil aldri mer huske på syndene deres.”
ยโต เหโตรหํ เตษามฺ อธรฺมฺมานฺ กฺษมิเษฺย เตษำ ปาปานฺยปราธำศฺจ ปุน: กทาปิ น สฺมริษฺยามิฯ "
13 Gud taler altså om en ny pakt, og det betyr at den første pakten er gått ut på dato og snart skal forsvinne.
อเนน ตํ นิยมํ นูตนํ คทิตฺวา ส ปฺรถมํ นิยมํ ปุราตนีกฺฤตวานฺ; ยจฺจ ปุราตนํ ชีรฺณาญฺจ ชาตํ ตสฺย โลโป นิกโฏ 'ภวตฺฯ
