Luke 7
1 Jitia Jisu sob kotha to koi dise aru manu khan ke hunai dise, Tai Capernaum town te jaise.
Toen Hij nu zijn toespraak tot het volk geheel had beëindigd, ging Hij naar Kafárnaum.
2 Aru Rome laga ekjon henapoti laga noukar, junke tai bisi morom kore, tai bemar pora mori bole hoi thakise.
Zeker honderdman nu had een knecht, aan wien hij zeer gehecht was; deze was ziek, en lag op sterven.
3 Aru jitia henapoti pora Jisu laga kotha hunise, tai Yehudi laga bura manu khan ke Jisu logote pathaise, Jisu pora jai kene tai laga noukar ke changai kori bole.
Daar hij van Jesus had horen spreken, zond hij joodse ouderlingen naar Hem toe, met het verzoek, om zijn knecht te komen genezen.
4 Aru jitia taikhan Jisu usorte ahise, taikhan Jisu ke eneka anurodh korise, “Tai ekjon bhal manu ase aru apuni eneka koridile bhal ase,
Toen ze bij Jesus waren gekomen, smeekten ze Hem dringend, en zeiden: Hij verdient, dat Gij dit voor hem doet;
5 kelemane tai moi khan laga desh ke morom kore, aru tai moi khan nimite synagogue bhi bonai dise.”
want hij is ons volk genegen, en heeft voor ons de synagoge gebouwd.
6 Etu pora Jisu taikhan logote jaise. Kintu Tai jitia ghor te punchibole usor hoise, etu henapoti pora manu ke pathaise, aru Taike koise, “Probhu, Apuni dukh nauthabi, kelemane Moi laga ghor bhitor te Apuni ahibole moi layak nohoi.
Jesus ging dus met hen mee. Toen Hij al dicht bij het huis was gekomen, zond de honderdman vrienden naar Hem toe met de boodschap: Heer, doe geen moeite. Neen, ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak komt.
7 Etu nimite moi nijor bhi Apuni laga usorte ahibole layak nohoi, kintu Apuni ekta kotha koi dibi aru moi laga noukar changai pai jabo.
Daarom ook heb ik me zelf niet waardig geacht, om tot U te komen; maar spreek slechts één woord, en mijn knecht zal genezen.
8 Moi nijor bhi ekta hukum chola manu ase, moi nichete sipahi khan ase. Moi ekjon ke kobo ‘Jabi’ aru tai jai; aru dusra ke kobo, ‘Ahibi’ aru tai ahe; aru moi laga noukar ke, ‘etu koribi,’ aru tai kore.”
Want ook ik ben een man, die zelf onder gezag ben gesteld, en soldaten onder me heb. En tot den een zeg ik: Ga, en hij gaat; en tot den ander: Kom, en hij komt; en tot mijn knecht: Doe dit, en hij doet het.
9 Aru jitia Jisu etu kotha hunise, Tai bisi asurit hoise aru jun manu khan tai laga piche kori thakise, taikhan ke saikene koise, “Moi tumikhan ke koi ase, Israel te Moi eneka biswas thaka manu dikha nai.”
Toen Jesus dit hoorde, verwonderde Hij Zich over hem; Hij wendde Zich tot de menigte, die Hem volgde, en sprak: Ik zeg u, zo’n groot geloof heb Ik zelfs in Israël niet gevonden.
10 Aru jitia etu manu khan ke ghor te pathai dise, taikhan noukar to bhal hoi kene thaka dikhise.
En bij hun terugkomst thuis vonden de boden den knecht gezond.
11 Aru dusra dinte eneka hoise jitia Jisu Nain sheher te jaise, aru Tai laga chela aru dangor manu laga bhir bhi tai logote jai thakise.
Enige tijd later ging Hij naar een stad. Naïn geheten, vergezeld van zijn leerlingen en van een talrijke schare.
12 Aru jitia tai sheher laga dorjate ponchise, ekjon mora manu ke uthai loijai thaka Tai dikhise. Mora manu to tai laga bidhowa ama laga ekjon he thaka bacha asele-, aru sheher laga manu khan tai logote thakise.
Juist toen Hij de stadspoort naderde, werd er een dode uitgedragen, de enige zoon van zijn moeder, die weduwe was. Heel veel mensen uit de stad vergezelden haar.
13 Jitia Probhu taike dikhise, Tai etu ama ke bisi morom lagise aru taike koise, “Nakandibi.”
Toen de Heer haar zag, had Hij innig medelijden met haar, en zeide tot haar: Ween maar niet.
14 Titia Jisu uthikena mora manu bukhi thaka chatai te chuise, aru mora manu ke bukhi thaka khan bhi ta te sidha khara hoi jaise. Titia Jisu koise, “Jawan manu, Moi tumike koi ase, uthi bhi.”
Hij kwam dichterbij, en raakte de baar aan; de dragers bleven staan. En Hij sprak: Jonge man, Ik zeg u: Sta op.
15 Aru titia mora manu to bohi kene kotha kobole shuru hoise, aru Jisu pora etu chokra ke tai laga ama logot di dise.
De dode richtte zich op, en begon te spreken. Zo gaf Hij hem aan zijn moeder terug.
16 Aru etu dikhikene sob manu bhoi lagi jaise, aru Isor ke dhanyavad dibole shuru hoise, aru koise, “Ekjon dangor bhabobadi moi khan majote ahise” aru “Isor he manu uporte morom korise.”
Allen werden door vrees bevangen; ze verheerlijkten God en zeiden: Een groot profeet is onder ons opgestaan; en: God heeft zijn volk bezocht!
17 Aru Jisu laga etu khobor to Judea desh aru usorte thaka bosti, nogor sob te bhi khobor to punchise.
En deze roep over Hem ging heel Judea rond, en overal in de omtrek.
18 Aru John laga chela khan etu sob khobor to jai kene John ke koise. Titia John pora tai laga diuta chela khan ke matise,
De leerlingen van Johannes gingen hem dit alles vertellen.
19 aru taikhan ke Probhu ke hudibole pathaise, “Ahibole thaka Masiha to apuni ase naki, na amikhan to aru dusra ekjon ke rukhibo?”
Toen riep Johannes twee van zijn leerlingen, en zond hen tot den Heer met de vraag: Zijt Gij het, die komen moet, of moeten we een ander verwachten?
20 Aru jitia taikhan Jisu usorte ahise, manu khan koise, “Baptizma Diya John pora amikhan ke etu hudibole nimite pathaise, ‘Ahibole thaka Masiha to apuni ase naki, na amikhan to aru dusra ekjon ke rukhibo?’”
De mannen gingen dus naar Hem toe en zeiden: Johannes de Doper heeft ons tot U gezonden met de vraag: Zijt Gij het, die komen moet, of moeten we een ander verwachten?
21 Etu homoi te Tai bisi manu ke bemar pora changai korise, biya atma pora dhora manu aru suku andha manu khan ke bhi changai korise.
Juist op dat ogenblik genas Hij velen van ziekten, kwalen en boze geesten, en schonk Hij veel blinden het gezicht terug.
22 Titia Jisu pora taikhan ke koise, “Tumikhan yate pora ja pichete, John ke jai kene tumikhan ki dikhise aru hunise etu kobi. Andha manu khan dikhi pai ase, lengra khan bera bole pari ase, korhi bemar thaka khan sapha hoi ase aru kaan benga khan huni ase, mora manu jinda hoi ase, aru gorib manu khan susamachar laga kotha huni bole pai ase.
Hij gaf hun dus ten antwoord: Gaat en bericht aan Johannes, wat gij gezien en gehoord hebt. Blinden zien en kreupelen gaan, melaatsen worden gereinigd en doven horen, doden verrijzen en aan armen wordt het evangelie verkondigd.
23 Dhonyo ase jun manu moi uporte biya napai.”
Zalig is hij, die zich aan Mij niet ergert.
24 Aru jitia John laga khobor bukha manu khan jai jaise, Jisu pora manu khan ke John laga kotha kobole shuru hoise, “Tumikhan balu jagate ki sabole jaise? Ekta hawa pora hilai diya jongol ghas to?
Toen de boden van Johannes waren vertrokken, begon Hij tot het volk over Johannes te spreken: Wat zijt gij in de woestijn gaan zien? Een riet, dat door de wind wordt bewogen?
25 Kintu tumikhan bahar te ki sabole jaise? Ekjon manu norom aru daam kapra lagai kene thaka to? Sabi, jun manu daam kapra lagai ase, aru aram pora thaki ase taikhan sob raja laga ghorkhan te pabo.
Neen; wat zijt gij gaan zien? Een mens in zachte kleren gedost? Zie, die dure kleren en overvloed hebben, zijn in de paleizen der koningen.
26 Kintu tumikhan bahar te ki sabole nimite jaise? Ekjon bhabobadi? Hoi, moi tumikhan ke koise, tai to bhabobadi pora bhi dangor ase.
Wat zijt gij gaan zien? Een profeet? Ja, Ik zeg u, en meer dan een profeet.
27 Etu tai ase jun nimite etu Shastro te likha ase, ‘Sabi, Moi ekjon manu ke pathai ase, tumi laga chehera usorte te, Jun he rasta to taiyar koribo.’
Hij is het, van wien geschreven staat: "Zie Ik zend mijn gezant voor U uit, Die U de weg zal bereiden."
28 Moi tumikhan ke koi ase, jun manu ama pora jonom loise, kun bhi John nisena dangor nai, kintu jun Isor laga rajyote sobse chutu ase, tai pora bhi dangor ase.”
Ik zeg u: groter profeet dan Johannes de Doper is er niet onder de kinderen der vrouwen. Toch is de kleinste in het koninkrijk Gods groter dan hij.
29 Aru jiman manu etu kotha hunise, poisa utha manu khan, aru John logote baptizma luwa khan sob Isor pora dharmik ase koi dise.
Al het volk, zelfs de tollenaars, hebben naar hem geluisterd, en Gods rechtvaardigheid erkend, door het doopsel van Johannes te ontvangen.
30 Kintu Pharisee khan aru niyom jana Yehudi khan Isor laga itcha namani kene baptizma luwa nai.
Maar de farizeën en de wetgeleerden hebben Gods raadsbesluit over zichzelf verijdeld, door zijn doopsel niet te ontvangen.
31 “Tinehoile, Moi, etiya laga jamana khan ke ki logote tulona koribo, taikhan ki nisena ase?
Waarmee zal Ik dan de mensen van dit geslacht vergelijken; waaraan zijn ze gelijk?
32 Taikhan bajar te thaka bacha khan nisena ase, bohi kene ekjon-ekjon ke mati kene koi, ‘Ami tumikhan usorte shadi laga basuri bojaise, tumikhan nach kora nai; moi khan mon dukh laga gana korise, hoilebi tumikhan kandia nai.’
Ze zijn gelijk aan kinderen, die op de markt zitten, en elkander toeroepen en zeggen: We hebben voor u op de fluit gespeeld, En gij hebt niet gedanst; We hebben een treurlied gezongen, En gij hebt niet geschreid.
33 Baptizma Diya John to ahikena bhaat aru angur ros bhi khanai, aru tumikhan koi ase, ‘Tai logote bhoot ase.’
Want Johannes de Doper kwam; hij at geen brood en dronk geen wijn, en gij zegt: Hij is van den duivel bezeten.
34 Kintu Manu laga Putro ahikena kha luwa korise, aru tumikhan koi, ‘Sabi, taike, ekjon khakuwa aru nisa-pani kora, poisa utha khan aru dusra paapi manu laga sathi!’
Maar de Mensenzoon kwam; Hij at en dronk, en gij zegt: Zie wat een gulzigaard, wat een wijndrinker, wat een vriend van tollenaars en zondaars.
35 Gyaan pora sob bhal aru biya to jani loi.”
Maar de wijsheid wordt gerechtvaardigd door al haar kinderen.
36 Ekjon Pharisee pora Jisu ke tai logote khabole matise. Tai Pharisee laga ghor te punchise, aru Tai khabole bohise.
Een der farizeën verzocht Hem eens bij zich ten eten. Hij ging het huis van den farizeër binnen, en lag aan tafel aan.
37 Etiya sabi, etu sheher te ekjon paapi mahila thakise. Jitia tai Jisu to Pharisee laga ghor te khabole bohi thaka dikhise, tai bhal gundh thaka bisi daam laga tel anise,
En zie, daar was een vrouw, die in de stad als zondares bekend stond. Toen ze vernam, dat Hij in het huis van den farizeër aan tafel was, ging ze er heen met een albasten kruik vol balsem.
38 aru khara hoi kene Jisu laga theng usorte kandi kene tai laga suku pani pora Jisu laga theng bhi jai dise aru chuli pora mussi kene tai laga theng ke chumai dise, aru bhal gundh tel lagai dise.
Wenend ging ze achter Hem staan, bij zijn voeten, en begon zijn voeten met tranen te besproeien, en met het hoofdhaar af te drogen. Dan kuste ze zijn voeten, en zalfde ze met balsem.
39 Etu dikhikene, Jisu ke mata Pharisee tai nije ke koise, “Jodi etu manu hosa bhi bhabobadi ase koile, Tai janibo thakise etu jun taike choi ase, etu kineka mahila ase.”
Toen de farizeër, die Hem genodigd had, dit zag, zeide hij bij zichzelf: Als Hij een profeet was, zou Hij weten, wie en wat voor een vrouw het is, die Hem aanraakt; een zondares!
40 Aru Jisu taike koise, “Simon, Moi tumike kiba kobole itcha ase.” Aru tai koise, “Koi dibi, Probhu!”
Nu nam Jesus het woord en sprak tot hem: Simon, Ik heb u iets te zeggen. Hij zeide: Spreek, Meester.
41 “Duita manu poisa dhar loise. Ekjon pansho denari aru dusra to pachas denari loi kene thakise.
Een geldschieter had twee schuldenaars; de een was hem vijfhonderd tienlingen schuldig, de andere vijftig.
42 Aru jitia taikhan logote wapas dibole poisa thaka nai, malik pora duijon ke maph kori dise. Etu nimite kun manu pora taike bisi morom koribo?
Daar ze niet konden betalen, schold hij het beiden kwijt. Wie van de twee zal nu het meest van hem houden?
43 Simon koise, “Moi hisab te junke tai bisi dhar to maph korise.” Titia Tai taike koise, “Tumi thik bhabona korise.”
Simon antwoordde: Ik vermoed: hij, wien hij het meest heeft kwijtgescholden. Hij zei hem: Ge hebt juist geoordeeld.
44 Aru titia Jisu etu mahila phale saikene Simon ke koise, “Tumi etu mahila ke dikhi ase. Moi tumi laga ghor te ahise. Tumi Moike theng dhula bole pani bhi diya nai, kintu tai laga suku pani pora moi laga theng bhi jai dise, aru tai laga chuli pora mussi dise.
Nu keerde Hij Zich naar de vrouw, en sprak tot Simon: Ziet ge die vrouw? Ik ben in úw huis gekomen; gij goot geen water op mijn voeten, maar zij heeft mij voeten met haar tranen besproeid en met de haren afgedroogd.
45 Tumi Moike ekta chuma bhi diya nai, kintu Moi jitia pora yate ahise tai moi laga theng to chuma dibole chara nai.
Gij hebt Mij geen kus gegeven; maar zij heeft, sinds Ik binnenkwam, niet opgehouden, mijn voeten te kussen.
46 Tumi Moi laga matha te tel dhala nai, kintu tai Moi laga theng te bhal gundh thaka tel pora mussi se.
Gij hebt mijn hoofd niet met olie gezalfd, maar zij heeft mijn voeten met balsem gezalfd.
47 Etu nimite Moi tumike koi ase, tai laga paap bisi thakise, etu sob maph kori dise- kelemane tai bisi morom korise, kintu jun manu olop he maph kore, tai olop he morom kore.”
En daarom zeg Ik u: Haar zonden, haar vele zonden zijn haar vergeven; want zij heeft veel liefde getoond. Wien weinig vergeven wordt, toont weinig liefde.
48 Titia Jisu pora mahila ke koise, “Tumi laga paap sob khyama koridi ase.”
Nu sprak Hij tot haar: Uw zonden zijn u vergeven.
49 Jun manu khan ta te bohi thakise taikhan majote kobole shuru hoise, “Etu kun ase, jun paap bhi maph kori bole pare?”
De disgenoten begonnen bij zichzelf te zeggen: Wie is Hij, dat Hij zelfs zonden vergeeft?
50 Titia Jisu mahila ke koise, “Tumi laga biswas he tumike bachai loise. Shanti pora jabi.”
Maar Hij zei tot de vrouw: Uw geloof heeft u gered, ga heen in vrede.
