Luke 4
1 Aru Jisu, Pobitro Atma pora bhorta koi kene, Tai Jordan Nodi pora ghuri jaise, aru Pobitro Atma pora taike jongol te loi jaise.
Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki
2 Ta te Taike chalis din saitan pora porikha korise. Etu din khan te tai eku bhi khanai, aru porikha homoi khotom huwa pichete Tai bhuk lagise.
i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.
3 Saitan pora taike koise, “Tumi jodi Isor laga Putro hoi, titia etu pathor ke roti hobole hukum dibi.”
Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»
4 Jisu taike koise, “Etu Isor kotha te likha ase, manu to khali bhaat pora jinda nathakibo.”
Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»
5 Titia saitan pora Jisu ke uporte loi jaise aru ekbar te he Jisu ke duniya laga rajyo dikhai dise.
So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,
6 Aru saitan pora taike koise, “Moi tumike etu sob adhikar aru mohima dibo, kelemane etu sob moi loi loise aru moi junke itcha kore, moi taike dibo pare.
og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;
7 Jodi Tumi moike aradhana kore, etu sob Tumi laga hoi jabo.”
fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»
8 Kintu Jisu taike koise, “Isor kotha te likha ase, tumi khali Isor ke aradhana koribi, aru Tai laga kaam he koribi.”
Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»
9 Pichete saitan pora aru Jisu ke Jerusalem te loi jaise, aru mondoli uporte taike loi jaise aru koise, “Jodi Tumi Isor laga Putro hoi, yate pora niche giri jabi.
So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!
10 Kile etu likha ase, tai sorgodoth ke hukum dibo, Tumike bachabo karone.’
For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel, »
11 Aru, taikhan Tumi laga hath pora uthai lobo, etu pora Tumi laga theng to pathor te nagiribo.’”
og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»
12 Jisu taike koise, “Etu Isor kotha te likha ase, ‘Tumi Isor ke porikha na koribi.’”
Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»
13 Jitia saitan laga sob porikha khan khotom hoise, etu pichete saitan jai jaise, aru Taike gira bole bhal homoi rukhi thakise.
Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.
14 Pichete, Jisu Galilee te wapas Pobitro Atma laga hokti loi kene ahise, aru sob jagate Tai laga khobor huni loise.
So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.
15 Tai mondoli khan te Isor laga kotha sikhabole shuru korise, aru manu khan pora tai sikhai diya kotha khan huni kene bisi bhal paise.
Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.
16 Aru tai Nazareth te ahise, jun jagate Tai dangor hoise, aru Yehudi niyom te, tai Bisram dinte mondoli te ghumai se, aru awaj uthaikene jor pora poribole khara kori loise.
Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,
17 Aru Jisu ke Isaiah bhabobadi laga kagos poribole dise. Tai kagos Khuli Kena ki likha ase etu paise,
og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:
18 “Probhu laga Atma moi uporte ase, Tai moike tel hali dikene basi loise gorib khan ke susamachar prochar kori bole, Tai moike pathaise bandhi rakha khan ke khulai diya laga prochar kori bole, Aru andha manu khan dikhi bole, Dukh te dabai rakha manu khan ke bacha bole,
«Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,
19 Aru Probhu laga dinte sob manu khushi pabole.”
Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»
20 Aru Tai kagos bondh kori kene cholawta ke wapas di dise aru bohise. Aru mondoli te thaka manu khan Taike he sai thakise.
Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.
21 Titia Tai pora taikhan ke koise, “Aji Isor kotha to purah hoise aru tumikhan huni loise.”
So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»
22 Sob manu Tai laga bhal koise aru asurit hoise aru Tai laga mukh pora ula kotha khan huni kene taikhan koise, “Etu Joseph laga chokra nohoi naki?”
Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er’kje dette son åt Josef?» sagde dei.
23 Titia Tai koise, “Hosa pora tumikhan Moi etu kotha kobo, ‘Bemar bhal kora manu, nijorke bhal koribi. Tumi Capernaum te ki korise amikhan etu sob huni loise, aru eneka kaam khan nijor desh te bhi koribi.’”
Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»
24 Kintu, “Moi hosa kotha kobo, bhabobadi ke nijor desh te kun bhi sonman nakore.
Men eg segjer dykk for sant, » heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.
25 Moi hosa pora tumikhan ke koi ase bidhowa bisi jon Israel te Elijah laga dinte thakise, jitia akas to tin saal choi mohina bondh thakise, jitia dangor dukh din etu desh te ahise.
Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,
26 Kintu Elijah ke taikhan kun logote te bhi pathai diya nai, hoilebi Zarephath, Sidon te ekjon mota nathaka maiki logote he pathaise.
og endå vart’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.
27 Etu homoi te kusto-rugi laga bemar thaka manu Israel te bisi thakise. Elisha bhabobadi laga dinte, kintu kunbi bhal huwa nai, khali Syria desh laga Naaman ke chari kene.
Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»
28 Aru mondoli te thaka khan jitia etu kotha hunise, taikhan sob khong hoi jaise.
Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.
29 Taikhan khara hoise, aru Jisu ke tanikena nogor laga untcha pahar pora phelai dibole korise.
Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.
30 Kintu Taike manu khan majot pora loi juwa homoi te, Jisu alag rasta pora ulai jaise.
Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.
31 Etu pichete Jisu Capernaum te namise, juntu Galilee laga ekta sheher asele aru ta te sob manu khan ke Sabbath dinte Isor kotha hikai se.
So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;
32 Tai laga kotha huni kene taikhan bisi asurit hoise, kele koile Tai adhikar thakikena Isor kotha koi thakise.
og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.
33 Etiya mondoli te ekjon manu bhoot atma pora dhora thakise, aru tai jor pora hala korise aru dangor awaj te koise,
I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:
34 “Ha! Apuni logote amikhan ki kaam ase, Nazareth laga Jisu? Moi khan ke borbad kori bole ahise? Moi jane Apuni kun ase- Isor laga Pobitro Ekjon Ase!”
«Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»
35 Jisu pora bhoot ke hukum dikena koise, “Chup thakibi, aru tai pora bahar ulai jabi!” Aru bhoot pora manu ke taikhan majote girai dise, aru manu ke eku nuksan nakorikena ulai jaise.
Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.
36 Manu khan saikene asurit lagise, aru ekjon-ekjon logote kotha patikena koise, “Etu ki kotha ase, juntu laga adhikar aru hokti pora Tai dusto atma khan ke hukum kore aru taikhan ulai jai?”
Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»
37 Aru etu khobor sob jagate punchikena bisi manu huni loise.
Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.
38 Pichete, Jisu mondoli chari kene Simon laga ghor te jaise. Etu homoi te Simon laga maiki laga ama bisi bemar thakise, etu nimite Taike ahikena anurodh korise.
So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.
39 Aru Jisu ta te jaise aru tai usorte khara hoi kene, bemar ke gali dise, aru bemar taike charise, aru tai uthikena taikhan ke sewa kori bole shuru hoise.
Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.
40 Jitia suryo nami jaise, jiman manu alag-alag bemar thakise, Jisu usorte loi kene ahise, aru Jisu ke taikhan uporte hath rakhi kene bhal kori dise.
Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.
41 Bisi jon pora bhoot khan hala kori kene ulaise, aru koise, “Tumi Isor laga Putro ase!” Hoilebi Jisu hukum dikene bhoot khan ke kotha kobo diya nai, kele taikhan jani thakise Tai Khrista ase koi kene.
Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.
42 Aru jitia din hoise, Jisu ulaikene manu nathaka jagate jaise, kintu manu khan dangor bhir hoi kene Taike bisari ahise. Taikhan ke Jisu pora chari kene najabo nimite manu khan kosis korise.
Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.
43 Kintu Jisu taikhan ke koise, “Moi aru bhi dusra sheher khan te bhi Isor laga rajyo laga susamachar prochar koribo lage, etu karone Moike duniya te pathaise.”
Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»
44 Aru Tai Judea desh laga jaga sob te mondoli te jai kene prochar korise.
Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.
