ဆာလံ 95
1 ၁ လာကြ။ ထာဝရဘုရားအား ရွှင်လန်းစွာသီချင်း ဆိုကြကုန်အံ့။ ငါတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရာ ကျောက်ကို ကျူးဧကြကုန်အံ့။
Come! Let us ring out our joy to the Lord, let us merrily shout to our rock of salvation.
2 ၂ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလျက် ရှေ့တော်သို့ ဝင်၍၊ ဆာလံသီချင်းဆိုလျက် ကျူးဧသော အသံကို ပြုကြ ကုန်အံ့။
Before his face let us come with thanks, with songs of praise let us shout to him.
For the Lord is a great God, king above all gods.
In his hand are the depths of the earth, the heights of the mountains are his.
The sea is his, for he made it: the dry land was formed by his hands.
6 ၆ လာကြ။ ပြပ်ဝပ်၍ ကိုးကွယ်ကြကုန်အံ့။ ငါတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော ထာဝရဘုရား၏ ရှေ့တော်၌ ဒူးထောက်ကြကုန်အံ့။
Come! Let us worship and bow on our knees to the Lord our creator.
7 ၇ ထာဝရဘုရားသည် ငါတို့၏ ဘုရားဖြစ်တော် မူ၏။ ငါတို့သည်လည်း၊ အထံတော်၌ ကျက်စားသောသူ၊ လက်တော်အောက်၌ နေသော သိုးစုဖြစ်ကြ၏။
For he is our God; and we are the people he tends, the sheep in his care. If only you would heed his voice today:
‘Do not harden your hearts as at Meribah, or at Massah, that day in the desert,
9 ၉ သင်တို့အဘများသည် အနှစ်လေးဆယ်ပတ်လုံး ငါ့ကို အနည်းနည်း စုံစမ်း၍၊ ငါ၏အမှုတို့ကို မြင်ရသော တောတွင်၊ ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ဘက်ပြု၍၊ စုံစမ်းရာကာလ၌ ရှိသကဲ့သို့ မရှိစေကြနှင့်။
when your ancestors tempted and tried me, though they had seen my deeds.
10 ၁၀ ထိုလူမျိုးကို ငါရွံသည်ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် စိတ် သဘော မှားယွင်းတတ်သော လူမျိုးဖြစ်ကြ၏။ ငါ၏ အလေ့အလာတို့ကို နားမလည်ကြဟု ငါဆိုရ၏။
‘For forty years I was filled with loathing for that generation, so I said: “A people with wandering hearts are they, and ignorant of my ways.”
So I solemnly swore to them in my anger, that never would they enter my place of rest.’
