< မာကု 4 >

1 နောက်တဖန် အိုင်နားမှာ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူစဉ်တွင်၊ များစွာသောလူအပေါင်းတို့သည် အထံ တော်၌ စုဝေးကြသောကြောင့်၊ အိုင်တွင်လှေထဲသို့ဝင်၍ ထိုင်တော်မူ၏။ ပရိသတ်အပေါင်းတို့သည် အိုင်နား ကုန်းပေါ်မှာနေကြ၏။
అనన్తరం స సముద్రతటే పునరుపదేష్టుం ప్రారేభే, తతస్తత్ర బహుజనానాం సమాగమాత్ స సాగరోపరి నౌకామారుహ్య సముపవిష్టః; సర్వ్వే లోకాః సముద్రకూలే తస్థుః|
2 ထိုအခါ ဥပမာစကားအားဖြင့် များစွာသောဆုံးမဩဝါဒကို ပေး၍မြွက်ဆိုတော်မူသည်မှာ၊
తదా స దృష్టాన్తకథాభి ర్బహూపదిష్టవాన్ ఉపదిశంశ్చ కథితవాన్,
3 နားထောင်ကြလော့။ မျိုးစေ့ကြဲသောသူသည် မျိုးစေ့ကိုကြဲခြင်းငှါ ထွက်သွား၏။
అవధానం కురుత, ఏకో బీజవప్తా బీజాని వప్తుం గతః;
4 အစေ့ကို ကြဲသည်တွင် အချို့သောအစေ့တို့သည် လမ်း၌ကျသဖြင့်၊ မိုဃ်းကောင်းကင်ငှက်တို့သည် လာ၍ ကောက်စားကြ၏။
వపనకాలే కియన్తి బీజాని మార్గపాశ్వే పతితాని, తత ఆకాశీయపక్షిణ ఏత్య తాని చఖాదుః|
5 အချို့သောအစေ့တို့သည် မြေနည်း၍ ကျောက်ပေါများသောအရပ်၌ ကျသဖြင့်၊ မြေတိမ်သောကြောင့် ချက်ခြင်းအပင်ပေါက်သော်လည်း၊
కియన్తి బీజాని స్వల్పమృత్తికావత్పాషాణభూమౌ పతితాని తాని మృదోల్పత్వాత్ శీఘ్రమఙ్కురితాని;
6 နေထွက်သောအခါ ပူလောင်သည်ဖြစ်၍ အမြစ်မစွဲသောကြောင့် ညှိုးနွမ်းပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
కిన్తూదితే సూర్య్యే దగ్ధాని తథా మూలానో నాధోగతత్వాత్ శుష్కాణి చ|
7 အချို့သောအစေ့တို့သည် ဆူးပင်တို့တွင် ကျသဖြင့်၊ ဆူးပင်တို့သည် ကြီးပွား၍ ညှဉ်းဆဲသောကြောင့် အသီးမသီးကြ။
కియన్తి బీజాని కణ్టకివనమధ్యే పతితాని తతః కణ్టకాని సంవృద్వ్య తాని జగ్రసుస్తాని న చ ఫలితాని|
8 အချို့သောအစေ့တို့သည် ကောင်းသောမြေ၌ ကျသဖြင့်၊ အပင်ပေါက်၍ ကြီးပွားလျက် အဆသုံးဆယ်၊ အဆခြောက်ဆယ်၊ အဆတရာပွားများ၍ အသီးသီးကြ၏။
తథా కియన్తి బీజాన్యుత్తమభూమౌ పతితాని తాని సంవృద్వ్య ఫలాన్యుత్పాదితాని కియన్తి బీజాని త్రింశద్గుణాని కియన్తి షష్టిగుణాని కియన్తి శతగుణాని ఫలాని ఫలితవన్తి|
9 ကြားစရာ နားရှိသောသူမည်သည်ကား ကြားပါစေဟု မိန့်တော်မူ၏။
అథ స తానవదత్ యస్య శ్రోతుం కర్ణౌ స్తః స శృణోతు|
10 ၁၀ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ရှိတော်မူသောအခါ တကျိပ်နှစ်ပါးသောသူတို့နှင့် အခြံအရံတော်တို့သည် ထို ဥပမာကို မေးမြန်းကြလျှင်၊
తదనన్తరం నిర్జనసమయే తత్సఙ్గినో ద్వాదశశిష్యాశ్చ తం తద్దృష్టాన్తవాక్యస్యార్థం పప్రచ్ఛుః|
11 ၁၁ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့သည် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်၏နက်နဲသောအရာကို သိရသောအခွင့်ရှိကြ၏။
తదా స తానుదితవాన్ ఈశ్వరరాజ్యస్య నిగూఢవాక్యం బోద్ధుం యుష్మాకమధికారోఽస్తి;
12 ၁၂ ပြင်၌ရှိသော ထိုသူတို့မူကား၊ မြင်လျက်ပင် အာရုံမပြုဘဲမြင်၍၊ ကြားလျက်ပင် အနက်ကို နားမလည် ဘဲ ကြားသဖြင့်၊ သူတို့အကျင့်မပြောင်းလဲ၊ အပြစ်မလွှတ်ရသည်တိုင်အောင် သူတို့အား ဟောသမျှကို ဥပမာ အားဖြင့် ဟောရ၏။
కిన్తు యే వహిర్భూతాః "తే పశ్యన్తః పశ్యన్తి కిన్తు న జానన్తి, శృణ్వన్తః శృణ్వన్తి కిన్తు న బుధ్యన్తే, చేత్తై ర్మనఃసు కదాపి పరివర్త్తితేషు తేషాం పాపాన్యమోచయిష్యన్త," అతోహేతోస్తాన్ ప్రతి దృష్టాన్తైరేవ తాని మయా కథితాని|
13 ၁၃ သင်တို့သည် ဤဥပမာကိုမျှ နားမလည်လျှင်၊ ဥပမာရှိသမျှတို့ကို အဘယ်သို့ နားလည်ကြမည်နည်း။
అథ స కథితవాన్ యూయం కిమేతద్ దృష్టాన్తవాక్యం న బుధ్యధ్వే? తర్హి కథం సర్వ్వాన్ దృష్టాన్తాన భోత్స్యధ్వే?
14 ၁၄ မျိုးစေ့ကြဲသောသူသည် တရားစကားကိုကြဲ၏။
బీజవప్తా వాక్యరూపాణి బీజాని వపతి;
15 ၁၅ တရားစကားကို လမ်း၌ကြဲခြင်း၊ အကြောင်းအရာကား၊ တရားစကားကို ကြားသည်ရှိသော်၊ စာတန် သည် ချက်ခြင်းလာ၍ နှလုံး၌ကြဲသော တရားစကားကို နှုတ်ယူတတ်သည်ဟု ဆိုလိုသတည်း။
తత్ర యే యే లోకా వాక్యం శృణ్వన్తి, కిన్తు శ్రుతమాత్రాత్ శైతాన్ శీఘ్రమాగత్య తేషాం మనఃసూప్తాని తాని వాక్యరూపాణి బీజాన్యపనయతి తఏవ ఉప్తబీజమార్గపార్శ్వేస్వరూపాః|
16 ၁၆ ကျောက်ပေါသောအရပ်၌ ကြဲခြင်းအကြောင်းအရာကား၊ တရားစကားကိုကြား၍ ဝမ်းမြောက်သော စိတ်နှင့်ချက်ခြင်းခံယူသော်လည်း၊
యే జనా వాక్యం శ్రుత్వా సహసా పరమానన్దేన గృహ్లన్తి, కిన్తు హృది స్థైర్య్యాభావాత్ కిఞ్చిత్ కాలమాత్రం తిష్ఠన్తి తత్పశ్చాత్ తద్వాక్యహేతోః
17 ၁၇ စိတ်နှလုံး၌ အမြစ်မစွဲခဏသာ တည်သဖြင့် တရားစကားကြောင့် အမှုအခင်းနှင့် ညှဉ်းဆဲခြင်းကို ခံရ သောအခါ ချက်ခြင်းဖောက်ပြန်တတ်သည်ဟု ဆိုလိုသတည်း။
కుత్రచిత్ క్లేశే ఉపద్రవే వా సముపస్థితే తదైవ విఘ్నం ప్రాప్నువన్తి తఏవ ఉప్తబీజపాషాణభూమిస్వరూపాః|
18 ၁၈ ဆူးပင်တို့တွင် ကြဲခြင်းအကြောင်းအရာကား၊ တရားစကားကိုကြား၍၊
యే జనాః కథాం శృణ్వన్తి కిన్తు సాంసారికీ చిన్తా ధనభ్రాన్తి ర్విషయలోభశ్చ ఏతే సర్వ్వే ఉపస్థాయ తాం కథాం గ్రసన్తి తతః మా విఫలా భవతి (aiōn g165)
19 ၁၉ လောကီအမှု၌စိုးရိမ်ခြင်း၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၏ လှည့်စားခြင်း၊ ကြွင်းသောအရာကို တပ်မက်ခြင်းစိတ် တို့ သည် တရားစကားကို လွှမ်းမိုးညှဉ်းဆဲတတ်သောကြောင့် အသီးမသီးနိုင်ဟု ဆိုလိုသတည်း။ (aiōn g165)
తఏవ ఉప్తబీజసకణ్టకభూమిస్వరూపాః|
20 ၂၀ ကောင်းသောမြေ၌ ကြဲခြင်းအကြောင်းအရာကား၊ တရားစကားကို ကြား၍ခံယူသဖြင့်၊ အဆသုံးဆယ်၊ အဆခြောက်ဆယ်၊ အဆတရာပွားများ၍ အသီးသီးတတ်သည်ဟု ဆိုလိုသတည်း။
యే జనా వాక్యం శ్రుత్వా గృహ్లన్తి తేషాం కస్య వా త్రింశద్గుణాని కస్య వా షష్టిగుణాని కస్య వా శతగుణాని ఫలాని భవన్తి తఏవ ఉప్తబీజోర్వ్వరభూమిస్వరూపాః|
21 ၂၁ ထိုမှတပါး ဆီမီးကို ဆီမီးခုံပေါ်မှာမတင်၊ တောင်းဇလားအောက်၊ ခုတင်အောက်၌ ဖုံးထားခြင်းငှါ ယူခဲ့ သလော။
తదా సోఽపరమపి కథితవాన్ కోపి జనో దీపాధారం పరిత్యజ్య ద్రోణస్యాధః ఖట్వాయా అధే వా స్థాపయితుం దీపమానయతి కిం?
22 ၂၂ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ရှိသမျှတို့သည် ထင်ရှားလိမ့်မည်။ ဝှက်ထားလျက်ရှိသမျှတို့သည်လည်း ပွင့်လင်းလိမ့် မည်။
అతోహేతో ర్యన్న ప్రకాశయిష్యతే తాదృగ్ లుక్కాయితం కిమపి వస్తు నాస్తి; యద్ వ్యక్తం న భవిష్యతి తాదృశం గుప్తం కిమపి వస్తు నాస్తి|
23 ၂၃ ကြားစရာနားရှိသောသူ မည်သည်ကား ကြားပါစေ။
యస్య శ్రోతుం కర్ణౌ స్తః స శృణోతు|
24 ၂၄ ထိုမှတပါး သင်တို့သည် အဘယ်သို့ကြားနာရသည်ကို သတိပြုကြလော့။ အကြင်ချိန်၊ တင်းပမာဏနှင့် သင်တို့သည် သူတပါးအား ပေး၏။ ထိုပမာဏအတိုင်း ကိုယ်တိုင်ခံရကြမည်။
అపరమపి కథితవాన్ యూయం యద్ యద్ వాక్యం శృణుథ తత్ర సావధానా భవత, యతో యూయం యేన పరిమాణేన పరిమాథ తేనైవ పరిమాణేన యుష్మదర్థమపి పరిమాస్యతే; శ్రోతారో యూయం యుష్మభ్యమధికం దాస్యతే|
25 ၂၅ အကြင်သူသည် ရတတ်၏၊ ထိုသူအား ပေးဦးမည်။ အကြင်သူသည် ဆင်းရဲ၏၊ ထိုသူ၌ ရှိသမျှကိုပင် နှုတ်လိမ့်မည်။
యస్యాశ్రయే వర్ద్ధతే తస్మై అపరమపి దాస్యతే, కిన్తు యస్యాశ్రయే న వర్ద్ధతే తస్య యత్ కిఞ్చిదస్తి తదపి తస్మాన్ నేష్యతే|
26 ၂၆ ထိုမှတပါး လူသည် လယ်၌ မျိုးစေ့ကြဲပြီးမှ နောက်တဖန် မိမိမကြည့်မမှတ်၊
అనన్తరం స కథితవాన్ ఏకో లోకః క్షేత్రే బీజాన్యుప్త్వా
27 ၂၇ ညဉ့်၊ နေ့၊ အိပ်လျက် ၊ နိုးလျက်နေသော်လည်း အပင်ပေါက်၍ ကြီးပွားသည်နှင့် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံ တော်တူ၏။
జాగరణనిద్రాభ్యాం దివానిశం గమయతి, పరన్తు తద్వీజం తస్యాజ్ఞాతరూపేణాఙ్కురయతి వర్ద్ధతే చ;
28 ၂၈ မြေကြီးသည် မိမိအလိုအလျောက်အသီးကိုသီးစေ၍ ရှေ့ဦးစွာ အညှောက်၊ ထိုနောက်အနှံ၊ ထိုနောက် အနှံထဲမှာ အောင်မာသောအဆန်ကို ဖြစ်စေတတ်၏။
యతోహేతోః ప్రథమతః పత్రాణి తతః పరం కణిశాని తత్పశ్చాత్ కణిశపూర్ణాని శస్యాని భూమిః స్వయముత్పాదయతి;
29 ၂၉ အသီးမှည့်၍ ရိတ်ချိန်ရောက်သောအခါ၊ လယ်ရှင်သည် မဆိုင်းမလင့်၊ တံစဉ်နှင့် ရိတ်စေတတ် သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
కిన్తు ఫలేషు పక్కేషు శస్యచ్ఛేదనకాలం జ్ఞాత్వా స తత్క్షణం శస్యాని ఛినత్తి, అనేన తుల్యమీశ్వరరాజ్యం|
30 ၃၀ ထိုမှတပါး ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို အဘယ်သို့ပုံပြရအံ့နည်း။ အဘယ်ဥပမာနှင့် ခိုင်းနှိုင်းရအံ့ နည်းဟူမူကား၊
పునః సోఽకథయద్ ఈశ్వరరాజ్యం కేన సమం? కేన వస్తునా సహ వా తదుపమాస్యామి?
31 ၃၁ မုန်ညင်းစေ့နှင့်တူ၏။ မုန်ညင်းစေ့သည် မြေ၌စိုက်သောအခါ မြေ၌ရှိသော အစေ့တကာတို့ထက် ငယ် သော်လည်း၊ စိုက်ပြီးမှ အပင်ပေါက်၍၊
తత్ సర్షపైకేన తుల్యం యతో మృది వపనకాలే సర్షపబీజం సర్వ్వపృథివీస్థబీజాత్ క్షుద్రం
32 ၃၂ မြက်ပင်တကာတို့ထက် ကြီးပွားသဖြင့်၊ မိုဃ်းကောင်းကင်ငှက်တို့သည် အရိပ်ခို၍ နားနေလောက် သော အကိုင်းအခက်ကြီးတို့ကိုဖြစ်စေတတ်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
కిన్తు వపనాత్ పరమ్ అఙ్కురయిత్వా సర్వ్వశాకాద్ బృహద్ భవతి, తస్య బృహత్యః శాఖాశ్చ జాయన్తే తతస్తచ్ఛాయాం పక్షిణ ఆశ్రయన్తే|
33 ၃၃ ထိုသို့သော ဥပမာစကားများအားဖြင့် ကိုယ်တော်သည် ပရိသတ်များနားထောင်နိုင်သည်အတိုင်း တရားဟောတော်မူ၏။
ఇత్థం తేషాం బోధానురూపం సోఽనేకదృష్టాన్తైస్తానుపదిష్టవాన్,
34 ၃၄ ဥပမာကင်း၍ ဟောပြောတော်မမူ။ ရှိသမျှသောအရာတို့ကို ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ တပည့်တော်တို့ အား ဖွင့်ပြတော်မူ၏။
దృష్టాన్తం వినా కామపి కథాం తేభ్యో న కథితవాన్ పశ్చాన్ నిర్జనే స శిష్యాన్ సర్వ్వదృష్టాన్తార్థం బోధితవాన్|
35 ၃၅ ထိုနေ့ညအချိန်၌ ကိုယ်တော်က၊ ကမ်းတဘက်သို့ ကူးကြကုန်အံ့ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
తద్దినస్య సన్ధ్యాయాం స తేభ్యోఽకథయద్ ఆగచ్ఛత వయం పారం యామ|
36 ၃၆ တပည့်တော်တို့သည် လူစုဝေးရာမှထွက်၍ လှေပေါ်၌ရှိနှင့်သော ကိုယ်တော်ပါလျက် သွားကြ၏။ အခြားလှေတို့လည်း ပါသေး၏။
తదా తే లోకాన్ విసృజ్య తమవిలమ్బం గృహీత్వా నౌకయా ప్రతస్థిరే; అపరా అపి నావస్తయా సహ స్థితాః|
37 ၃၇ ထိုအခါ ပြင်းစွာသောမိုဃ်းသက်မုန်တိုင်းဖြစ်၍ လှိုင်းတံပိုးခတ်သောကြောင့် လှေသည် ရေနှင့် ပြည့် လေ၏။
తతః పరం మహాఝఞ్భ్శగమాత్ నౌ ర్దోలాయమానా తరఙ్గేణ జలైః పూర్ణాభవచ్చ|
38 ၃၈ ကိုယ်တော်သည် ပဲ့၌ ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ကျိန်းစက်၍နေတော်မူ၏။ တပည့်တော်တို့သည် ကိုယ်တော် ကို နှိုးပြီးမှ၊ အရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်တို့သည်ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်သည်ကို လျစ်လျူသောစိတ်ရှိတော်မူ သ လောဟု လျှောက်ကြသော်၊
తదా స నౌకాచశ్చాద్భాగే ఉపధానే శిరో నిధాయ నిద్రిత ఆసీత్ తతస్తే తం జాగరయిత్వా జగదుః, హే ప్రభో, అస్మాకం ప్రాణా యాన్తి కిమత్ర భవతశ్చిన్తా నాస్తి?
39 ၃၉ ကိုယ်တော်သည် ထ၍ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်ဝပ်စွာ နေဟုလေနှင့် ပင်လယ်ကို ဆုံးမတော်မူသဖြင့် လေသည် ငြိမ်၍ အလွန်သာယာလေ၏။
తదా స ఉత్థాయ వాయుం తర్జితవాన్ సముద్రఞ్చోక్తవాన్ శాన్తః సుస్థిరశ్చ భవ; తతో వాయౌ నివృత్తేఽబ్ధిర్నిస్తరఙ్గోభూత్|
40 ၄၀ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဤမျှလောက်ကြောက်တတ်သနည်း။ အဘယ် ကြောင့် ယုံကြည်ခြင်းစိတ်နှင့် ကင်းသနည်းဟု မေးတော်မူလျှင်၊
తదా స తానువాచ యూయం కుత ఏతాదృక్శఙ్కాకులా భవత? కిం వో విశ్వాసో నాస్తి?
41 ၄၁ သူတို့သည် အလွန်ကြောက်ရွံ့၍ ဤသူကား အဘယ်သို့သောသူနည်း။ လေနှင့် ပင်လယ်သည် သူ၏ စကားကို နားထောင်ပါသည်တကားဟု အချင်းချင်းပြောဆိုကြ၏။
తస్మాత్తేఽతీవభీతాః పరస్పరం వక్తుమారేభిరే, అహో వాయుః సిన్ధుశ్చాస్య నిదేశగ్రాహిణౌ కీదృగయం మనుజః|

< မာကု 4 >