ယောဘ 9
Then responded Job, and said—
2 ၂ မှန် ပါ၏။ ထို စကားမှန် ကြောင်းကိုငါသိ ၏။ သို့သော်လည်း ၊ လူ သည် ဘုရား သခင့်ရှေ့ တော်၌ အဘယ် သို့ ဖြောင့်မတ် ရာသို့ ရောက်နိုင်သနည်း။
Of a truth, I know that so it is, But how can a mortal be just with GOD?
3 ၃ ဘုရားသခင် သည် အပြစ် တင်ခြင်းငှါ အလို တော်ရှိလျှင် ၊ လူ သည် အပြစ်တထောင် တွင် တခု မျှ မ ဖြေ နိုင်။
If he choose to contend with him, he cannot answer him, one of a thousand:
4 ၄ ဘုရားသခင် သည် ထူးဆန်း သော ဉာဏ် ၊ ကြီးစွာ သော တန်ခိုး နှင့် ပြည့်စုံ တော်မူသည် ဖြစ်၍၊ အဘယ် သူသည် အာဏာ တော်ကို ဆန် ၍အောင် နိုင်သနည်း။
Wise in heart, and alert in vigour, What man hath hardened himself against him, and prospered!
Who removeth mountains, unawares, Who overturneth them in his anger;
Who shaketh the earth, out of its place, and, the pillars thereof, shudder;
Who commandeth the sun, and it breaketh not forth, and, about the stars, he putteth a seal;
8 ၈ မိုဃ်း ကောင်းကင် ကို ကိုယ်တော်တပါး တည်း ဖြန့် မိုးတော်မူ၏။ သမုဒ္ဒရာ လှိုင်း တံပိုးကို နင်း တော်မူ၏။
Who spreadeth out fire heavens, by himself alone! and marcheth along, on the heights of the sea;
Who made the Bear, the Giant and the Cluster, and the chambers of the south;
10 ၁၀ စစ် ၍မ သိနိုင်အောင် အလွန်ကြီး သောအမှု၊ မ ရေတွက် နိုင်အောင်များ၍ အံ့ဘွယ် သောအမှုတို့ကို ပြု တော်မူ၏။
Who doeth great things, past finding out, and marvels, beyond number.
11 ၁၁ ငါ့ ရှေ့ မှာကြွ တော်မူ၍ ကိုယ်တော်ကိုငါမ မြင် ရ။ ရှောက် သွားတော်မူ၍ ကိုယ်တော် ကို ငါမ ရိပ်မိ ရ။
Lo! he cometh upon me, yet can I not see him, Yea he passeth on, yet can I not discern him.
12 ၁၂ သိမ်းယူ တော်မူသောအခါ အဘယ် သူသည် ဆီးတား နိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော် သည်အဘယ် သို့ပြု သနည်းဟု အဘယ် သူဆို ဝံ့သနည်း။
Lo! he snatcheth away, who can bring it back? Who shall say unto him, What wouldst thou do?
13 ၁၃ ဘုရား သခင်သည် အမျက် ပြေ တော်မ မူလျှင်၊ မာန ကြီး၍ အားပေးသောသူတို့သည် ရှေ့တော်၌ နှိမ့်ချ ခြင်း ကိုခံရကြ၏။
As for GOD, if he withdraw not his anger, under him, will have submitted themselves—the proud helpers.
14 ၁၄ ထိုမျှမကငါ သည်အဘယ် သို့ပြန် လျှောက်ရအံ့နည်း။ ရှေ့တော်၌ အဘယ်သို့သောစကား ကို ရွေး ၍ လျှောက်ရအံ့နည်း။
How much less that, I, should answer him, should choose my words with him?
15 ၁၅ ငါသည် ဖြောင့်မတ် သော်လည်း ပြန် ၍ မ လျှောက်ဝံ့ဘဲ၊ တရား မှုကို ဆုံးဖြတ် တော်မူ သော အရှင်ကို တောင်းပန် ရုံမျှသာပြုရ၏။
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, to be absolved, I would make supplication.
Though I had called, and he had answered me, I could not believe, that he would lend an ear to my voice.
17 ၁၇ အကြောင်းမူကား၊ မိုဃ်းသက် မုန်တိုင်းဖြင့် ငါ့ ကို ညှဉ်းဆဲ ၍၊ အကြောင်း မရှိဘဲငါ ၌ အနာ တို့ကို များပြား စေတော်မူ၏။
For, with a tempest, would he fall upon me, and would multiply my wounds without need;
He would not suffer me to recover my breath, for he would surfeit me with bitter things.
19 ၁၉ တန်ခိုး ကိုအမှီပြုမည်ဆိုသော် ၊ ဘုရားသခင် သည် တန်ခိုးကြီး တော်မူ၏။ တရား ကိုအမှီပြုမည်ဆို ပြန်သော်၊ အဘယ် သူသည် ငါ့ ဘက်၌ သက်သေခံမည်နည်း။
If it regardeth vigour, bold is he! If justice, who could summon him?
20 ၂၀ ကိုယ်အပြစ် ကို ပြေစေခြင်းငှါပြုလျှင် ၊ ကိုယ် စကား အားဖြင့်တရား ရှုံးလိမ့်မည်။ ငါ သည် စုံလင် ပြီဟု ဆိုပြန်လျှင် ၊ ငါ့ သဘောကောက်ကြောင်း ထင်ရှား လိမ့်မည်။
If I should justify myself, mine own mouth, would condemn me, —I blameless? then had it shewn me perverse.
I blameless? I should not know my own soul, I should despise my own life!
22 ၂၂ ငါပြော အံ့သောစကားတချက် ဟူမူကား၊ ဘုရား သခင်သည် စုံလင် သောသူတို့ကို၎င်း ၊ ဆိုးညစ် သောသူတို့ ကို၎င်းဖျက်ဆီး တော်မူတတ်၏။
One thing, there is, for which cause, I have said it, The blameless and the lawless, he bringeth to an end.
If, a scourge, slay suddenly, at the despair of innocent ones, he mocketh.
24 ၂၄ မြေကြီး ကိုလူဆိုး တို့ လက် ၌ အပ် ၍၊ တရား သူကြီးတို့၏ မျက်နှာ ကို ဖျက် တော်မူ၏။ သို့မဟုတ် ထိုအမှုကို စီရင်သောသူကားအဘယ် သူနည်း။
The earth, hath been given into the hand of a lawless one, The faces of her judges, he covereth, If not, then who is it?
25 ၂၅ တမြို့မှတမြို့သို့ စာပို့ သောလုလင်ထက် ၊ ငါ့ နေ့ ရက် တို့သည် လျင်မြန် ၍၊ ကောင်ကျိုး ကိုမ ခံရ ဘဲ ပြေး တတ် ကြ၏။
My days, therefore, are swifter than a runner, They have fled, they have seen no good.
26 ၂၆ လျင်မြန် သော သင်္ဘော ကဲ့သို့ ၎င်း၊ အကောင် ကို သုတ်လာ သောရွှေလင်းတ ကဲ့သို့ ၎င်း၊ လွန် သွားတတ်ကြ ၏။
They have passed away with boats of paper-reed, like a vulture [which] rusheth upon food.
27 ၂၇ ငါသည်မြည်တမ်း သော စကားကိုဖြတ် ၍၊ ရွှင်လန်း သောမျက်နှာကိုဆောင်လျက်၊ ရဲရင့် ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟု ငါ ဆို သော်လည်း၊
If I say, I will forget my complaint, I will lay aside my sad countenance, and brighten up,
28 ၂၈ ငါ ခံရသောဒုက္ခ ဝေဒနာများ သောကြောင့်၊ ကြောက် သောသဘောရှိ၏။ အပြစ် လွှတ်စေဟု ငါ ၌စီရင်တော် မ မူကြောင်း ကို ငါသိ ၏။
I am afraid of all my pains, I know, that thou wilt not pronounce me innocent.
I, shall be held guilty, —Wherefore then, in vain, should I toil?
Though I bathe myself in snow water, and cleanse, in cleanness itself, my hands,
Then, in a ditch, wouldst thou plunge me, and mine own clothes should abhor me:
32 ၃၂ ငါသည် ဘုရားသခင် ၏ စကားကို တ ဦး နှင့် တဦး တရား တွေ့နိုင် မည် အကြောင်း၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ ကဲ့သို့ လူ ဖြစ်တော်မူသည်မ ဟုတ်။
For he is not a man like myself, whom I might answer, nor could we come together into judgment:
There is not, between us, a mediator, who might lay his hand upon us both.
Let him take from off me his rod, and, his terror, let it not startle me:
I could speak, and not be afraid of him, although, not so, am, I, in myself!
