ଲୁକ 9
1 ୧ ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକକେ କେଡ଼ାହୁଣ୍ଡିକେଦ୍କଆଏ, ସବେନ୍ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ନାଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଦୁକୁ ଗେରାଙ୍ଗ୍ ଏତେ ବୁଗିକନାଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ପେଡ଼େଃ ଆଡଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାଦ୍କଆଏ,
Als er aber die Zwölfe zusammengerufen hatte, gab er ihnen Kraft und Gewalt über alle Dämonen, und Krankheiten zu heilen;
2 ୨ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ କାଜି ଉଦୁବଃ ନାଗେନ୍ତେ, ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ବୁଗିକ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
und er sandte sie, das Reich Gottes zu predigen und die Kranken gesund zu machen.
3 ୩ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେୟାଃ ହରାସେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସଟା ଚାଏ ଥାଇଲା, ହଲଙ୍ଗ୍ ଚାଏ ଟାକାପାଏସା, ଚାଏ ବାରିଆ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ହଁ ଆଲ୍ପେ ଇଦିୟା ।
Und er sprach zu ihnen: Nehmet nichts mit auf den Weg: weder Stab, noch Tasche, noch Brot, noch Geld, noch soll jemand zwei Leibröcke haben.
Und in welches Haus irgend ihr eintretet, daselbst bleibet, und von dannen gehet aus.
5 ୫ ଜେତାଏ ଆପେକେ କାକ ଦାରମ୍ପେରେଦ ଏନ୍ ହାତୁଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ କାଟା ତାଲ୍କାରେୟାଃ ଧୁଡ଼ି ଗାୱା ନାଗେନ୍ତେ କଟା ବାଗିତାପେ ।”
Und so viele euch etwa nicht aufnehmen werden, gehet fort aus jener Stadt und schüttelt auch den Staub von euren Füßen, zum Zeugnis wider sie.
6 ୬ ଏନାରେ ଇନ୍କୁ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ସବେନ୍ସାଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଡଃ ହଡ଼କକେ ବୁଗିକ ତାନ୍ଲଃ ହାତୁ ହାତୁକ ହନର୍ବାଡ଼ାକେଦା ।
Sie gingen aber aus und durchzogen die Dörfer nacheinander, indem sie das Evangelium verkündigten und überall heilten.
7 ୭ ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ୟୀଶୁଆଃ କାମିକାଦ୍ ସବେନାଃ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଚାକାଅୟାନାଏ, ଚିୟାଃଚି ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ମେନ୍କେଦାଃକ ।
Es hörte aber Herodes, der Vierfürst, alles was [durch ihn] geschehen war, und er war in Verlegenheit, weil von etlichen gesagt wurde, daß Johannes aus den Toten auferweckt worden sei;
8 ୮ ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ଏଲିୟ ଉଦୁବାକାନାଏ, ଆଡଃ ଏଟାଃକ ସିଦାରେନ୍ ନାବୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ମେନ୍କେଦାଃକ ।
von etlichen aber, daß Elias erschienen, von anderen aber, daß einer der alten Propheten auferstanden sei.
9 ୯ ମେନ୍ଦ ହେରୋଦ୍ କାଜିକେଦାଏ, ବାନଃଗି ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାଆଃ ରିକାକାଦା ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ ଲେକା କାଜିଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍ତାନା ନେ ହଡ଼ ଅକଏ ତାନିଃ ମେନ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃ ନେଲ୍ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ ।
Und Herodes sprach: Johannes habe ich enthauptet; wer aber ist dieser, von dem ich solches höre? Und er suchte ihn zu sehen.
10 ୧୦ ଏନ୍ତେ ପ୍ରେରିତ୍କ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନା, ଆଡଃ ଆକ କାମିକାଦ୍ ସବେନାଃ ୟୀଶୁକେକ ଉଦୁବ୍କିୟା । ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ଏସ୍କାର୍ରେ ଇଦିକେଦ୍କତେ ବେଥ୍ସାଇଦା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେୟାଏ ସେନଃୟାନା ।
Und als die Apostel zurückkehrten, erzählten sie ihm alles, was sie getan hatten; und er nahm sie mit und zog sich besonders zurück nach [einem öden Ort] einer Stadt, mit Namen Bethsaida.
11 ୧୧ ମେନ୍ଦ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ସାରିକେଦ୍ତେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକ, ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଦାରମ୍କେଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ କାଜି ଉଦୁବାଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ବୁଗିୟଃଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ ।
Als aber die Volksmengen es erfuhren, folgten sie ihm; und er nahm sie auf und redete zu ihnen vom Reiche Gottes, und die der Heilung bedurften, machte er gesund.
12 ୧୨ ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ହାସୁରଃତାନ୍ରେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ଏନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କମ୍, ଜେ'ଲେକାଚି ଇନ୍କୁ ଚାରିୟସାଃରେୟାଃ ହାତୁ ଟଲା ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଜମେୟାଃଁ ଆଡଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍କ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିୟା । ଚିୟାଃଚି ଆବୁଦ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ରେବୁଆ ।”
Der Tag aber begann sich zu neigen, und die Zwölfe traten herzu und sprachen zu ihm: Entlaß die Volksmenge, auf daß sie in die Dörfer ringsum und aufs Land gehen und Herberge und Speise finden; denn hier sind wir an einem öden Orte.
13 ୧୩ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେଗି ଇନ୍କୁକେ ଜମେୟାଃଁ ଏମାକପେ ।” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଆଲେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ନେ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଜମେୟାଃଁ କାଲେ କିରିଙ୍ଗ୍ୟେଁରେଦ, ଆଲେତାଃରେ ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ଏସ୍କାର୍ ମେନାକଆ ।”
Er sprach aber zu ihnen: Gebet ihr ihnen zu essen. Sie aber sprachen: Wir haben nicht mehr als fünf Brote und zwei Fische, es sei denn, daß wir hingingen und für dieses ganze Volk Speise kauften.
14 ୧୪ ଇନ୍କୁ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ଲେକା କଡ଼ାକ ତାଇକେନା । ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ପାଚାଶ୍ ପାଚାଶ୍ ଝାନ୍ଲେକା ପାନ୍ତି ପାନ୍ତି ଦୁବ୍କପେ ।”
Denn es waren bei fünftausend Mann. Er sprach aber zu seinen Jüngern: Laßt sie sich reihenweise zu je fünfzig niederlegen.
Und sie taten also und ließen alle sich lagern.
16 ୧୬ ଇନିଃ ଏନ୍ ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ସିର୍ମାସାଃ ସାଙ୍ଗିଲ୍ରାକାବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଶିଷ୍କେଦ୍ତେ କେଚାଃକେଦାଏ, ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କତାଃରେ ହାଟିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
Er nahm aber die fünf Brote und die zwei Fische, blickte auf gen Himmel und segnete sie; und er brach sie und gab sie den Jüngern, um der Volksmenge vorzulegen.
Und sie aßen und wurden alle gesättigt; und es wurde aufgehoben, was ihnen an Brocken übriggeblieben war, zwölf Handkörbe voll.
18 ୧୮ ମିସା ୟୀଶୁ ଏସ୍କାର୍ରେ ବିନ୍ତିତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଚେଲାକ ଇନିଃଲଃକ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍କଆ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକଏ ତାନିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ହଡ଼କ କାଜିତାନା?”
Und es geschah, als er allein betete, waren die Jünger bei ihm; und er fragte sie und sprach: Wer sagen die Volksmengen, daß ich sei?
19 ୧୯ ଏନ୍ତେଦ ଇନ୍କୁ କାଜିକିୟାଃକ, “ଚିମିନ୍କ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍, ଚିମିନ୍କ ଏଲିୟ, ଚିମିନ୍କ ସିଦାରେନ୍ ନାବୀକଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ଜୀଉ ବିରିଦାକାନାଏ ମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା ।”
Sie aber antworteten und sprachen: Johannes der Täufer; andere aber: Elias; andere aber, daß einer der alten Propheten auferstanden sei.
20 ୨୦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକଏ ତାନିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେପେ କାଜିତାନା?” ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନ୍ମେ ।”
Er sprach aber zu ihnen: Ihr aber, wer saget ihr, daß ich sei? Petrus aber antwortete und sprach: Der Christus Gottes.
Er aber bedrohte sie und gebot ihnen, dies niemand zu sagen,
22 ୨୨ ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପୁରାଃ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ, ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ, ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ହିଲାଙ୍ଗ୍ଇଁୟା ଆଡଃ ଗଜିୟାଁ, ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପି ମାହାଁ ତାୟମ୍ତେ ଜୀଉ ବିରିଦାଇଙ୍ଗ୍ ।”
und sprach: Der Sohn des Menschen muß vieles leiden und verworfen werden von den Ältesten und Hohenpriestern und Schriftgelehrten, und getötet und am dritten Tage auferweckt werden.
23 ୨୩ ୟୀଶୁ ସବେନ୍କକେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, ଜେତାଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଅତଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଇନିଃ ଆୟାଃ ମନେ ବାଗିତାକାଏ ଆଡଃ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆୟାଃ କ୍ରୁଶ୍ ଗଅଃକେଦ୍ତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍କାଏ ।
Er sprach aber zu allen: Wenn jemand mir nachkommen will, der verleugne sich selbst und nehme sein Kreuz auf täglich und folge mir nach.
24 ୨୪ ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉ ବାଞ୍ଚାଅ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ, ଏନାଏ ଆଦେୟା, ମେନ୍ଦ ଆୟାଃ ଜୀଉ ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଦେନିଃ ଏନାଏ ବାଞ୍ଚାଅୟାଃ ।
Denn wer irgend sein Leben erretten will, wird es verlieren; wer aber irgend sein Leben verliert um meinetwillen, der wird es erretten.
Denn was wird es einem Menschen nützen, wenn er die ganze Welt gewönne, sich selbst aber verlöre oder einbüßte?
26 ୨୬ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ କାଜିକେ ଗିହୁଃରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାବିତାର୍ ଦୁଁତ୍କଲଃ ଆପୁଇଁୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ ଦିପିଲିରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ହଗି ଏନ୍ ବିଷାଏରେ ଗିହୁଗଃଆଇଙ୍ଗ୍ । ସିର୍ମାରେନ୍ ଦାସିକଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେ ହିଜୁଃ ଇମ୍ତା ଇନିଃହଗି ଇନିୟାଃ ବିଷାଏରେ ଗିହୁଗଃଆଏ ।
Denn wer irgend sich meiner und meiner Worte schämt, dessen wird der Sohn des Menschen sich schämen, wenn er kommen wird in seiner Herrlichkeit und der des Vaters und der heiligen Engel.
27 ୨୭ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, “ନେତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍କଏତେ ଚିମିନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆଉରିକ ନେଲେଜାକେଦ୍ ଗନଏଃ କାକ ଚାଖାଏୟାଃ ।”
Ich sage euch aber in Wahrheit: Es sind etliche von denen, die hier stehen, welche den Tod nicht schmecken werden, bis sie das Reich Gottes gesehen haben.
28 ୨୮ ଆଡଃ ନେ କାଜିରେୟାଃ ଇରାଲିୟା ମାହାଁ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ପାତ୍ରାସ୍, ଯୋହାନ୍ ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ ତେକକେ ଆୟାଃଲଃ ଇଦିକେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିନାଙ୍ଗ୍ ବୁରୁତେ ରାକାବ୍ୟାନାଏ ।
Es geschah aber bei acht Tagen nach diesen Worten, daß er Petrus und Johannes und Jakobus mitnahm und auf den Berg stieg, um zu beten.
29 ୨୯ ଇନିଃ ବିନ୍ତିତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ବାଦାଲାଅୟାନା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ପୁରାଃଗି ମାସ୍କାଲ୍ଲେକା ପୁଣ୍ଡିୟାନା ।
Und indem er betete, wurde das Aussehen seines Angesichts anders und sein Gewand weiß, strahlend.
Und siehe, zwei Männer redeten mit ihm, welche Moses und Elias waren.
31 ୩୧ ଇନ୍କିନ୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେକିନ୍ ଉଦୁବେନ୍ୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁଲଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ଆୟାଃ ଗନଏଃରେୟାଃ କାଜି ବାଖାଁଣେତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା ।
Diese erschienen in Herrlichkeit und besprachen seinen Ausgang, den er in Jerusalem erfüllen sollte.
32 ୩୨ ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଗାତିକିନ୍ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତେ ପୁରାଃ ପେରେଜାକାନ୍ ତାଇକେନାକିନ୍, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କିନ୍ ପୁରା ଆଦାୟାନ୍ତେ, ଇନିୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ବାର୍ହଡ଼୍କିନ୍କେ ନେଲ୍କେଦ୍କିନାକ ।
Petrus aber und die mit ihm waren, waren beschwert vom Schlaf; als sie aber völlig aufgewacht waren, sahen sie seine Herrlichkeit und die zwei Männer, welche bei ihm standen.
33 ୩୩ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁତାଃଏତେ ସେନଃତାନ୍ରେ ପାତ୍ରାସ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆବୁଆଃ ନେତାଃ ତାଇନଃତେୟାଃ ବୁଗିନାଃ, ଆଲେ ଆପିୟା କୁମ୍ବାଲେ ବାଇୟାଃ, ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍, ମୁଶା ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଆଡଃ ଏଲିୟ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍” ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେକ କାଜିକିୟାଃ । ଇନିଃ ଦ ଆୟାଃ କାଜିତାନ୍ତେୟାଃ କାଏ ସାରିତାନ୍ ତାଇକେନା ।
Und es geschah, als sie von ihm schieden, sprach Petrus zu Jesu: Meister, es ist gut, daß wir hier sind; und laß uns drei Hütten machen, dir eine und Moses eine und Elias eine; und er wußte nicht, was er sagte.
34 ୩୪ ଇନିଃ ନେୟାଁ କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତାଗି ରିମିଲ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଉମ୍ୱୁଲ୍କେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଏନ୍ ରିମିଲ୍ରେ ବଲତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନ୍କୁ ବରକେଦାଃକ ।
Als er aber dies sagte, kam eine Wolke und überschattete sie. Sie fürchteten sich aber, als sie in die Wolke eintraten;
35 ୩୫ “ନିଃ ଆଇଁୟାଃ ସାଲାକାନ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ ହନ୍ ତାନିଃ, ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମେପେ” ମେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ କାଜି ରିମିଲ୍ଏତେ ଆୟୁମ୍ୟାନା ।
und es geschah eine Stimme aus der Wolke, welche sagte: Dieser ist mein geliebter Sohn, ihn höret.
36 ୩୬ ନେ କାଜି କାଜିୟାନ୍ରେ, ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ଏସ୍କାର୍ଗି ନାମ୍କିୟାଃକ । ଆଡଃ ଚେଲାକ ହାପାୟାନାକ, ନେଲ୍କାଦ୍ କାଜି ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ଜେତାଏକେ କାକ ଉଦୁବ୍କେଦ୍କଆ ।
Und indem die Stimme geschah, wurde Jesus allein gefunden. Und sie schwiegen und verkündeten in jenen Tagen niemand etwas von dem, was sie gesehen hatten.
37 ୩୭ ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଆପିୟା ଚେଲାକ ବୁରୁଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ ଇମ୍ତା ପୁରାଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ସେନ୍ଦାରମ୍କିୟାକ ।
Es geschah aber an dem folgenden Tage, als sie von dem Berge herabgestiegen waren, kam ihm eine große Volksmenge entgegen.
38 ୩୮ ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଏତେ ମିହୁଡ଼୍ କାଉରିକେଦାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତିମେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେ ହେତାଇମେ, ଇନିଃଦ ଆଇଁୟାଃ ମିଆଁଦ୍ଗି ହନ୍କଡ଼ା ତାନିଃ” ମେନ୍କିୟାଏ ।
Und siehe, ein Mann aus der Volksmenge rief laut und sprach: Lehrer, ich bitte dich, blicke hin auf meinen Sohn, denn er ist mein eingeborener;
39 ୩୯ ଆଡଃ ନେଲିମେ, ମିଆଁଦ୍ ବଙ୍ଗା ଇନିଃକେ ସାବ୍କିଃରେ ଇନିଃ ଆଚ୍କାଗି କାଉରିୟାଏ; ଆଡଃ ମଚାଏତେ ପୁତ୍ରିଦ୍କ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃଆ, ବଙ୍ଗା ଇନିଃତାଃଏତେ ଚିମିନ୍ ତାର୍ସାର୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃଆଏ । ଆଡଃ ଇନିଃଦ ଇନିଃକେ ଜିୟନିତାନାଏ ।
und siehe, ein Geist ergreift ihn, und plötzlich schreit er, und er zerrt ihn unter Schäumen, und mit Mühe weicht er von ihm, indem er ihn aufreibt.
40 ୪୦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଚେଲାକକେ ବିନ୍ତିକେଦ୍କଆଇଙ୍ଗ୍, “ମାର୍ ବଙ୍ଗାକେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଇଁପେ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ କାକ ଦାଡ଼ିକେଦାଃ ।”
Und ich bat deine Jünger, daß sie ihn austreiben möchten, und sie konnten es nicht.
41 ୪୧ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ମେନ୍କେଦାଏ, “ଏ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆଡଃ କେଟେଦ୍ ମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ, ଚିମିନ୍ ମାହାଁ ଜାକେଦ୍ ଆପେଲଃ ତାଇନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ପେୟା?” ଆଡଃ ଏନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ମାର୍ ଆମାଃ ହନ୍କେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ଆଉୱିମେଁ ।”
Jesus aber antwortete und sprach: O ungläubiges und verkehrtes Geschlecht, bis wann soll ich bei euch sein und euch ertragen? Bringe deinen Sohn her.
42 ୪୨ ଆଡଃ କଡ଼ାହନ୍ ହିଜୁଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ବଙ୍ଗା ଇନିଃକେ ଥାୱାକିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଏନ୍ ସତ୍ରା ଆତ୍ମାକେ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ବୁଗିକିୟାଏ ଆଡଃ ଆପୁତେକେ ଏମ୍ରୁହାଡ଼ାଇୟାଏ ।
Während er aber noch herzukam, riß ihn der Dämon und zog ihn zerrend zusammen. Jesus aber bedrohte den unreinen Geist und heilte den Knaben und gab ihn seinem Vater zurück.
43 ୪୩ ଏନ୍ତେଦ ସବେନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ ସବେନ୍ କାମିତେୟ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ,
Sie erstaunten aber alle sehr über die herrliche Größe Gottes.
44 ୪୪ “ନେ ସବେନ୍ କାଜି ଆପେୟାଃ ଲୁତୁର୍ରେ ଦହଏପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନୱାହନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କଆଃ ତିଃଇରେ ଏମ୍ଏଣ୍ଡାଗଃଆଇଙ୍ଗ୍ ।”
Als sich aber alle verwunderten über alles, was [Jesus] tat, sprach er zu seinen Jüngern: Fasset ihr diese Worte in eure Ohren; denn der Sohn des Menschen wird überliefert werden in der Menschen Hände.
45 ୪୫ ମେନ୍ଦ ଚେଲାକ ନେ କାଜି କାକ ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମ୍ ଦାଡ଼ିକେଦା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନା ଆଲକାକ ଆଟ୍କାରେକା ମେନ୍ତେ ଚେଲାକନାଙ୍ଗ୍ ଉକୁଆକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ନେ କାଜି ଇନିଃକେ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ ବରତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
Sie aber verstanden dieses Wort nicht, und es war vor ihnen verborgen, auf daß sie es nicht vernähmen; und sie fürchteten sich, ihn über dieses Wort zu fragen.
Es entstand aber unter ihnen eine Überlegung, wer wohl der Größte unter ihnen wäre.
47 ୪୭ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ସାରିକେଦ୍ତେ, ମିଆଁଦ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କେ ଆଉକିୟାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହେପାଦ୍ରେ ତିଙ୍ଗୁକିୟାଏ ।
Als Jesus aber die Überlegung ihres Herzens sah, nahm er ein Kindlein und stellte es neben sich
48 ୪୮ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଜେତାଏ ନେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କେ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ଦାରମିରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦାରମିଆଁ; ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଦାରମିଁରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁନୁଲ୍ନିଃକେହଁ ଦାରମିଆଏ । ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସବେନ୍କଏତେ ଅକଏ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଉତାରଃଆଏ ଇନିଃଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ।”
und sprach zu ihnen: Wer irgend dieses Kindlein aufnehmen wird in meinem Namen, nimmt mich auf; und wer irgend mich aufnehmen wird, nimmt den auf, der mich gesandt hat; denn wer der Kleinste ist unter euch allen, der ist groß.
49 ୪୯ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ ଇନିଃକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆମାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ବଙ୍ଗାକକେ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନ୍ଲେ ନେଲ୍କିୟା ଆଡଃ ଆଲେ ଇନିଃକେ ମାନାକିୟାଃଲେ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଆବୁଏତେ ମିହୁଡ଼୍ କାଏ ତାଇକେନା ।”
Johannes aber antwortete und sprach: Meister, wir sahen jemand Dämonen austreiben in deinem Namen, und wir wehrten ihm, weil er dir nicht mit uns nachfolgt.
Und Jesus sprach zu ihm: Wehret nicht; denn wer nicht wider euch ist, ist für euch.
51 ୫୧ ୟୀଶୁଆଃ ସିର୍ମା ରାକାବ୍ରେୟାଃ ଦିପିଲି ନାଡ଼େଃୟଃତାନ୍ରେ ଇନିଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍କାର୍ଗି ମନ୍ତାୟାଃ କେଟେଦ୍କେଦାଏ ।
Es geschah aber, als sich die Tage seiner Aufnahme erfüllten, daß er sein Angesicht feststellte, nach Jerusalem zu gehen.
52 ୫୨ ଆଡଃ ଇନିଃ ହଡ଼କକେ କୁଲ୍ ଆୟାର୍କେଦ୍କଆଏ, ଇନ୍କୁ ସେନଃୟାନ୍ତେ ଇନିଃନାଙ୍ଗ୍ ବାଇସାତି ନାଗେନ୍ତେ ଶମିରୋନିରେନ୍କଆଃ ମିଆଁଦ୍ ହାତୁରେକ ବଲୟାନା ।
Und er sandte Boten vor seinem Angesicht her; und sie gingen hin und kamen in ein Dorf der Samariter, um für ihn zuzubereiten.
53 ୫୩ ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ କାକ ଦାରମ୍କିୟା ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ସାଃତେ ସେନଃତାନା ମେନ୍ତେ ସାରିୟଃ ତାଇକେନାଏ ।
Und sie nahmen ihn nicht auf, weil sein Angesicht nach Jerusalem hin gerichtet war.
54 ୫୪ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଚେଲା ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ କାଜିକିୟାଃ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଏଲିୟକେ ଆଚୁକେଦ୍ଲେକା ସିର୍ମାଏତେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଉୟୁଗଃକା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଜିୟନଃକାକ ।”
Als aber seine Jünger Jakobus und Johannes es sahen, sprachen sie: Herr, willst du, daß wir Feuer vom Himmel herabfallen und sie verzehren heißen, wie auch Elias tat?
55 ୫୫ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କିନ୍କେ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଏଗେର୍କେଦ୍କିନାଏ, ଆବେନ୍ ଚିଲ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାରେନ୍ ତାନ୍ବେନ୍, ନେଆଁଁ କାବେନ୍ ସାରିତାନା । ହଡ଼କଆଃ ଜୀଉ ଜିୟନ୍ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା ମେନ୍ଦ ଜୀଉ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ମାନୱାହନ୍ ହିଜୁଃକାନାଏ ।
Er wandte sich aber um und strafte sie [und sprach: Ihr wisset nicht, wes Geistes ihr seid].
Und sie gingen nach einem anderen Dorfe.
57 ୫୭ ଇନ୍କୁ ହରାରେ ସେନ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼, ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ କତେମ୍ ସେନା ଏନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଅତଙ୍ଗ୍ମେୟାଁ ।”
Es geschah aber, als sie auf dem Wege dahinzogen, sprach einer zu ihm: Ich will dir nachfolgen, wohin irgend du gehst, Herr.
58 ୫୮ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ତୁୟୁକଆଃଦ ଲାତା ମେନାଃ, ଆଡଃ ସିର୍ମା ଲାତାର୍ରେନ୍ ଚେଣେଁକଆଃ ଥକା ମେନାଃ ମେନ୍ଦ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ବହଃ ଦହନାଙ୍ଗ୍ ଠାୟାଦ୍ ବାନଆଃ ।”
Und Jesus sprach zu ihm: Die Füchse haben Höhlen und die Vögel des Himmels Nester; aber der Sohn des Menschen hat nicht, wo er sein Haupt hinlege.
59 ୫୯ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏଟାଃନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ମାର୍ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ମେ ।” ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ସିଦାତେ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍କେ ତପାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସେନ୍ଇଚିଙ୍ଗ୍ମେ ।”
Er sprach aber zu einem anderen: Folge mir nach. Der aber sprach: Herr, erlaube mir zuvor hinzugehen und meinen Vater zu begraben.
60 ୬୦ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଗଏଃକାନ୍କ ଆକଆଃ ଗଏଃକାନ୍କକେ ତପାକକାକ, ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ କାଜି ଉଦୁବେମେ ।”
Jesus aber sprach zu ihm: Laß die Toten ihre Toten begraben, du aber gehe hin und verkündige das Reich Gottes.
61 ୬୧ ଆଡଃ ମିହୁଡ଼୍ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅତଙ୍ଗ୍ମେୟାଁଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ଦ ସିଦାତେ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ବିଦା ଇଦିନାଙ୍ଗ୍ କାଜି ଇଚିଙ୍ଗ୍ମେ ।”
Es sprach aber auch ein anderer: Ich will dir nachfolgen, Herr; zuvor aber erlaube mir, Abschied zu nehmen von denen, die in meinem Hause sind.
62 ୬୨ ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଆୟାଃ ତିଃଇକେ ନାଏଁହାଲ୍ରେ ଦହକେଦ୍ତେ ତାୟମ୍ସାଃ ହେତାଏନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ କାମିଲେକାନିଃ କାଏ ହବାଅଆଃ ।”
Jesus aber sprach zu ihm: Niemand, der seine Hand an den Pflug gelegt hat und zurückblickt, ist geschickt zum Reiche Gottes.
