स्तोत्रसंहिता 94

1 १ हे परमेश्वरा, देवा तुझ्याकडे सूड घेणे आहे, तुझ्याकडे सूड घेणे आहे; तू हे देवा आपले तेज प्रगट कर.

HERR Gott, des die Rache ist, Gott, des die Rache ist, erscheine!

2 २ पृथ्वीच्या न्यायाधीशा, ऊठ, गर्विष्ठांना त्यांचे उचित प्रतिफल दे.

Erhebe dich, du Richter der Welt; vergilt den Hoffärtigen, was sie verdienen!

3 ३ हे परमेश्वरा, दुष्ट किती काळ, दुष्ट किती काळ विजयोत्सव करतील?

HERR, wie lange sollen die Gottlosen, wie lange sollen die Gottlosen prahlen

4 ४ ते बडबड करतात आणि उर्मटपणे बोलतात आणि फुशारकी मारतात.

und so trotziglich reden, und alle Übeltäter sich so rühmen?

5 ५ हे परमेश्वरा, ते तुझ्या लोकांस चिरडतात; जे तुझ्या मालकीचे राष्ट्र आहे त्यांना ते पीडितात.

HERR, sie zerschlagen dein Volk und plagen dein Erbe.

6 ६ ते विधवांना आणि उपऱ्यांचा जीव घेतात, आणि ते अनाथांचा खून करतात.

Witwen und Fremdlinge erwürgen sie und töten die Waisen

7 ७ ते म्हणतात की, परमेश्वर बघणार नाही, याकोबाचा देव लक्ष देत नाही.

und sagen: Der HERR siehet's nicht und der Gott Jakobs achtet's nicht.

8 ८ अहो तुम्ही मूर्ख लोकांनो, समजून घ्या; मूर्खांनो, तुम्ही कधीपर्यंत शिकणार आहात?

Merket doch, ihr Narren unter dem Volk, und ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?

9 ९ ज्याने आपला कान घडविला तो ऐकणार नाही काय? ज्याने आपला डोळा बनविला तो पाहणार नाही काय?

Der das Ohr gepflanzet hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gemacht hat, sollte der nicht sehen?

10 १० जो राष्ट्रांना शिस्त लावतो, तो शिक्षा करणार नाही का? जो मनुष्यांना ज्ञान शिकवतो. तो अज्ञानी असणार का?

Der die Heiden züchtiget, sollte der nicht strafen? der die Menschen lehret, was sie wissen.

11 ११ परमेश्वर मनुष्यांचे विचार जाणतो, ते भ्रष्ट आहेत.

Aber der HERR weiß die Gedanken der Menschen, daß sie eitel sind.

12 १२ हे परमेश्वरा ज्या मनुष्यास तू शिस्त लावतोस, ज्याला आपल्या नियमशास्रातून शिकवितोस तो आशीर्वादित आहे.

Wohl dem, den du, HERR, züchtigest und lehrest ihn durch dein Gesetz,

13 १३ दुष्टासाठी खाच खणली जाईपर्यंत, तू त्यास संकटसमयी विसावा देशील.

daß er Geduld habe, wenn's übel gehet, bis dem Gottlosen die Grube bereitet werde.

14 १४ कारण परमेश्वर आपल्या लोकांस किंवा आपल्या वतनाला सोडून देणार नाही.

Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen noch sein Erbe verlassen.

15 १५ कारण न्याय नितीमानाकडे वळेल; आणि सरळ मनाचे सर्व तो अनुसरतील.

Denn Recht muß doch Recht bleiben, und dem werden alle frommen Herzen zufallen.

16 १६ माझ्यासाठी दुष्कर्म करणाऱ्याविरूद्ध कोण लढेल? अन्याय करणाऱ्याविरूद्ध माझ्यासाठी कोण उभा राहिल?

Wer stehet bei mir wider die Boshaftigen? Wer tritt zu mir wider die Übeltäter?

17 १७ जर परमेश्वराने मला मदत केली नसती, तर माझा जीव निवांतस्थानी कधीच जाऊन पडला असता.

Wo der HERR mir nicht hülfe, so läge meine Seele schier in der Stille.

18 १८ जेव्हा मी म्हणतो, माझा पाय घसरला आहे, तेव्हा, परमेश्वरा, तुझा विश्वासाचा करार मला उचलून धरतो.

Ich sprach: Mein Fuß hat gestrauchelt; aber deine Gnade, HERR, hielt mich.

19 १९ जेव्हा माझे मन खूप चिंताग्रस्त होते तेव्हा तुझ्यापसून लाभणारे सांत्वन माझ्या जिवाला आनंदित करते.

Ich hatte viel Bekümmernisse in meinem Herzen; aber deine Tröstungen ergötzeten meine Seele.

20 २० जे दुष्टपणाचे राजासन कायद्याने अरिष्ट योजते ते तुझ्याशी संबंध ठेवाल काय?

Du wirst ja nimmer eins mit dem schädlichen Stuhl, der das Gesetz übel deutet.

21 २१ ते नितीमानाच्या जिवाविरूद्ध एकवट होतात, आणि निर्दोष्यांस देहांत शिक्षा देतात;

Sie rüsten sich wider die Seele des Gerechten und verdammen unschuldig Blut.

22 २२ परंतु परमेश्वर माझा उंच बुरुज आहे, आणि माझा देव मला आश्रयाचा खडक आहे.

Aber der HERR ist mein Schutz; mein Gott ist der Hort meiner Zuversicht.

23 २३ त्याने त्यांचा अन्याय त्यांच्यावरच आणला आहे; आणि त्यांच्याच दुष्टपणात तो त्यांना नाहीसे करील. आमचा देव परमेश्वर त्यांना नाहीसे करील.

Und er wird ihnen ihr Unrecht vergelten und wird sie um ihre Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.